Eşimi sevmiyorum

önce bir kuaföre gidin.
saç baş makyaj kendinizi daha iyi hissedersiniz.
özgüven tazeleyici olur biraz.
fazla kilonuz varsa vemeye çalışın.

madem sevmiyorsunuz bence o kadar da beklemeyin.
hemen iş bulun.
eski çalıştığınız yerlerle irtibata geçmeye çalışın.
size uygun bir iş olup olmadığını öğrenin belki başka yerlere de yönlendirirler.
sonra da bir ev tutun yada ailenizin yanına geçin.
kendinizi maddi olarak toplayana kadar ailenizin yanına geçmeniz daha mantıklı.
oğlunuza anneniz bakamaz mı?
çok mu hareketli?
çocuk için nafaka alabilirsiniz.
o parayla güzel bir kreşe yazdırabilirsiniz.

begumcigdem .!.:

oğlum hiperaktif doktorumuz kreşe vermemizi istiyor eşim yanaşmıyor tabiki para çıkacak ya.. 4yaşına gelmesini bekliyorum. o zaman devlet kreşine verip çalışmak istiyorum. ama güvenimi öyle yitirdim ki her böyle düşündüğümde ya başaramazsam korkusu yiyip bitiriyor. aslında çalıştığım an kendime güvenim gelecek biliyorum da iş adımımı atabilmekte. bizi ancak yaşadıklarımızı yaşayan anlayabilir...
karşımızdaki erkekler bizi öyle yoruyor öyle bezdiriyor ki gücümüzü kaybediyor kendimize küsüyor hayattan korkuyoruz bu yüzden böyle

Genişletmek için tıkla...

erkek kardeşimde hiperaktif bi çocuktu (dersle falan hiç bi zaman asla ilgisi olmadı) o zaman enerjisini boşaltması için sürekli spora yönlendirildi..şimdi büyüdü ve çok ii bir sporcu sakın bunun içinde canını sıkma..aslındaaa cesaret edebilmek için çok küçük bi adım atmamız gerekiyor ama çocuğumuz var bi arkadaşa verdiğin cevaptaa oğlumdan hiç ayrılmadım demişsin işte sorunda burda başlıo zaten çünkü bende kızımdan hiç ayrılmadım onu bakıcıya bırakamıyorum..sanki yanımdan ayrılırsa uzağımda olursa rabbim esirgesin bişey olacak gibi. zatende cesaretim burda kırılıo birde eşim güvenimi kırmakta birebir.hiç bi zaman bana destek olduğunu görmedim ama ona bakarsan benim için anasından babasından ayrıldı daha napsın...!!!!!!!sürekli kavga tartışma,bişeyleri ona anlatma çabasında olduğum için belkide enerjimi tüketiyorum (gereksiz yere)

çocuğun 5 yaşını beklemek bile bence zaman kaybı çocuk kişiliği 6 yaşına kadar tamamlıyor ilerde ı babayı örnek alacak ve belkide benzeyecek oğlunuz asıl küçükken yapmanız gerek bunu. bi adım atın gerisi gelir rabbim yardım eder aç acıkta kalacak değilsiniz. bi ev tutarsınız cocugunuzuda işinize yakın bi kreşe verirsiniz belki cocugunuzla gidebileceğiniz bi işiniz olur kimbilir. kadın sıgınma evlerı var nasıl bir destek verirler bilemiyorum ama geç kalmayın ...

rtv .!.:

erkek kardeşimde hiperaktif bi çocuktu (dersle falan hiç bi zaman asla ilgisi olmadı) o zaman enerjisini boşaltması için sürekli spora yönlendirildi..şimdi büyüdü ve çok ii bir sporcu sakın bunun içinde canını sıkma..aslındaaa cesaret edebilmek için çok küçük bi adım atmamız gerekiyor ama çocuğumuz var bi arkadaşa verdiğin cevaptaa oğlumdan hiç ayrılmadım demişsin işte sorunda burda başlıo zaten çünkü bende kızımdan hiç ayrılmadım onu bakıcıya bırakamıyorum..sanki yanımdan ayrılırsa uzağımda olursa rabbim esirgesin bişey olacak gibi. zatende cesaretim burda kırılıo birde eşim güvenimi kırmakta birebir.hiç bi zaman bana destek olduğunu görmedim ama ona bakarsan benim için anasından babasından ayrıldı daha napsın...!!!!!!!sürekli kavga tartışma,bişeyleri ona anlatma çabasında olduğum için belkide enerjimi tüketiyorum (gereksiz yere)

Genişletmek için tıkla...

