Eşime ne demeyelim bıktırdı artık

Bazılarına para herşeyden tatlı geliyor demek ki.
 
Klasik popoyu yaymaya alıştırmış bir koca ah ne diyeyim bilemedim anlıyorum sizi o yüzden kendinizi yıpratmayın biliyorum soğudunuz gıcık oluyosunuz gırtlaklayasıniz var çokta haklisiniz ama lafta işlemiyor böylelerine dışarda başkalarına gösterilen anlayışın binde birini evdeki eşe göstermez böyleleri siz sakin olun ve onu bi süre görmezden gelin kendi sinir sağlığınız için
 
Cok lackalasti aslinda evliligimiz saygi kalmadi bi kere her hir gurde bagris cagris midem bulandi inanin. Cekilcek cile degil de aslinda bakmayin.
 
Inanin izne ayrilmadan once biriktirdigim parayi harciyorum maddi olarak sadece ev giderlerini karsiliyor

Çok ilginç. Eşim de bebek istiyordu dediginize gore hamileliginiz supriz degil zaten istenen bir bebekmiş. Eee oncesinde hiç mi konuşmaz insan bu bebege kim bakacak, işten ayrilacak miyim, ayrilirsam nasil olur filan konuşuldu mu bunlar? Bunu çok merak ettim.

Bir de "esim icin degil kendim için cocuk yaptim" yazdiginizi gordum, boyle dusunuyorsaniz bebege yalniz bakmaniz normal.
 
Elbette konustuk ama bu kadar uzun bir izni konusmamistik. Inanin konusmus olsak dahi hayir konusmadik diyecek yapida biri. Dusunun artik bana bu hayati sen sectin diyor.
 
Elbette konustuk ama bu kadar uzun bir izni konusmamistik. Inanin konusmus olsak dahi hayir konusmadik diyecek yapida biri. Dusunun artik bana bu hayati sen sectin diyor.

Eşinizin verdigi sozunde bile durmayacagini biliyormussunuz yani. Evet bu hayati siz seçmişsiniz, bunu doğru söylemiş. Bilmiyorum ne yapilir, bebek bir sekilde buyuyecek kreşe filan gider siz de işe başlarsaniz duzelir belki.
 
Son paragrafa asla katılmıyorum, onu belirtmek için yazdım.
Kendiniz içinse yalnız bakmanız normal ne demek?
Olan olmuş artık ve adam o kadar da çocuk istemiyorsa bir zahmet kendi korunacak, şansa bırakmayacaktı.
2 bebeğim var, ikisi de kazara ve inanın hayatında benim kadar anne olmayı istemeyen nadir insan vardır.
Eşim ise delirir çocuklara, çok istiyor beni ikna edemiyordu.
Sonuç olarak ağırlıklı olarak tabi ki ben bakıyorum ama benden sonra çocuklarıma en iyi bakan kişi eşimdir.
İstemiyordum diye atsa mıydım bir kenara ben de?
Erkekte olunca normal oluyor kadında niye bu hak olmuyor?
 
Cocuk cok istiyor ama sorumluluk almiyor. Ve utanmadan bana boyle seyler soyluyor.
 
Yok duzelmez benim ki nafile caba
Ben sadece çocuğunuza üzüldüm, baba sevgi ve ilgisinden mahrum büyüyen bir evlat.
Arkadaşlarımın eşlerinde de çok görüyorum, sanki komşu çocuğu gibi eve gelince iki öpücük iki gıdıklama, sonra yüzüne bakmama.
Öyle ya da böyle, ömür boyu onun evladı ve maddi manevi sorumluluğu paylaşmak zorundasınız.
Çok biliyorsa versin dadı parasını, bakıcı demiyorum ‘dadı’ ayrı bir şeydir, siz de mis gibi çalışın.
Allah allah ya, herkesim istediğini bulmuş adam bir de bunuyor.
 
Bir de demez mi bakici parasini sen odersin ise baslayinca
 
Bir de demez mi bakici parasini sen odersin ise baslayinca
Yani çalışsanız suç, çalışmasanız suç.
Peki, o adam evde ne olarak bulunuyor?
Belli ki baba değil, ee kocalık da yok?
Hayatınıza faydadan çok zararı var, farkındasınız değil mi?
 

Kendiniz diyorsunuz işte "agirlikli olarak tabi ki ben ama babasi da ilgileniyor" :)))

Erkek olunca normal olmuyor ama bu bebege bakma işleri erkeklere gore agirlikli olarak kadinda oluyor o yuzden erkek 1 dusunuyorsa kadin 2 dusunmeli. Erkekler bu yuzden rahat zaten yaparken nasil bakilacagini dusunmuyorlar, o yuzden deliriyorlar cocuk cocuk diye...

Doguruyorsaniz bakacaksiniz tabi ki, bir kenara atacak olan zaten dogurmaz mecburi degil sonucta hamile kalinca dogurmak.
Adama guvenmedigi halde "ben kendime dogurdum" diyip doguruyorsa evet normal.
 
Ağırlıklı olarak bakmayı hiç istemezdim ama çocuklar belirli dönemlerde annelerine düşkün ve yapışık oluyorlar.
Hatta bu gece yatakta 4 ümüz yattık, 3müz tek beden baba dışlanmış olarak.
Adam istiyor, çocuklar itiyor, illa anne eli kolu diye ağlıyor.
Keşke biraz ona gitseler de ben de nefes aldam ama nafile.

Bu konuda bakımdan, yardımdan ziyade çocuğuyla ilgilenmeyen bir baba var.
Mesele bu aslında, oyun, yemek, banyo seremonisi zor şeyler değil ama çocuğun babadan gördüğü sevgiyi arttıran şeylerdir.
Şahsen evliliğimde çok büyük problemler yaşıyorum ama ayrılmamak için tuttuğum iki dalımdan biri hayatımızda bir baba figürünün her şeyiyle var olmasıdır.
Benim yaptığım, eşimin çocuklara yapamadığı tek şey yemektir.
Aperatif evet ama sağlıklı besinler hazırlayamaz.
Tek farkımız bu.
Ve çevremi de gözlemlediğimde çocuklarımın hem şanslı hem de böyle babayla büyüyen bir çocuğun bit kadardan olan farkını görebiliyorum.
 
Agziniza saglik anlatmak istediklerimi anlatmis olmasi gerekeni soylemissiniz. Malesef bosan demek, boyle bir adama cocuk dogurma demek cok kolay neler yasandigini bilmeden. Ben de isterim mutlu bir yuvam anlayisli bir kocam olsun. Olmayinca olmuyor malesef. Aliskanliklar kolay terkedilmiyor evlilik gibi.
 

Ben hicbir erkek cocukla ilgilenmez, cocuk bakmak sadece annenin işidir demiyorum ki anlatiyorsunuz ama...
Yemegi, banyoyu bile gectim o cocuk baba sevgisi gormeli, aksi cok üzücü

Ancak insan, karsimdaki adam bu cocuga sevgi verecek mi, ilgilenecek mi diye dusunmeden "eşim de cocuk istiyordu ama ben zaten kendime dogurdum" diyip doguruyorsa sonucun bu olmasi normal diyorum.
Erkek niye dusunmuyor, kadin tek mi yapti gibi seyler gercek hayatta havada kaliyor kim ne derse desin. Boşanma durumlarinda bile cocuk %90 annede kaliyor, baba olayin maddi kisminda oluyor daha cok. O yuzden kadin biraz daha fazla dusuncek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…