kızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.
27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.
1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.
biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.
eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.
bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?
benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?
ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
