Eşimi sevmiyorum

maviruzgar

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Haziran 2008
27
0
86
48
İstanbul
eşimi sevmiyorum nedenleri çok fazla burada yazılmayacak kadar fazla. ve katlanmak zorundayım. sanki kendimi hapsolmuş ve ömürboyu da hapis kalacak bir mahkum gibi hissediyorum.
 
18 yaşından 30 yaşına kadar kendi başıma yaşadım. iyi bir işim , iyi imkanlarım ve güzel bir hayatım vardı. en önemlisi kendine güveni tam kendi ayakları üzerinde durabilen bir bayandım. şimdi ise hiçbirşeye cesaretim kalmadı . ayrılırsam oğluma bakamam korkusuyla öyle kaldım
 
neden bu hayatı çekiyorsunuz?
aileniz yokmu ayrılıp oğlunuzla güzel bir
hayat kurun tekrar çalışmaya başlayın oğlunuza bakıcak kimse yokmu
keşke demek için çok geç artık bundan sonra önünüze bakın
 

ailem tabiki var ama oğluma bakacak kimse yok . ve artık uzun zamandır aynalara bile küstüm. daha dörtbuçuk sene öncesine kadar kuaförden çıkmayan ben şu an aynaya bakmaya korkuyorum. 34 yaşım bitmek üzere. devamlı hakaretten güvenim sıfırlandı cesaretim kalmadı. ya oğluma bakamazsam korkusu ile..............
 

Çalışıyormusunuz peki,bu kadar üzücü bir ortamda oğlunuzun psikolojisini ne kadar etkilediğinide tahmin ediyorsunuzdur herhalde..

Lütfen oğluma bakamam dyede düşünmeyin,eğer ayrılma gibi bir düşünceniz varsa mutlaka aileniz size ve oğlunuza sahip çıkacaktır..

Çok gençsiniz daha önünüzde yaşayacağınız çok daha güzel günler sizi bekliyor,bu açıdan düşünün birazda...
 

ama bu şekilde de ne reye kadar devam eder bu hayat
siz iyi olucaksınızki oğluşunuzda iyi olsun daha çok küçük
bence bir an önce toparlanmaya bakın eski özgüvevivizi geri getirin
bunu oğlunuz için yapmak zorundasınız her şeyin bir çaresi var
ölümün haricinde şimdi silkelenme zamanı bir iş bulup çalışırsınız
olmadı bakıcı tutarsınız az kazanırsınız ama huzurunuz olur böyle bir adamdan ne
size eş ne çocuğunuz ababa olmaz
 
keşke görücü usulu ile evlenseydim :)))) inan daha iyi olurdu. 30 yaşında tanıştıktan hemen 1 ay sonra evlendim. ama tanımamışım başka.


yaş konusunda mı, çocuğun doğduğu dönemde mi bir sıkıntı var bir yerde ama; hayırlısı
 
 
cesaretini toplamak senin elinde yine

emin ol sevgisiz saygısız bir yuvada çocuk yetiştirirsen özgüveni eksik mutsuz bi birey yetiştirmiş olacaksın

bir insanla evli kalabilmen için belirli şartları olması lazım

mesela evlenirken dinine parasına ahlakına bakılmalı
1. ve 3. varsa zaten mutlu olurdun diye düşünüyorum

para 3.sırada gelmeli zaten

huzur olduktan sonra bi şekilde aşılır

ama bide şu var hatalarını düzeltse sağlıklı bir zemine evliliğini oturtmaya çalışşa ozaman sevebilir misin eşini yeniden yoksa bittimi tamamen
 

çok üzüldüm halineee yaaa..seni o kadar ii anlıorum ki!! bişeyler yapmak için adım atmak için cesaretım yokk..kendime artık güwenemiorum eskiden herşeyi başarırdım oysa şimdi niye böyleyiz....??
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…