ben de eşimin hatırı için gidiyorum. gerçi uzak olduğumuz için şu an sadece 2 bayramda gittik, bakalım bu yakınlarda gitme veya onların bize gelme ihtimali var.. ama henüz belli olan birşey yok.. bayramda gittiğimizde sürekli bir laf sokma çabası içinde oluyor. ben de kendimi tutamayıp ters cevaplar veriyorum, dayanamıyorum çünkü.. oğlunu da yalnız yakaladığında yok hiç gülmüyor, ters cevaplar veriyor, bizi istemiyor gibi eşime söyleniyor. iyi de karşı taraf bana ters ters soru sorarsa ben nasıl ona iyi niyetle düzgün cevap verebilirim ki? kayınvalidem artık beni seviyormuş, istiyormuş, başta yanılmış falan filan diyor. bu da bana çok yapmacık çok yaranmak için söylenen sözler gibi geliyor. ben aramızda hep bir mesafe olsun, bize karışmasın istiyorum. hem bunu yapıp hem de iç huzuru sağlamaya çalışmak biraz zor olacak gibi. Allah'tan eşim benim yanımda.. eve girdiğimizde her şeyi dışarıda bırakalım, tutup ailemizin içine bu huzursuzlukları sokmayalım diyor. gerçi hem bunu diyor hem de gittiğimizde ters laf söyleme, alttan al, biraz gül ve sıcak davran da diyor..
işte sanırım ben daha tam olgunluğa erişemedim. onlar ne söylerse ne yaparsa yapsın ailemin içine sokmamam lazım ama ben kafamın içinde sürekli düşünüyor ve keyfimi kaçırıyorum. bu düşünme işini bırakıp her şeyi oluruna bırakabilsem sanırım o zaman kendi iç huzurumu da sağlamış olacağım =(( ama bunu nasıl yapacağım =(