benim ifade edemediğimi siz anlatmışsınız. gerçekten sanki yanımdan ayrılırsa birşey olur diye düşünmeden edemiyorum. ne kadar saçma olduğunu bilsem bile engel olamıyorum. göya ömürboyu birbirlerine destek olmak için evlenir eşler. hernedense bu evlendikten sonra sadece kadından bekleniyor. Ama ben artık bana destek olmayana olmayacağım.... bence herşey karşılıklı olmalı. hep kendinizden verdiğiniz zaman değerinizi yitiriyorsunuz. ne yaparsam yapayım bu kadın beni bırakmaz düşüncesi oluyor erkeklerde....

orlic .!.:

çocuğun 5 yaşını beklemek bile bence zaman kaybı çocuk kişiliği 6 yaşına kadar tamamlıyor ilerde ı babayı örnek alacak ve belkide benzeyecek oğlunuz asıl küçükken yapmanız gerek bunu. bi adım atın gerisi gelir rabbim yardım eder aç acıkta kalacak değilsiniz. bi ev tutarsınız cocugunuzuda işinize yakın bi kreşe verirsiniz belki cocugunuzla gidebileceğiniz bi işiniz olur kimbilir. kadın sıgınma evlerı var nasıl bir destek verirler bilemiyorum ama geç kalmayın ...

Genişletmek için tıkla...

öncelikle içten cevabınız için teşekkür ederim. yaşadığımız ev eşime ait değil. Benim evim (ablamın). MEB ye mail attım . devlet kreşine oğlumu almaları için. henüz bir cevap gelmedi. İşin açıkçası kendimi daha doğrusu oğlumu garantiye almadan birşeyler yapmaya cesaretim yok. kreşe verip bir iş bulup ve işimi oturttuktan sonra başarılı olacağıma inanıyorum. bunu biliyorum. Tek derdim birgünün bile bana bir sene gibi gelmesi. ama gececek biliyorum. sonunda başaracağım....... oğlum babasına benzemeyecek.

oğlunuza anneniz bakamaz mı?
çok mu hareketli?
çocuk için nafaka alabilirsiniz.
o parayla güzel bir kreşe yazdırabilirsiniz.[/QUOTE]

:) eşimden nafaka almak... o bırakın nafakayı bir de benden ister nafaka....

begumcigdem .!.:

29.05.77 doğumluyum.
23.10. 2007 de evlendim.
06.01.2009da oğlum dünyaya geldi....... başka sorunuzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
açıkçası böyle değişik bir tepki gerçekten üzüldüm. ben derdimi paylaşırken rakamlarda herhangibir hata yapmış olabilirim. samimiyetime karşı bu tepki bir avuntu beklerken

Genişletmek için tıkla...

daha önceki konunuz 2008 yılında açılmış ve orda 32 yaşnızda olduğunuzu yazmışsınız ordan bakarak yazmış arkadaş,biz nerden bilcez yoksa siz kaç yaşınızdasınız..

maviruzgar .!.:

öncelikle içten cevabınız için teşekkür ederim. yaşadığımız ev eşime ait değil. Benim evim (ablamın). MEB ye mail attım . devlet kreşine oğlumu almaları için. henüz bir cevap gelmedi. İşin açıkçası kendimi daha doğrusu oğlumu garantiye almadan birşeyler yapmaya cesaretim yok. kreşe verip bir iş bulup ve işimi oturttuktan sonra başarılı olacağıma inanıyorum. bunu biliyorum. Tek derdim birgünün bile bana bir sene gibi gelmesi. ama gececek biliyorum. sonunda başaracağım....... oğlum babasına benzemeyecek.

Genişletmek için tıkla...

annemde sizin gibiydi güvencesi olmadığı için zamanında ayrılmadı ve kardeşim babamın kopyası malesef... annem babamı çektiğinemi yansin,ayrılığın yükünü atmaya çalıştığınamı, evladının eşine benzediğinemi, verdiği mücadeleyemı? inanın annem şimdi daha çok yoruluyor...cesarretinizi toplamalısınız en başta neler yapmışsınız ve yaşamışsınız siz değil kocanızı dünyayı karşınıza alsanız gene ayağa kalkmalısınız. eviniz ablanızında olsa adres belli olduğu için eşiniz rahat bırakmayacaktır. izinizi kaybedip bi süre yanında yaşayabileceğiniz bi akrabanız arkadaşınız varsa onun yanına gidin bence yadda taşının ne bileyim güçlü olun ve gecikmeyin. evet çeken bilir diyorsunuzdur yada anlatamadığınız detaylar vardır muhakkak ama üzgünüm ki siz kadınsınız tek başınıza destek almadan yapamazsınız anneniz ablanız abiniz muhallak sizinde çevrenizde hızırınız olacak birilri vardır. Allah yar ve yardımcınız olsun

canım sen nedn kndni ona bagımlı görüyorsun sen ne güzel yazmışsın ayaklarımın üsütnde duruyodum işim imkanım hala bunları yapabilirisn o senin karşında küçlüsün sen nedne knd bukadar gebe hissediyosun onada bunu hissettiriyosun oglunla birlikte inan daha iyi ve huzurlu olursun