- 23 Ağustos 2012
- 51.860
- En iyi cevaplar
- 1
- 241.513
- 898
- Konu Sahibi regarde-moi
-
- #21
Okurken daraldım bunaldım yahu öldüm bittim.
Çok çok teşekkür ederim. Inşallah hayırlısıyla kucağına alırsın bebegini. Ben aslında düşünmüyor değilim. Hatta kendimi hazır hissetmeliyim ki arada yas farkı cok olmadan iki cocugumuz olsun istiyorum. Evet zor ama ablamla benim arada ikibucuk yas var ve o kadar mükemmel birsey ki arkadas gibiyiz. Bende cocuklarimin bunlari yaşamasini istiyorum. Ama kayinvalideme asla bahsetmem bunlardan. Ne kadar konusursak o kadar koz veriyormusum gibi hissediyorum. Gayet iyi niyetle paylastigim birşeyi iki gün sonra laf arasinda ignelemek icin kullaninca vazgectim. Ama bunu o kadar tatlı bir dille yapıyor ki disaridan hiç hatali gorunmuyor. Ben de mesafeyi koydum ama tekrarlandiginda daha net cevap verecegim. Çok teşekkür ederim.Yeminle kayınvalidenden ben bunaldım!
Sende ki de iyi sabırmış.
Bizim ailenin kızları biraz çaçarondur, tabiri caizse.
Saygısızlık etmeyiz, durduk yere laf salatalığı yapmayız, fakat damara basıldı mı da kendimizi savunuruz.
Annelerimiz sanırım yaşanmışlıklarından dolayı böyle yetiştirdiler.
Teyzelerim ve annem dahil hep kayınvalide ile yaşamışlar evliliklerinin ilk belli dönemlerini.
Sanırım bunun tecrübesi ile bizi de telkinle büyüttüler.
Benim kayınvalidem ve kayınpederim evlendikten sonra hiç bir kere bile çocuk lafı yapmadılar.
Fakat hamile olduğumu öğrenince de havalara uçtular. O ayrı konu.
Şimdi 2. bebeğimi bekliyorum, süpriz bir beklenti.
Fakat kayınvalidem şöyle bir gaf yapmış anneme "ya ne gerek vardı, ilki daha çok küçük, keşke bir sene daha bekleselerdi, şimdi böyle çok zor olacak, vıdı vıdı" bişeyler söylemiş.
Benim annem de sessiz sakin bir insandır, ben ağzından kerpetenle aldım bu lafı.
Ve kayınvalideme kızdım, eşime de söyledim.
"Senin uçkurunu annenden mi sorucaz? Sanki planlayıp çocuk sahibi olduk, ben de biliyorum oğlumun ufak olduğunu, ona kalmadı uyarmak, ne yapayım ananın gönlü olsun diye çocuğumu aldırayım?" diye öfke patlaması yaşamıştım...
Tabii bu sadece bu lafı söyledi diye değil, hamileliğime dair yapmış olduğu bir çok densiz davranışta tuz biberi olmuştu.
Neyse, diyeceğim o ki, senin kayınvaliden gibi davransaydı benimkisi bilmiyorum napardım.
Herhalde ipler kopardı.
Bu doğru birşey mi? Hayır değil. Fakat benim yapım böyle.
Sen bu şekilde mi davranmalısın? Tabii ki hayır, herkes bir değil çünkü.
Ancak çok fazla da bu şekilde üzerine gelmelerine müsade etme.
Bugün bu şekilde müdahaleleri kendinde hak gören, ilerde çocuğun olduğunda da ciddi müdahalelere kalkışacaktır,
Misal "sen anlamazsın ver ben yapayım, sen bilmezsin şimdi bana bırak" gibi burnundan getirir.
Sen ve eşin ne zaman hazır hissederseniz kendinizi zaten o zaman çocuk sahibi olursunuz.
Ve gerçekten çocuk ciddi bir sorumluluk.
Senin de dediğin gibi, bir papağan dahi sorumluluk iken, hele çocuğu düşün?
En zor büyüyen yavru, insan yavrusudur ve en zahmetlisi.
Rabbim hayırlısını versin inşallah.
Ama tavsiyem kendinize bu kadar müdahale ettirmeyin, tekrardan altını çizmek istedim...
