Eşimi sevmiyorum

eşimi sevmiyorum nedenleri çok fazla burada yazılmayacak kadar fazla. ve katlanmak zorundayım. sanki kendimi hapsolmuş ve ömürboyu da hapis kalacak bir mahkum gibi hissediyorum.

ben seni çok iyi anlıyorum
bazen bende eşimi sevmediğimi düşünüyorum ve ondan nefret ediyorum

ama değişiyor ruh halime göre
bugün nefret günümdeyim
 
Son düzenleme:
yaş konusunda mı, çocuğun doğduğu dönemde mi bir sıkıntı var bir yerde ama; hayırlısı

30 yaşlarımın sonunda evlendim . oğlum şu an 3 yaşında. hesaplayabilirsiniz... evlendikten sonra kısa zamanda hamile kaldım. 31-32 yaş arası ... aslında ne sorduğunuzu anlamadım bile ya... yazıyorum işte
 
çok üzüldüm halineee yaaa..seni o kadar ii anlıorum ki!! bişeyler yapmak için adım atmak için cesaretım yokk..kendime artık güwenemiorum eskiden herşeyi başarırdım oysa şimdi niye böyleyiz....??

oğlum hiperaktif doktorumuz kreşe vermemizi istiyor eşim yanaşmıyor tabiki para çıkacak ya.. 4yaşına gelmesini bekliyorum. o zaman devlet kreşine verip çalışmak istiyorum. ama güvenimi öyle yitirdim ki her böyle düşündüğümde ya başaramazsam korkusu yiyip bitiriyor. aslında çalıştığım an kendime güvenim gelecek biliyorum da iş adımımı atabilmekte. bizi ancak yaşadıklarımızı yaşayan anlayabilir...
karşımızdaki erkekler bizi öyle yoruyor öyle bezdiriyor ki gücümüzü kaybediyor kendimize küsüyor hayattan korkuyoruz bu yüzden böyle
 
2008 de 32 yaşındaysan

şu anda 36 yaşında olman lazım

29.05.77 doğumluyum.
23.10. 2007 de evlendim.
06.01.2009da oğlum dünyaya geldi....... başka sorunuzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
açıkçası böyle değişik bir tepki gerçekten üzüldüm. ben derdimi paylaşırken rakamlarda herhangibir hata yapmış olabilirim. samimiyetime karşı bu tepki bir avuntu beklerken
 
ben seni çok iyi anlıyorum
bazen bende eşimi sevmediğimi düşünüyorum ve ondan nefret ediyorum

ama değişiyor ruh halime göre
bugün nefret günümdeyim
:)))) genelde nefret günümde oluyorum. her akşam işten geldiğinde şeytan görmüşe dönüyorum. sadece oğluyla oynadığı zamanlar vicdan azabı çektiğim oluyor duygularımdan dolayı ama çok kısa sürüyor
 
yaş konusunda mı, çocuğun doğduğu dönemde mi bir sıkıntı var bir yerde ama; hayırlısı

29.05.77 doğumluyum.X23.10. 2007 de evlendim.06.01.2009da oğlum dünyaya geldi....... başka sorunuzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzXaçıkçası böyle değişik bir tepki gerçekten üzüldüm. ben derdimi paylaşırken rakamlarda herhangibir hata yapmış olabilirim. samimiyetime karşı bu tepki bir avuntu beklerken
 
ben seni çok iyi anlıyorum
bazen bende eşimi sevmediğimi düşünüyorum ve ondan nefret ediyorum

ama değişiyor ruh halime göre
bugün nefret günümdeyim

carrie yine çok eğlenceli bir yorum yazmışsın katılıyorum sana ruh haline göre bende bir gün içinde 10 kere nefret edebiliyorum
 
çok
haklısınız...dediklerinizi yapacağım düşüncelerim var biryerden başlamak zorundayım oğlumdan hiç ayrılmadım bugüne dek 1 gün bile. o mu beni bırakmıyor yoksa ben mi karışık.... saçmasapan biri olup çıktım sanırım bu adam hergün aklımı alıyor benden....
 
bence siz sadece aynanızın bir kısmına kilitlenmişsiniz. bir de diğer kısmı var. bişeylerden başlayın. aile hayatınız sizin 2. sorununuz gibi duruyor.
1. ve en önemli problem sizsiniz. evvela şu yerlerde sürünen özgüveninizi kaldırın yerde. omuzlarınıza alın. kendinizi geliştirin. kitaplar, kişiler sizlerle aynı şeyleri yaşayan insanlar yardım alın. kendinizi güçlendirirseniz her problem aşılır.
oğlunuzun hiperaktif olduğundan bahsetmişsiniz. bunun için günümüzde birçok tedavi yöntemi uygulanıyor. eğitsel olarakta birşeyler yapılabiliyor. bununla ilgili yardımlar ücretsiz. illa ki kreşe gitmek zorunda değil siz kendiniz de ona yardım edebilirsiniz.
2. olarak kendinizi maddi yönden güçlendirin.
sizi bu kadar yıpratan birinin yanında daha fazla ezilmeyin. 34 ya da 36 hiç bir önemi yok. daha hayat devam ediyor ve nasıl devam edeceği size bağlı.
kendinden vazgeçmiş bir annenin çocuğuna hiç bir yardımı olmaz. hiç iyi bir rol model de olmaz ayrıca. birşeylerden başlamanız gerekli
 

ağzıyla kuş tutsa sevebilceğimi sanmıyorum. bir de öyle bir insan ki yanımızda birileri olsun özellikle annem melek kesilir bana hayatım filan der daha annem kapıdan çıkarken başlar küfretmeye... annemde çocuk iyi napıo bu çocuk sana der durur... bu adam değişmez değişse bile numara yaptığını düşünürüm. ne istiyor acaba derim
 
eşimi sevmiyorum nedenleri çok fazla burada yazılmayacak kadar fazla. ve katlanmak zorundayım. sanki kendimi hapsolmuş ve ömürboyu da hapis kalacak bir mahkum gibi hissediyorum.

sevmıyorum kelımesı cok agır bı kelıme bunu soyleyebıldıgınıze gore cıdden sevmıyosunuz ve de sevmıyosanız zaten sımdıden o evlılık bıtmıstır
 
eşini sevmemenin onun ikiyüzlü davranışları(annen kapıdan çıkınca küfretmeye başlaması) dışında başka sebepleri de var mı?
 
eşini sevmemenin onun ikiyüzlü davranışları(annen kapıdan çıkınca küfretmeye başlaması) dışında başka sebepleri de var mı?

aslında sevmek için neden arıyorum gerçekten. çok uğraştım. hani bak bu huyu iyi diyeyim istiyorum ama bulamıyorum. o kadar kaba bencil biri ki ne zaman sevmeye çalışsam çocuğum için yürüteyim bu evliliği desem sanki inadına ya küfrediyor ya oğlana sataşıyor......
 
oğlumun 5 yaşına gelmesini bekleyeceğim okula başlamasını. sonrası için çalışacağım ve bitecek ... bu kadar sabrettim. biraz daha edeceğim... umuyorum
 
çocuk olunca insan her detayı düşünüyor.annelik böyle birşey işte seni anlayabiliyorum canım ama eşine karşı içinde herşey bitmişse bu evliliği bitirmek en doğrusu bencede
Allah yardımcın olsun
 
Arkadasım bir ömürü nasıl gecirmeyi merak ediyorsun merak ediyorum ve üzülüyorum iyice tart düşün bi çaresini bul yoksa hayatın bitemez tükenmez bir hale gelir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…