- Konu Sahibi ozlemvetatlicadi
- #1
merhaba arkadaşlar ;7 yıldır evliyiz , çocuğumuz olmadı , tüp bebek aşamalarımız oldu ama olumsuz, yeniden denemek için biraz toparlanmayı bekliyoruz. Eşimin ailesi 7 yıldır bizden 1 saat uzaklıkta bi şehirde yaşıyordu ve bizim bulunduğumuz şehirde yakınlarımıza taşınıyorlar , ev satın aldılar ev sıfır olunca içinde kombi falan hiç bir şey yok ve bizde kalıyorlar ev işlerine koşturdukları için , eşimin erkek kardeşi de bu süreçte bizde kalıyor evimiz 1+1 ve ben çalışıyorum , işe git gel yemek çay sofra topla kaldır yataklar falan derken eşimle hiç yalnız kalamaz olduk ve nedense bundan sadece ben rahatsızım. kayınpederde beni mutsuz görmüş olacak ki , eve bi taşınam hergün bizde yersiniz akşam yemeğini yataarsınız bizde kalırsınız demez mi ? Sanırım çıldırdım. sanırım sabrım taştı. eşimde suratım düşer düşmez bana kötü davranıyor, sonra bir dahada aramız düzelmiyor. Sürekli gelecek kötü günlerimiz olduğunu düşünüp kendimi yiyip bitiriyorum. Zırt pırt bize gelip sürekli bizi çağıracaklar evliliğimin bittiğini düşünmeye başladım. Belki kuruntu hepsi bilmiyorum ama eşimden destek de göremediğimden atlatamıyorum.Üzgün ve mutsuzum , ne yapmalıyım.