Çok çok teşekkür ederim. Inşallah hayırlısıyla kucağına alırsın bebegini. Ben aslında düşünmüyor değilim. Hatta kendimi hazır hissetmeliyim ki arada yas farkı cok olmadan iki cocugumuz olsun istiyorum. Evet zor ama ablamla benim arada ikibucuk yas var ve o kadar mükemmel birsey ki arkadas gibiyiz. Bende cocuklarimin bunlari yaşamasini istiyorum. Ama kayinvalideme asla bahsetmem bunlardan. Ne kadar konusursak o kadar koz veriyormusum gibi hissediyorum. Gayet iyi niyetle paylastigim birşeyi iki gün sonra laf arasinda ignelemek icin kullaninca vazgectim. Ama bunu o kadar tatlı bir dille yapıyor ki disaridan hiç hatali gorunmuyor. Ben de mesafeyi koydum ama tekrarlandiginda daha net cevap verecegim. Çok teşekkür ederim.
İyi de,sen kesitirp atacak cevaplar vermiyorsun ki.Bahane sunuyorsun onlar da bahaneni geri püskürtüyor.Merhaba arkadaşlar. Yazim cok uzun oldu kusura bakmayin ama okuyup derdimi paylasirsaniz eger mutlu olurum.
Ben iki yıllık evliyim. Evlendigimiz zaman özelde çalışıyordum. Sonra işten ayrılıp kpss ye hazırladım. Simdi bi taraftan ingilizce çalışıyorum bi taraftan da atama bekliyorum. Eşim çalışıyor ve alti yedi ay sonra işyerinde önemli bir sınavı var. Ona hazırlanıyor. Açıkçası hayatımiz bu düzlemde devam ediyor.
Benim sıkıntım eşimin ailesi. Iki ay önce eşimin kızkardeşi aradı beni. Bir saat çocuk için nasihat verdi. Yasitiz o evli ve bes yaşında çocuğu var. Ben de henüz düşünmüyoruz benim atamam var kim bilir nereye gideceğim dedim. Olsun olsun izin alırsın dedi. Sonra eşimin sınavı var dedim. O mu doguracak cocugu dedi. Ne dediysem puskurttu. Kayinvalidem sor demis kizina. Gorumcemin ikinci cocuguyla bizim cocugumuz aynı döneme denk gelmesinmis annesi nasil bakarmis cocuga.
Neyse o konuşma geçti bitti. Bayramda bizim oldugumuz sehre geldiler. Kayinvalidemle maesef ayni sehirdeyiz. Gorumcem sehirdisinda yasiyor. Arkadaşlar bütün bayram boyunca sanki ben hamileymisim de cocuk bekliyormusum gibi muhabbetler dondu herkesin içinde. Eşimin babasi dengesiz. Gorumcem annesine diyor ki vi-vo cocuk olunca size getirmez anne. Kayinvalidem de diyor ki olsun ben giderim onlara. Ortada fol yok yumurta yok!
Gorumcem bana diyor ki annesi çocuğa bakmak için çok onemliymis cocugumuza o bakarmis. Benim annem hayatta degil. Ben de dedim ki ben çocuğuma kendim bakarım rahat rahat izin aliyim diye kamuya girmeye çalışıyorum dedim. Olmaz sen izin al istedigin kadar annem çok onemli o zaman gelsin anlarsin insan çocuğu birine bırakıp nefes almak istiyor falan filan. Ne desem puskurtuyor. Bayram boyunca gorumcem cocuguna sor bakalim dayina onların bebekleri varmiymis diyor. On kere sordurmustur. Gittiler evlerine telefonda arayip sorduruyor cocuga.
Neyse o konuda kapandı gecen gun kayinvalidemlerde oturuyoruz. Esimin babasi siz ne zaman anne baba olacaksiniz dedi. O kadar sinirlendim ki ayip yahu ayip ayip. Esim benim sinavlarim var baba sonra dedi. Olsun senin sinavin varsa sen mi doguracaksin dedi.
Onu da atlattik esimin annesi başladı. Artik bi cocuk yapin cocugunuz olsun diye. Daha genciz zamani var dedim. Tamam gencsiniz de bi cocugunuz olsun diyor. Dedim zamani var. O kullandiniz haplar rahimi tembellestiriyor istersen ac internetten oku diyor. Ya ne biliyorsun nasil korundugumuzu. Yemin ederim canıma tak etti.
