merhaba arkadaşlar,bu sitede yeniyim,belki bi işe yarar cevaba rastlarım diye goggle'da 'eşim ailesine para veriyor' diye arattırdım,ve sizleri buldum.bende 4yıllık evliyim,serbest çalışıyorum,o yüzden düzenli bir gelirim yok,eşim herşeyi baştan bilerek ve benden beklentisi olmadığını söyleyerek evlendi,az yada çok kazansam da zorunlu yada keyfi her türlü ihtiyacımı kendisinin karşılayacağını söyledi.ev kiraladık,bankada ev alacak paraları olduğunu ama o parayla işini büyütmeyi düşündüğünü söyledi,herşey mantıklı görünüyordu,evlendik,balayına altın satıp gittik,ben durumu çakmadım,balayından geldik,ilk kiramızı ödeyecek param yok dedi,ailenden iste dedim,onlarında borcu var sıkışıklar dedi,altın satıp kira ödedik.bu arada benim işlerim kesattı,onunki de.kart borçlarımız vardı,ya karta yükleniyor ya altın satıyorduk geçinmek için.ailesi çok samimi içten görünüyor,bana kızım kızım diyorlar,ama nasıl geçiniyorsunuz diye sormuyolardı,bu arada anne ve babasının maaşları,2 tane yazlıkları,kendi evleri,kendi arabaları,2 tane dükkanları, ve görümcemin yalnız oturduğu bir evleri daha vardı.eşimin kendine ait de 2 arabası vardı.evlendikten 1ay sonra sıkışık dediği babası bir arsa aldı,nasılsa size kalacak dediler,ama ben arsayı tesadüfen öğrendim eşim bana söylemeyi unuttuğunu söyledi.
o arada eşim kendine maaşlı bir iş aramaya başladı ikimizde serbest olmayalım dedi,ailesinden bir kuruş istemedi,onlar da bile bile teklif etmediler,ama görümceme bir dükkan açtılar kendi işini yapsın diye.iş yapamadı kapattılar,bu arada eşim arabasının birini satıp babasına verdi,ihtiyacı var dedi,yazlığın birini de sattılar ve ben bunları gene tesadüfen duydum,eşime sorduğumda önce yalanladı,yanlış duymuşsun dedi,sonra üzülürsün diye söylemedim dedi.kredi kartlarımız için biraz isteseydin dedim ama iş işten geçmiş para gitmişti.bu arada biraz toparlanır gibi olduk,ailesi küçük küçük para istemeye başladılar,her kazandığını kuruş kuruş söyler ailesine,söyleme derim,onlar yabancı mı der.kart borçları bitmiyordu,arada toparlanıyor arada dara düşüyorduk,bana maaşlı işe gir işyerini kapat demeye başladı,ben kabul etmedim,hatta haberim olmadan kayınvalidem iş sorup soruşturmuştu benim adıma.biliyorumki maaşlı işim olsa,maaşıma güvenip kendi parasını ailesine verecek.eşim ihtiyacım olduğunda bana da para verir aslında,ve senden esirgemiyorsam aileme verdiğime de karışma der.buarada borçlar bitsin,özel sigorta yaptıralım,dükkanlar satılsın bir ev alalım kiradan kurtulalım diye diye çocuk işini hep erteliyoruz.yaşım geçiyor ama ben bu şartlarda çocuk yapmak istemiyorum...
birara görümcem oturduğu evden sıkıldı başka yere kiraya çıktı,boşalan evi kiraya verip kirasını kızımıza verelim dediler,kiracı bulamadılar,eşim de boş duracağına biz geçelim kiradan kurtulalım dedi,ama ailesi bizden kira istedi,kızımıza vericez dediler.ben kabul etmedim,kızlarını yılarca bedava oturtmuşlar sen niye kira verecen dedim,eşim bana ele vereceğime aileme veririm dedi,ve kıyamet koptu,eve geçmezsen boşanırım dedi,sırf bu sebepten mahkemeye verdi,daha sonra barıştık ve başka evde gene kirada oturmaya başladık.
artık değiştim dedi,kendimi çekirdek ailemi düşünücem kendimi sömürtmücem dedi,tabi kirada olmanın sıkıntısı ve borçlarımız devam ediyordu.(halen de ediyor).o sıralarda ailem sıkışık,yazlığı satmaya gittiler dedi,baktım emlakçılarla konuşuyor,internetten yeni yer bakıyor,bi akrabamız için yeni yer arıyoruz bizden rica ettiler dedi,meğer o sırada ailesi daha pahalı daha geniş bir yazlık arıyormuş,eşim de benden habersiz günübirlik uçakla yeni evi görmeye bile gitmiş! ben bize ev alsaydılar diye söylenmeye başlayınca,ailem sarayda otursun yeterki,ben sıkıntı çekerim dedi(ama kirada oturmaktan bunaldıkça da ailesine değil bana yükleniyor.) bir de benden saklaması var,kızarım diye söylememiş! hem para onların parası bana vermeye mecbur değiller istedikleri gibi değerlendirirler,sen de gelinsin tasarruflarına karışma dedi,bu mesele de öylece kapandı.
