- 5 Nisan 2017
- 403
- 341
- 103
- 32
- Konu Sahibi damlaaa007
-
- #41
Konu başlığına bakınca sorun sadece sizin sevgi verememeniz sandım da,neyini seveceksiniz ki ?Konu doğru yerde mi bilmiyorum kızlar k.bakmayin öncelikle 2 yıllık evliyim 1 yaşında bebegim var esimle severek evlendik basta hersey cok güzeldi ancak hamile kaldiktan bir kac ay sonra esim cok degisti alkol zaten aliyordu ancak nadirdi kendini alkole vermeye basladi eve gelmemeye basladi benim hamileligim sorunlu gecmisti yeteri kadar ilgilenemedim onunla ama hamilelik yani bu keyfi degil ki altinlarimi benden habersiz almış baska kadinlarla yemis icmis aldatti kac kere en son evi terkettim ancak ailemde her yaptigima aldigima karisir oldu 3 ay ayri yasadik yalvardi degistim dedi bebegim icin geri döndüm çalışıyor suan ama yine iciyor ve o kadar ilgisiz ki robot gibi evde ne muhabbet eder ne birsey ailem yakinimda degil kimsem de yok aksama kadar cocugumla evde yalniz deliriyoruz zaten ictigi icin gece 12 den once gelmiyor gelince de birbirimizi yiyoruz defalarca konustum ama hep o hakli ne yapcagimi bilmiyorum sevemiyorum olmuyor ama bosansam isim gücüm de yok ne yapcam
Hay Allah'ım ya..Ailemin olduğu yer küçük bi yer babam laf söz olcak diye istemiyor ya daha ne diyeyim ki size hâlâ bu düşüncede ailem onun ailesi ne ararlar ne sorarlar bize bulasmasin hesabi
Sütü fln bahane etme cnm işe gittiğin saatlerde mama içer bebek aç kalmaz yani.. cesaretin yok Bekleyiş içindesin belki eşim değişir diye.. ama değişmeyecek .. boşanmam diyorsan kendi kendine yetmeye çalış. Mesela bi gün alışveriş bi gün bebeğini oyun alanına götür bi gün çık bebeğinle dolaş gez eve o adama bağlı kalma.. bi süre görmezden gel hatta o yokmuş gbi davran..Bebegimi sütten kescem biraz daha zaman gecsin istiyorum çok da küçük kiyamiyorum
Ailemle yapamadim demedim ki ben farkli yerlerdeyiz dedim evlilikten bir beklentim yok zaten sadece nasil bir yol izlemek icin biraz fikirlere ihtiyacim varŞu hödükleri hatta onların görmemiş ailelerini bile yıllarca çekiyorsunuz. Her türlü fiziksel, psikolojik şiddeti görüp yine de 'ailemle yapamadım' diyorsunuz ya hiç anlamıyorum. Hem de hiç..
Adam bir de hırsızmış, orada burada kadınlarla olmuş. Ne bekliyorsunuz bu evlilikten daha?
Ya bahane degil annem cok israr ediyor biraz daha dur bekle hastalanir cocuk vs diyor ben kesinlikle bosanmayi kafaya koydum ama cok tehdit ediyor korkuyorum birazSütü fln bahane etme cnm işe gittiğin saatlerde mama içer bebek aç kalmaz yani.. cesaretin yok Bekleyiş içindesin belki eşim değişir diye.. ama değişmeyecek .. boşanmam diyorsan kendi kendine yetmeye çalış. Mesela bi gün alışveriş bi gün bebeğini oyun alanına götür bi gün çık bebeğinle dolaş gez eve o adama bağlı kalma.. bi süre görmezden gel hatta o yokmuş gbi davran..
Alır tabikide yinede destek olurlar ama 3 gün sonra herşeyime karışıyorlar aldığım istedigim seyleri sorun yapıyorlar cocuga biz aliyoruz herseyi diyorlar gücüme gidiyorHay Allah'ım ya..
Bir baba olarak, kizim biz senin arkandayiz demesi ve yapmasi gerekenler varken, hala millet ne der ne laf eder dusuncesindeler..
Tamam bi sure yapici olmaya calismislardir.. Hani evliliginiz bozulmasin diye.. Ama bi yere kadar yani..
Olmuyorsa zorlamanin bir anlami yok..
Suan tek basina bir sey yapacak durumda degilsiniz sanirim..
Siz en iyisi ailenize bu konuda biraz daha baski yapin..
Olmuyor yapamiyorum diyin..
Onlar anlayana kadar devam edin..
Alip gits3n cantani ailen almaz mi seni eve
Bende son care bunu düşünüyorum zaten bir ara ayrildik 3 ay kadar eve hic gelmiyordu daha 1 hafta olmustu dogum yapali ailemle yasadim ama ailemin baskısı yüzünden geri döndüm yani ailem illa baris diye diretti keske donmeseydimDeğişmez. Evliliğinizi devam ettirirseniz ömür boyu cekersiniz. O gece 12 de gelmeler sabaha karşı olur. Çocuğunuz babasından nefret eden psikolojisi bozuk bir birey olarak büyür. Sizin ömrünüz çürür yol yakınken boşanın iş bulup kendi ayaklarınız üzerinde durana kadar ailenizden destek alin ne kadar karışırlarsa karışsınlar sabredin.
Konu doğru yerde mi bilmiyorum kızlar k.bakmayin öncelikle 2 yıllık evliyim 1 yaşında bebegim var esimle severek evlendik basta hersey cok güzeldi ancak hamile kaldiktan bir kac ay sonra esim cok degisti alkol zaten aliyordu ancak nadirdi kendini alkole vermeye basladi eve gelmemeye basladi benim hamileligim sorunlu gecmisti yeteri kadar ilgilenemedim onunla ama hamilelik yani bu keyfi degil ki altinlarimi benden habersiz almış baska kadinlarla yemis icmis aldatti kac kere en son evi terkettim ancak ailemde her yaptigima aldigima karisir oldu 3 ay ayri yasadik yalvardi degistim dedi bebegim icin geri döndüm çalışıyor suan ama yine iciyor ve o kadar ilgisiz ki robot gibi evde ne muhabbet eder ne birsey ailem yakinimda degil kimsem de yok aksama kadar cocugumla evde yalniz deliriyoruz zaten ictigi icin gece 12 den once gelmiyor gelince de birbirimizi yiyoruz defalarca konustum ama hep o hakli ne yapcagimi bilmiyorum sevemiyorum olmuyor ama bosansam isim gücüm de yok ne yapcam
Ailemle yapamadim demedim ki ben farkli yerlerdeyiz dedim evlilikten bir beklentim yok zaten sadece nasil bir yol izlemek icin biraz fikirlere ihtiyacim var
En kötüsü de bu sevmedigin birine katlanilmiyormus yaKonu başlığına bakınca sorun sadece sizin sevgi verememeniz sandım da,neyini seveceksiniz ki ?
Bende aynı fikirdeyim ancak ailem karşı cikiyor kafam cok karışıyor ev babasının üzerine bide kovsam da yüzsüz ya gitmez diretirsem de döver eminimEv sizin iş. Adamı evden yollayın,dava açtığınızda zaten size nafaka bağlarlar.
Böyle bi insan da sevilmez ki zaten haklısınız yani. Kendinizi çaresiz hissetmeyin bu adama katlanmaktansa bence boşanmalısınız. Size bir katkısı da yok ış akşama kadar yine yalnızsınız. Gece yatmaya biri gelmiş,gelmemiş ne fark eder?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?