- 27 Nisan 2012
- 15.839
- 19.113
- 498
- Konu Sahibi regarde-moi
-
- #41
beni sakın yanlış anlamayın bu arada bir üstteki yorumumdan dolayı diyorumÇok teşekkür ederim. Bence de yasim henuz çocuk için kucuk. Evlenmek icin de küçüktu 24 yasi.da evlendim esim de benden bir yas büyük ama biz evlenmek için evlenmedik ki. Birlikte yassyalim diye evlendik. Yillarca birlikteydik yani birlikte büyüdük ve böyle gelişti. Simdi de çocuk olsun diye cocuk yapamam istemiyorum yani. Su an sadece ingilizce çalışıyorum kpss surecini atlattim ama olsun illaki bi bahanem de olmak zorunda değil ki. O çocuğa eksiksiz bakabilecegim zaman yapmak istiyorum anlamadiklari ne çok şaşırıyorum.
siz istemiyorsanız onlara ne oluyor anlamadım ben?Hayat sizin, çocuk sizin olacak, bakacak olan sizlersiniz. Bırakın ne derlerse desinler. Onlara mı çocuk doğuracakmışsınız. Cahil cahil konuşuyorlar yaa. Kendinizde o sorumluluğu hissetmiyorsanız zaten asla düşünmeyin. Görümceniz izin alırsınız diyor. Pardon da ona ne? Yanı sen çocuk doğur otur evinde demeye getiriyor sanırımMerhaba arkadaşlar. Yazim cok uzun oldu kusura bakmayin ama okuyup derdimi paylasirsaniz eger mutlu olurum.
Ben iki yıllık evliyim. Evlendigimiz zaman özelde çalışıyordum. Sonra işten ayrılıp kpss ye hazırladım. Simdi bi taraftan ingilizce çalışıyorum bi taraftan da atama bekliyorum. Eşim çalışıyor ve alti yedi ay sonra işyerinde önemli bir sınavı var. Ona hazırlanıyor. Açıkçası hayatımiz bu düzlemde devam ediyor.
Benim sıkıntım eşimin ailesi. Iki ay önce eşimin kızkardeşi aradı beni. Bir saat çocuk için nasihat verdi. Yasitiz o evli ve bes yaşında çocuğu var. Ben de henüz düşünmüyoruz benim atamam var kim bilir nereye gideceğim dedim. Olsun olsun izin alırsın dedi. Sonra eşimin sınavı var dedim. O mu doguracak cocugu dedi. Ne dediysem puskurttu. Kayinvalidem sor demis kizina. Gorumcemin ikinci cocuguyla bizim cocugumuz aynı döneme denk gelmesinmis annesi nasil bakarmis cocuga.
Neyse o konuşma geçti bitti. Bayramda bizim oldugumuz sehre geldiler. Kayinvalidemle maesef ayni sehirdeyiz. Gorumcem sehirdisinda yasiyor. Arkadaşlar bütün bayram boyunca sanki ben hamileymisim de cocuk bekliyormusum gibi muhabbetler dondu herkesin içinde. Eşimin babasi dengesiz. Gorumcem annesine diyor ki vi-vo cocuk olunca size getirmez anne. Kayinvalidem de diyor ki olsun ben giderim onlara. Ortada fol yok yumurta yok!
Gorumcem bana diyor ki annesi çocuğa bakmak için çok onemliymis cocugumuza o bakarmis. Benim annem hayatta degil. Ben de dedim ki ben çocuğuma kendim bakarım rahat rahat izin aliyim diye kamuya girmeye çalışıyorum dedim. Olmaz sen izin al istedigin kadar annem çok onemli o zaman gelsin anlarsin insan çocuğu birine bırakıp nefes almak istiyor falan filan. Ne desem puskurtuyor. Bayram boyunca gorumcem cocuguna sor bakalim dayina onların bebekleri varmiymis diyor. On kere sordurmustur. Gittiler evlerine telefonda arayip sorduruyor cocuga.