bir süre sonra görümcemin boşalttığı evlerini sattılar,eşime çok dil döktüm,bize biraz ev peşinatı versinler yada hiç olmazsa 3-5 bin lira iste kartları kapatalım dedim.istemeye gitti,üzgün ve sinirli geldi,bişey anlatmadı bana,ama bir daha ailesiyle sıkça görüşmeyeceğini,tavır koyacağını,falan söyledi.ümitlendim,para vermesinler ama eşimide kullanmasınlar yeterki dedim.2 gün sonra arkadaşı yanımda,ne oldu yeni eve baktınızmı dedi,başımdan aşağı sular döküldü,meğer görümceme güzel bir ev alıcaklarmış,sattıkları fiyatın üstüne para koyarak hem de,ve eşimi çağırıp sen de fikir ver demişler utanmadan,o da koşa koşa gitmiş! bense saf saf hesap yapıyordum rica etsek bize biraz verseler paradan,arabayı da satıp ekler,ev alırız diye.arkadaşından duymasam gene haberim olmucaktı...eşime dedimki hep benden saklıyosun ama bişekilde öğreniyorum gerçeği gizleme dedim,buarada kızkardeşine ev almaları eşimin içine oturmuş ben söyleyince bana kızıyor ama arkadaşlarına ben üvey evlatmıyım diye dert yanıyormuş,ama ailesine tavır koyamıyor!
bize yıllardır dükkanın biri satılınca ev alacaklarını söylüyorlar,ama para gitmesin diye düzgün bi gazete ilanı bile vermiyorlar,komisyon ödememek için emlakçıya bile vermediler de ben eşime diretince kıytırık bi emlakçıya verdiler..bizim artık bekleyecek lüksümüz yok ve bence satmaya niyeti olan insan satardı şimdiye,diğer sattıkları şeyler gibi.
ve googleda bana arama yaptıran ve ciddi ciddi ayrılığı düşündürten son olaya gelince,eşim 2ay önce masraf çıkartıyor yenisini alırız diye diğer arabasını da sattı,parayı bankaya koydu,o parayı unutucaz kimse dokunmuyacak,yeni araba yada ev alırken katkı yapacaz dedi.kendi kartlarımız için bile 1 kuruş almadık o paradan,ailesine de bahsetti paradan.dedimki keşke söylemeseydin,isterler o paradan dedim,eşim gayet kararlı kimse dokunamaz dedi.biz borç içinde kıvranırken,zaman geçiyor sağlık sigortamız olsa çocuk yapsak derken,ben gene tesadüfen bulduğum bir dekontun izini sürüp o paradan babasına düzenli para aktardığını gördüm! babasının kredi kartını ve kredisinin taksitlerini ödemiş.(krediyi yeni yazlığın üzerini tamamlamak için çekmişlerdi), bana ise kemer sıkıp gelirimizi giderimizi kuruş kuruş yazıp borçları öyle kapatacaz diyor,2gündür bu şoku yaşadığımdan beri çok kötüyüm,bu sefer bişey demedim,sakince düşünüp öyle karar verecem,ama anladımki hiç bizi ve geleceğimizi düşünmüyor,ve gene bana yalan söylüyor,madem paradan harcanacaktı o halde bizim borçlarımıza gitseydi,sigorta yaptırsaydık,o para tek güvencemizdi ve şimdi o da gidiyor... başkada kenarda hiçbir birikimimiz yok,altınlarım da bitti,hastalık var sağlık var bunları hiç düşünmüyor demekki..ablası ailesine sert çıkıp bastırıp tavır koyup her istediğini yaptırtıyor,eşime sende öyle yap diyorum,yok ben onun gibi olamam diyor,onlara laf edip üzeceğime ben üzüleyim diyor...
babası bize hep dışarda yemeyin içmeyin der para harcamayın der,onlara kalsa dışarda bi çay bile içmeyelim,ama paramızı onlara verelim,bir de bunlar hiç oğullarının geleceğini,evlenip yuva kurup çocuk sahibi olacağını düşünmemişler,oğullarına bir gelecek hazırlamayıp kazandığını elinden almışlar hala da sömürüyorlar,sonrada bize torun torun diyorlar,siz yapın arkanızda biz varız diyorlar,(zaten kayınvalidem de devlette doğurursun diyip duruyor) yıllarca bize destek olmadılar çocuk olunca da olmazlar,o riske giremem.zaten torunuda haketmiyor bunlar.eşime de güvenim sarsılıyor,bu kaçıncı oldu,bana deseydiki parayı babama vericem ihtiyacı var diye,gene kavga çıkardı ama en azından dürüst davranmış olurdu,şimdi beni aptal yerine koyup uyuttuğunu sanıyor . güvendiğim insanlara akıl danışıyorum,kimi ayrıl diyor,kimi idare et diyor,kimi ailesiyle konuş diyor,kimisi onlar yiyeceğine sen ye,kocandan bir sürü şey iste sen onu sömür diyor,ne yapacağımı şaşırmış durumdayım,üstelik eşimle yüzleştiğimde konuyu açtığımda bana gene yalanlar uyduracak veya haksızlığını örtmek için agresifleşicek biliyorum.ama biz kendi sıkıntımız içinde kıvranırken tek güvencemiz olan araba parasını üstelik bana hiç dokunmucaz dediği halde onlara vermesini hazmedemiyorum...