Evlendigimiz ilk yıl esim istiyordu. Ama ben istemedim erteleyelim dedim. Sonra da eşim ben sinava calisirken seninle ilgilenemem ders calismam gerekecek yalniz birakamam seni dedi. Öylece bir yıl daha erteledik. Ama ben çocuk istemiyorum. Hamilelik doğum çok korkunç geliyor ki zaten bir çocuğun sorumlulugunu alabilecek yasta hissetmiyorum kendimi. Ama esimin ailesi bu israrlarina devam ederse esim çok etkilenecek ve sinavdan sonra o da isteyecek. Benim ailem hiç karışmaz bir kere bile sormadilar konusunu acmadilar. Arkadaşlar ayip değil mi bu kadar aleni ısrar edilmesi.
Kayinvalidem geçen gün esim hasta olduğunda çorba yapmış ona. Bana diyor ki anneler böyle cocuklarinin buyudugunu kabul etmiyorlar. Benim annem de yok çocuğum da. Neden bu kadar düşüncesiz. Neden canımı acitmaya çalışıyor. Ben çok bunaldim arkadaslar. Çok cok uzun yazdim kusura bakmayin.
Inşallah çok teşekkür ederim.Çok istiyosanız siz yapın ana kız birer çocuk daha deseydiniz keşke,ne kadar ayıp ya.Allah sabır versin size bence aldırmayın hatta cevap dahi vermeyin.Sen doğuracaksın ne demek ayrıca sanki tek sorumluluk sizinmiş gibi çok sinirlendim gerçekten.
Kpss zaten yeterince zor bi maraton dilerim her şey hayalinizdeki gibi olur
Çok teşekkür ederim. Bence de yasim henuz çocuk için kucuk. Evlenmek icin de küçüktu 24 yasi.da evlendim esim de benden bir yas büyük ama biz evlenmek için evlenmedik ki. Birlikte yassyalim diye evlendik. Yillarca birlikteydik yani birlikte büyüdük ve böyle gelişti. Simdi de çocuk olsun diye cocuk yapamam istemiyorum yani. Su an sadece ingilizce çalışıyorum kpss surecini atlattim ama olsun illaki bi bahanem de olmak zorunda değil ki. O çocuğa eksiksiz bakabilecegim zaman yapmak istiyorum anlamadiklari ne çok şaşırıyorum.26 yaş daha çok küçük ki:) konu sahibi ya ciddiye alma ya da bi şekilde sustur. Başka türlü işin zor. Gerçekten çok hadsizlermiş. Ben de 31 yaşındayım,daha geçen yıl düşünür oldum çocuk fikrini. Hazır değildim kafa olarak. Hem sınav dönemi hamilelik gerçekten zor olur,hayatınızda bu kadar belirsizlik varken. Ben de yazın tam hamileliğin ilk aylarında sınava hazırlanıyordum,hem bulantı hem sindirim problemleri yüzünden odaklanamadım. Bi de doktor gelişim problemi var dedi,anlamsız yere,iyice duman oldum. Sınav falan yalan oldu.
Hem hazır değilsiz hem şartlar müsait değil gibi senin için. Bana da çok yaparlardı ama cevap bile vermezdim,gülüp geçerdim. Ha şimdi hamileyim tepkiler ne bi sor. Hayırlı olsun bile demediler. Boş laf lakırtı, salla gitsin en iyisi
En son susup tavır yapmayi tercih ettim bakalim inşallah ise yaramistir.İyi de,sen kesitirp atacak cevaplar vermiyorsun ki.Bahane sunuyorsun onlar da bahaneni geri püskürtüyor.
Diyeceğin çok basit.Bu bizim kararımız.Henüz çocuk planımız yok bu konunun gündeme gelmesini istemiyorum.Veya eşin söylesin.Ya da çocukla ilgili bir laf açıldığında hiç birşekilde cevap verme tavır yap.
Allah ımm..bunlar hep aynı model herhalde. Hep öyle olur zaten. Hoş eksik olsunlar,samimiyetsiz şeyler. bugün sinirim tepemde walla bu konudaSözün özü iş eşinde bitiyor.
