Zahmet olcak ama evet.bu gidişle zaten bunu da biz yapacağız. bu defa ailemle ben değil eşimle ben. gayette geçiniyoruz. ayrıca geçinemesekte size ne yahu? sevdiğim adamla evliyim. evlenmem için illa maddi açıdan geçinmem mi lazım?
koskoca evlenmeye karar vermiş ve evlenmiş iki insansınız kimse size bir şey yapmak zorunda değil.çalışır kazanır kendi paranızla naparsanız yaparsınız.kızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.
27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.
1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.
biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.
eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.
bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?
benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?
ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
e bi zahmet canım yabu gidişle zaten bunu da biz yapacağız. bu defa ailemle ben değil eşimle ben. gayette geçiniyoruz. ayrıca geçinemesekte size ne yahu? sevdiğim adamla evliyim. evlenmem için illa maddi açıdan geçinmem mi lazım?
Mecburen görüşcen mi? Kim kimi “mecburen” görüştürebilir? Çok mu “mecbur” bırakıldınız hayatınızda başkalarına bunu söyleyebiliyorsunuzBüyütcek bişey yok bahane arıyo gibisin görüşmemek için bi sorun göremedim ortada
Senin için ailesini silcek değil ya mecbur görüşcen o da onun ailesi
kızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.
27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.
1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.
biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.
eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.
bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?
benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?
ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
+1+1Ne görmediniz? Tüm masrafı kız tarafı yapmış bunların umurunda bile değil. İki tarafla aynı mesefade mi görüşülecek? O zaman nerde kaldı kıymet fedakarlık? Kim neyi hak ediyorsa o kadar olmalı.
Siz niye düğün olmadan eşinizle aynı eve çıktınız ki. Aileniz basıl izin verdi. Artık karı koca oldunuz. Babanızın evinden çıktınız. E daha ne düğunükızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.
27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.
1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.
biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.
eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.
bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?
benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?
ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
Ya ortada gerçekten bir sebep yok. Evlenmeyi göze alan insan kimseden bisey beklemeden yapacak. Ben evlendim herseyimi tek tek kendim yaptım. Ek işlerde çalıştım yine de kimseden beklentim olmadi eşim dahil. Eltim de ayni senin gibi düşünüyor. Hep babadan biseyler bekliyor zaten onlarla da yasiyor cocugu var onlar bakiyor gibi bisey maddi olarak. Ne calismaya geliyor ne de sikayet etmeden duruyor. Belki insanlarin durumlari yoktur. Artik senin bir ailen var manevi olarak aile kavramini basaramasam da maddi olarak bir aile kurarken hazir olduğunda yaparsin böyle şeyleri. Esin tabiki ailesini birakmayacak. Hacizi babasi mi yıkmış ogluna? Ogluna gonderdigi harçlığı diger cocuklarina da veriyor mu? Biraz objektif bakmak gerek olaylarakızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.
27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.
1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.
biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.
eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.
bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?
benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?
ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
tabii tabii eminim taşırdınız
Ömür boyu istediğim nişanlığı giyemedim diye dert yanacaksınız, kendiniz niye almadınız? Barı o şuan içinizde kalmamış olurdu.
Kimseyi küçümsediğim yok, ama evlenmeyi akıl etmiş insanların ailelerinden harçlık alması veya beklemesi birtek bana tuhaf geliyor olamaz. Soruma cevap vermediniz. Çalışıyormusunuz? Mesleğiniz veya mezuniyetiniz nedir?
Buraya kadar seni bi nebze anlayabilirdim. Ama sen görüşmek dahi istemediğin insanların sana düğün yapmasını bekleyip, köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyorsun. Bu dik bir duruş değil. Şimdi tamam diyen kocan, o zaman neden düğüne kadar görüştün, düğünü yaptırdın diye sormaz mı sana ileride?onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum.
Konu sahibi bahane aramış erkek ailesi de ona bakılırsa yapmaya mecbur değil iki yetişkin insan evleniyor erkek tarafından bu kadar beklenti içine girmek çok saçma bunun için görüşmemek olurmu o zaman kız tarafıyla da damat bey bi bahane bulsun ailen eşya almadı benim istediğimi almadı diyerek ğörüşmesin böyle saçma işmi varMecburen görüşcen mi? Kim kimi “mecburen” görüştürebilir? Çok mu “mecbur” bırakıldınız hayatınızda başkalarına bunu söyleyebiliyorsunuz
Kimse kimseyle görüşmeye “mecbur” değildir, özellikle ERKEK EŞ AİLESİ çok üstün evlilik kurtarıcı olmazsa olmaz zatlar değildir, onlar olmadan da evlilik çok güzel yürür, zaten evlenip aile kuruluyor erkek ailesiyle aile kurulmuyor
Abartı geldi bana benim isteme söz nisan hepsi birlikte oldu hiç de sorun etmedim. Ailesi düğünden önce 1 kere geldi hiç sorun etmedim farklı sehirlerdeydik daha iyi oldu hatta. Düğünle ilgili de eşimle karar verdik şu tarih olsun şöyle olsun ailelere söyledik bu kadar. Hem harçlık gönderme falan niye ki göndermesin. Ayrıca şu saatten sonra düğün yapıp da masraf da yapmayın ne güzel nikah yapmışsınız bitmiş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?