Neyse o konuda kapandı gecen gun kayinvalidemlerde oturuyoruz. Esimin babasi siz ne zaman anne baba olacaksiniz dedi. O kadar sinirlendim ki ayip yahu ayip ayip. Esim benim sinavlarim var baba sonra dedi. Olsun senin sinavin varsa sen mi doguracaksin dedi.
Onu da atlattik esimin annesi başladı. Artik bi cocuk yapin cocugunuz olsun diye. Daha genciz zamani var dedim. Tamam gencsiniz de bi cocugunuz olsun diyor. Dedim zamani var. O kullandiniz haplar rahimi tembellestiriyor istersen ac internetten oku diyor. Ya ne biliyorsun nasil korundugumuzu. Yemin ederim canıma tak etti.
Evlendigimiz ilk yıl esim istiyordu. Ama ben istemedim erteleyelim dedim. Sonra da eşim ben sinava calisirken seninle ilgilenemem ders calismam gerekecek yalniz birakamam seni dedi. Öylece bir yıl daha erteledik. Ama ben çocuk istemiyorum. Hamilelik doğum çok korkunç geliyor ki zaten bir çocuğun sorumlulugunu alabilecek yasta hissetmiyorum kendimi. Ama esimin ailesi bu israrlarina devam ederse esim çok etkilenecek ve sinavdan sonra o da isteyecek. Benim ailem hiç karışmaz bir kere bile sormadilar konusunu acmadilar. Arkadaşlar ayip değil mi bu kadar aleni ısrar edilmesi.
Kayinvalidem geçen gün esim hasta olduğunda çorba yapmış ona. Bana diyor ki anneler böyle cocuklarinin buyudugunu kabul etmiyorlar. Benim annem de yok çocuğum da. Neden bu kadar düşüncesiz. Neden canımı acitmaya çalışıyor. Ben çok bunaldim arkadaslar. Çok cok uzun yazdim kusura bakmayin.
Hayır canım neden kiziyim ki. Keske bu şekilde konuşup susturabilsem. ne zaman cocuk yapacagimdan kime ne. Istiyorlar ki bütün hayatimi kv yonetsin. Ne zaman ev alacagimiza esyalarimizi ne zaman yenileyecegimize ne zaman tatile cikacagimiza ve aklina gelebilecek herseye karismaya çalışıyor. Lüzumsuz insanlar. Çocukları çok severim ama korkuyorum. Isteyecegim varsa da onlara inat olsun diye istemem ki. Anlayamiyorlar.beni sakın yanlış anlamayın bu arada bir üstteki yorumumdan dolayı diyorum
benim 2 kızım var bin şükür iyiki varlar.. gerçekten çok güzel şey evlat sahibi olmak :)
böyle burunlarını soktuklarından kızdım ben
Yakinda ben de diyecegim de aramiz bozulacak. Ama onlar hiç dusunmuyorlar aramiz bozulur mu diye. Benim saygısızlık yapmayacagima güveniyorlar belli ki.aynı durumdaydım.
sonra bir gün çok istiyorsanız siz yapın bi tane daha dedim.
sustular
Oyle birseu dersem asla kurtulamam elinden. Nasil korundugunuzu bilmiyor. Kendi tahmini ilaç kullandigimiz.Deniyoruz olmuyor diyin şimdilik oyalamak için. O zaman da kullandığın ilaçlar yüzünden die söylenir mi sana. Öyle derse de hemen olmuyormus dersiniz.ama o zaman da yine her ay sorarlar dimi daha çok başınızın etini yerler.zor bi durum.
Sınır oluyorum söyle insanlara. Birde kayınpeder de söylemiş ya ne ayıp.
Gorumcem 22 yaşında anne oldu ve hiç istemiyordu. Sirf çocuk yuzunden yillarca evde oturdu bunalima girdi. Kendisinin bana yol gostermesi gerekirken kalkmis sacmaliyor. Annem soyletiyor diyor Bir de utanmadan. Anne kiz telefonda bunları konuşuyorlar utanmadan sonra da gorumcem beni arayip annem aratti diyor.siz istemiyorsanız onlara ne oluyor anlamadım ben?Hayat sizin, çocuk sizin olacak, bakacak olan sizlersiniz. Bırakın ne derlerse desinler. Onlara mı çocuk doğuracakmışsınız. Cahil cahil konuşuyorlar yaa. Kendinizde o sorumluluğu hissetmiyorsanız zaten asla düşünmeyin. Görümceniz izin alırsınız diyor. Pardon da ona ne? Yanı sen çocuk doğur otur evinde demeye getiriyor sanırım
kesinlikle katılıyorum size eğer yardım alabileceğin biri varsa 2 tane doğursun hattaCanım konun çok uzun hepsini okuyamadım kusura bakma.