Şimdi 19 aylık kızım var,çocuk çocuk diye direyen kayınvalide kızımı 10 aylıkken görmeye geldi.
Evet is este bitiyor. Ben de esim etkilenecek diye korkuyorum acikcasi. Sizde kurtarici esiniz olmuş. Esim annesine o şekilde tepki vermez. Bana yükleniyor herkes. Esim ortamda olsun olmasın hep muhabbet bu. Artık daha kesin bi dille konusacagim.Benim eşimin ailesi de 4 yıl boyunca belirli periyotta sıkıştırmıştı beni.annesi,ablası teyzeleri vs.ben pek umursamayan,bildiğini okuyan biriyim genel olarak.
Tüp bebekle bile çocuk sahibi olma ihtimalim çok da düşüktü.bu baskılar rahatsız etse de eşimin yüzü suyu hürmeti e sustum.senede 10 gün görüyordum, telefonda da sıkıştırdıklarında ha hı hoo işn cnm ya minvalinde konuşuyordum.
En son eşimin ailesinin uzaktan biri laf söyleyince bizim yatak mevzuumuzu konuşmak ayıp gelmiyor mu size dedim.Odayı terkettim.Eşimle konuşup iyi bir ağladım,benim çocuğum olmayabilir de ayrılalım dedim ve çok ciddiydim.Eşim yanımdayken annesi ve teyzeleri yine sazı aldılar ellerine bebek bebek diye.Eşim bir şarladı öyle böyle değil.Ayıp koca koca kadınlar bizim mahremimizi mi soruyorsunuz,utanın dedi.ne biliyorsunız belki bende sorun var deyince kayınvalidem bembeyaz oldu.
Sözün özü iş eşinde bitiyor.
Şimdi 19 aylık kızım var,çocuk çocuk diye direyen kayınvalide kızımı 10 aylıkken görmeye geldi.
Yakinda benim gibi sakin bi insani bile cileden cikartacaklar. Ben saygili davrandikca uzerime geliyorlar.Uff ne manyaklarmis sardikca sarmislar. Belki bir saglik sorununuz var da yapmiyorsunuz kime ne? Veya cocuk sevmiyor olamaz misiniz? Kim ne karisir? Evlisiniz diye cocuk sahibi olmak zorunda degilsiniz ki. Bir cinnete bakar konu sahibi. Bir daha agizlarini acamazlar
Anlatmak zorunda değilsin ki bahane ya da açıklama sunmak zorunda da değilsin. Senin hayatın,senin evliliğin,senin çocuğun neticede. Sırf çocuk olsun diye yapılan çocuklara acıyorum ben günahına giriyorlar sonra onun sorumluluğunu alamayıp. İnşallah en hayırlı zamanda nasip olur sana da:)Çok teşekkür ederim. Bence de yasim henuz çocuk için kucuk. Evlenmek icin de küçüktu 24 yasi.da evlendim esim de benden bir yas büyük ama biz evlenmek için evlenmedik ki. Birlikte yassyalim diye evlendik. Yillarca birlikteydik yani birlikte büyüdük ve böyle gelişti. Simdi de çocuk olsun diye cocuk yapamam istemiyorum yani. Su an sadece ingilizce çalışıyorum kpss surecini atlattim ama olsun illaki bi bahanem de olmak zorunda değil ki. O çocuğa eksiksiz bakabilecegim zaman yapmak istiyorum anlamadiklari ne çok şaşırıyorum.
Merhaba arkadaşlar. Yazim cok uzun oldu kusura bakmayin ama okuyup derdimi paylasirsaniz eger mutlu olurum.
Ben iki yıllık evliyim. Evlendigimiz zaman özelde çalışıyordum. Sonra işten ayrılıp kpss ye hazırladım. Simdi bi taraftan ingilizce çalışıyorum bi taraftan da atama bekliyorum. Eşim çalışıyor ve alti yedi ay sonra işyerinde önemli bir sınavı var. Ona hazırlanıyor. Açıkçası hayatımiz bu düzlemde devam ediyor.
