merhaba kızlar.. ben henüz temmuz ayında yeni evlendim.. Kayınvalidem beni biz daha tanışmadan etraftan duydukları ile ( yok kiloluymuşum - ki değilim- yok eşime yakışmıyormuşum yok benim başka birisi ile ilişkim varmış gibi millettin yalan dolan belki beni tanımadan bilmeden kafadan salladıkları ile yargılayarak) istemedi. hatta ayırmak için bile uğraştı. Eşim de resti çekti ben seviyorum, senin gelinin olacak durumu kabullen diye.. ama her ne kadar eşim istesede o istemedi =( söz, nişan düğün hiç birinde hiçbir yardımını görmedi hem maddi hem de manevi, hatta o kadar ki nişan kıyafeti bakmaya çağırdığımda bugün pazar var pazar alışverişi yapacağım diyerek nişan kıyafeti bakmaya gelmedi. hep bir zorlama hep bir kabullenememe.. kız kardeşi halası ne bileyim bana göre benim tarzım insanlar değil onlara da alışamadım.. hatta sevmiyorum. eşime de açık açık söylüyorum senin aileni sevmiyorum vakit geçirmek eziyet gibi geliyor. bu sefer eşim üzülüyor yıpranıyor =( hatta ikimiz de şimdiden çok yıprandık. çünkü benim içimdeki nefret, kabullenememe öyle bir boyuta geldi ki adını, sesini duymaya bile tahammülüm yok. kayınvalidem çok emri vaki konuşmayı seven dediğini yaptırmaya çalışan bir kişi.. sanıyor ki ben de çocukları gibi yapacağım onun istedikleri.. anne demek bile içimden gelmiyor. bir kaç defa eşimin gönlü olsun diye dedim ama o kadar.. bir de kayınvalidem telefonda "bana anne diyeceksin!" şeklindeki emrinden sonra ömrümün sonuna kadar anne demeyi düşünmüyorum..
öfff ne bileyim kızlar, yukarıda aklıma şu an gelenleri yazdım karmakarışık bir halde ama gerçekten kendimi çok yorgun ve bitkin hissediyorum. ne yapmam lazım nasıl davranmam lazım bir türlü bilemiyorum. tek istediğim onlar ile vakit geçirmemek.. eşimin de hep hayali eşi ve ailesinin çok iyi geçinmesi.. eşime de haksızlık yapmak istemiyorum, çünkü onu da çok seviyorum.. eşimde madem beni çok seviyorsun onları da kabullenmen lazım diyor. benim bir tek eşimi sevmeye hakkım yok mu yaaaa istemiyorum onun ailesini sevmiyoruummmmmmmmmmmmm =((((((((
öfff ne bileyim kızlar, yukarıda aklıma şu an gelenleri yazdım karmakarışık bir halde ama gerçekten kendimi çok yorgun ve bitkin hissediyorum. ne yapmam lazım nasıl davranmam lazım bir türlü bilemiyorum. tek istediğim onlar ile vakit geçirmemek.. eşimin de hep hayali eşi ve ailesinin çok iyi geçinmesi.. eşime de haksızlık yapmak istemiyorum, çünkü onu da çok seviyorum.. eşimde madem beni çok seviyorsun onları da kabullenmen lazım diyor. benim bir tek eşimi sevmeye hakkım yok mu yaaaa istemiyorum onun ailesini sevmiyoruummmmmmmmmmmmm =((((((((