Benim sıkıntım eşimin ailesi. Iki ay önce eşimin kızkardeşi aradı beni. Bir saat çocuk için nasihat verdi. Yasitiz o evli ve bes yaşında çocuğu var. Ben de henüz düşünmüyoruz benim atamam var kim bilir nereye gideceğim dedim. Olsun olsun izin alırsın dedi. Sonra eşimin sınavı var dedim. O mu doguracak cocugu dedi. Ne dediysem puskurttu. Kayinvalidem sor demis kizina. Gorumcemin ikinci cocuguyla bizim cocugumuz aynı döneme denk gelmesinmis annesi nasil bakarmis cocuga.
Neyse o konuşma geçti bitti. Bayramda bizim oldugumuz sehre geldiler. Kayinvalidemle maesef ayni sehirdeyiz. Gorumcem sehirdisinda yasiyor. Arkadaşlar bütün bayram boyunca sanki ben hamileymisim de cocuk bekliyormusum gibi muhabbetler dondu herkesin içinde. Eşimin babasi dengesiz. Gorumcem annesine diyor ki vi-vo cocuk olunca size getirmez anne. Kayinvalidem de diyor ki olsun ben giderim onlara. Ortada fol yok yumurta yok!
Gorumcem bana diyor ki annesi çocuğa bakmak için çok onemliymis cocugumuza o bakarmis. Benim annem hayatta degil. Ben de dedim ki ben çocuğuma kendim bakarım rahat rahat izin aliyim diye kamuya girmeye çalışıyorum dedim. Olmaz sen izin al istedigin kadar annem çok onemli o zaman gelsin anlarsin insan çocuğu birine bırakıp nefes almak istiyor falan filan. Ne desem puskurtuyor. Bayram boyunca gorumcem cocuguna sor bakalim dayina onların bebekleri varmiymis diyor. On kere sordurmustur. Gittiler evlerine telefonda arayip sorduruyor cocuga.
Neyse o konuda kapandı gecen gun kayinvalidemlerde oturuyoruz. Esimin babasi siz ne zaman anne baba olacaksiniz dedi. O kadar sinirlendim ki ayip yahu ayip ayip. Esim benim sinavlarim var baba sonra dedi. Olsun senin sinavin varsa sen mi doguracaksin dedi.
Onu da atlattik esimin annesi başladı. Artik bi cocuk yapin cocugunuz olsun diye. Daha genciz zamani var dedim. Tamam gencsiniz de bi cocugunuz olsun diyor. Dedim zamani var. O kullandiniz haplar rahimi tembellestiriyor istersen ac internetten oku diyor. Ya ne biliyorsun nasil korundugumuzu. Yemin ederim canıma tak etti.
Evlendigimiz ilk yıl esim istiyordu. Ama ben istemedim erteleyelim dedim. Sonra da eşim ben sinava calisirken seninle ilgilenemem ders calismam gerekecek yalniz birakamam seni dedi. Öylece bir yıl daha erteledik. Ama ben çocuk istemiyorum. Hamilelik doğum çok korkunç geliyor ki zaten bir çocuğun sorumlulugunu alabilecek yasta hissetmiyorum kendimi. Ama esimin ailesi bu israrlarina devam ederse esim çok etkilenecek ve sinavdan sonra o da isteyecek. Benim ailem hiç karışmaz bir kere bile sormadilar konusunu acmadilar. Arkadaşlar ayip değil mi bu kadar aleni ısrar edilmesi.
Kayinvalidem geçen gün esim hasta olduğunda çorba yapmış ona. Bana diyor ki anneler böyle cocuklarinin buyudugunu kabul etmiyorlar. Benim annem de yok çocuğum da. Neden bu kadar düşüncesiz. Neden canımı acitmaya çalışıyor. Ben çok bunaldim arkadaslar. Çok cok uzun yazdim kusura bakmayin.
ne insanlar var yahuu? size ne? yakında annene felan bu kız evlenmeden önce regl oluyormuydu gibi sorulara başlarlarsa hiç şaşmam bu kadar nasihate ragmen dogurmuyorsan kısırsın demektir.Merhaba arkadaşlar. Yazim cok uzun oldu kusura bakmayin ama okuyup derdimi paylasirsaniz eger mutlu olurum.
Ben iki yıllık evliyim. Evlendigimiz zaman özelde çalışıyordum. Sonra işten ayrılıp kpss ye hazırladım. Simdi bi taraftan ingilizce çalışıyorum bi taraftan da atama bekliyorum. Eşim çalışıyor ve alti yedi ay sonra işyerinde önemli bir sınavı var. Ona hazırlanıyor. Açıkçası hayatımiz bu düzlemde devam ediyor.
Benim sıkıntım eşimin ailesi. Iki ay önce eşimin kızkardeşi aradı beni. Bir saat çocuk için nasihat verdi. Yasitiz o evli ve bes yaşında çocuğu var. Ben de henüz düşünmüyoruz benim atamam var kim bilir nereye gideceğim dedim. Olsun olsun izin alırsın dedi. Sonra eşimin sınavı var dedim. O mu doguracak cocugu dedi. Ne dediysem puskurttu. Kayinvalidem sor demis kizina. Gorumcemin ikinci cocuguyla bizim cocugumuz aynı döneme denk gelmesinmis annesi nasil bakarmis cocuga.
Neyse o konuşma geçti bitti. Bayramda bizim oldugumuz sehre geldiler. Kayinvalidemle maesef ayni sehirdeyiz. Gorumcem sehirdisinda yasiyor. Arkadaşlar bütün bayram boyunca sanki ben hamileymisim de cocuk bekliyormusum gibi muhabbetler dondu herkesin içinde. Eşimin babasi dengesiz. Gorumcem annesine diyor ki vi-vo cocuk olunca size getirmez anne. Kayinvalidem de diyor ki olsun ben giderim onlara. Ortada fol yok yumurta yok!
Gorumcem bana diyor ki annesi çocuğa bakmak için çok onemliymis cocugumuza o bakarmis. Benim annem hayatta degil. Ben de dedim ki ben çocuğuma kendim bakarım rahat rahat izin aliyim diye kamuya girmeye çalışıyorum dedim. Olmaz sen izin al istedigin kadar annem çok onemli o zaman gelsin anlarsin insan çocuğu birine bırakıp nefes almak istiyor falan filan. Ne desem puskurtuyor. Bayram boyunca gorumcem cocuguna sor bakalim dayina onların bebekleri varmiymis diyor. On kere sordurmustur. Gittiler evlerine telefonda arayip sorduruyor cocuga.
Neyse o konuda kapandı gecen gun kayinvalidemlerde oturuyoruz. Esimin babasi siz ne zaman anne baba olacaksiniz dedi. O kadar sinirlendim ki ayip yahu ayip ayip. Esim benim sinavlarim var baba sonra dedi. Olsun senin sinavin varsa sen mi doguracaksin dedi.
Onu da atlattik esimin annesi başladı. Artik bi cocuk yapin cocugunuz olsun diye. Daha genciz zamani var dedim. Tamam gencsiniz de bi cocugunuz olsun diyor. Dedim zamani var. O kullandiniz haplar rahimi tembellestiriyor istersen ac internetten oku diyor. Ya ne biliyorsun nasil korundugumuzu. Yemin ederim canıma tak etti.
Evlendigimiz ilk yıl esim istiyordu. Ama ben istemedim erteleyelim dedim. Sonra da eşim ben sinava calisirken seninle ilgilenemem ders calismam gerekecek yalniz birakamam seni dedi. Öylece bir yıl daha erteledik. Ama ben çocuk istemiyorum. Hamilelik doğum çok korkunç geliyor ki zaten bir çocuğun sorumlulugunu alabilecek yasta hissetmiyorum kendimi. Ama esimin ailesi bu israrlarina devam ederse esim çok etkilenecek ve sinavdan sonra o da isteyecek. Benim ailem hiç karışmaz bir kere bile sormadilar konusunu acmadilar. Arkadaşlar ayip değil mi bu kadar aleni ısrar edilmesi.
Kayinvalidem geçen gün esim hasta olduğunda çorba yapmış ona. Bana diyor ki anneler böyle cocuklarinin buyudugunu kabul etmiyorlar. Benim annem de yok çocuğum da. Neden bu kadar düşüncesiz. Neden canımı acitmaya çalışıyor. Ben çok bunaldim arkadaslar. Çok cok uzun yazdim kusura bakmayin.
yazık sana şöyle tepesine çıkacağımız ne gelinimiz ne KV miz olduO kadar haklısın ki. Ama susun diyecek şekilde bir iliskimiz yok. Sert davranmiyorum hiç. Yani bugüne kadar böyle bir şey yaşamadık karsilikli ama tepeme çıktılar iyice
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?