Çocuj seninbileceğin iş asla yap, yapma, bekle, hadi şimdi diyecek değilim eğer mesajında bunu soruyorsan. Benim kızım 4 aylık. Arkadaşlarım bile yapalım mı ya da istemiyıruz dediklerinde siz bilirsiniz diyorum çünkü bakmak çok büyük bir sorumluluk. Her an sana bağlı seni istiyor. Tuvalwte gittiğinde arkandan ağlatan biri oluyor :)
Ben yalnızca şunu söyleyeceğim. Elbet kendi çocuguna kendin bakıyorsun. Ven hiç yardımsız bakıyorum ama görümcen haklı insan bi kahve içecek rahatlık bi elbise bakacak zaman arıyor. Gece bebeğimi uyuytuktan sonra mutfak için market alışverişine gidiyorum bebeği eşime bırakıp o bile öyle özgür hissettiriyor ki bana :)
Diyeceğim o ki yardım etmek isteyen varsa asla yardımı geri çevirme. Uyuyan bebeğin yanında dursa yeter. Şu an kızım uyuyır ama uyanırsa diye dışa giremiyorum başında biri beklese ben de rahat yıkanırdım. Geçen gün 8 dakikada çıkmışım duştan ki saçlarım göğsüme kadar uzun.
biz istemiyoruz deyip kapatacaksınız konuyu. Rest çekmeden olmaz yaniGorumcem 22 yaşında anne oldu ve hiç istemiyordu. Sirf çocuk yuzunden yillarca evde oturdu bunalima girdi. Kendisinin bana yol gostermesi gerekirken kalkmis sacmaliyor. Annem soyletiyor diyor Bir de utanmadan. Anne kiz telefonda bunları konuşuyorlar utanmadan sonra da gorumcem beni arayip annem aratti diyor.
ben kv deme cocugumuzun olmadıgınıMerhaba arkadaşlar. Yazim cok uzun oldu kusura bakmayin ama okuyup derdimi paylasirsaniz eger mutlu olurum.
Ben iki yıllık evliyim. Evlendigimiz zaman özelde çalışıyordum. Sonra işten ayrılıp kpss ye hazırladım. Simdi bi taraftan ingilizce çalışıyorum bi taraftan da atama bekliyorum. Eşim çalışıyor ve alti yedi ay sonra işyerinde önemli bir sınavı var. Ona hazırlanıyor. Açıkçası hayatımiz bu düzlemde devam ediyor.
Benim sıkıntım eşimin ailesi. Iki ay önce eşimin kızkardeşi aradı beni. Bir saat çocuk için nasihat verdi. Yasitiz o evli ve bes yaşında çocuğu var. Ben de henüz düşünmüyoruz benim atamam var kim bilir nereye gideceğim dedim. Olsun olsun izin alırsın dedi. Sonra eşimin sınavı var dedim. O mu doguracak cocugu dedi. Ne dediysem puskurttu. Kayinvalidem sor demis kizina. Gorumcemin ikinci cocuguyla bizim cocugumuz aynı döneme denk gelmesinmis annesi nasil bakarmis cocuga.
Neyse o konuşma geçti bitti. Bayramda bizim oldugumuz sehre geldiler. Kayinvalidemle maesef ayni sehirdeyiz. Gorumcem sehirdisinda yasiyor. Arkadaşlar bütün bayram boyunca sanki ben hamileymisim de cocuk bekliyormusum gibi muhabbetler dondu herkesin içinde. Eşimin babasi dengesiz. Gorumcem annesine diyor ki vi-vo cocuk olunca size getirmez anne. Kayinvalidem de diyor ki olsun ben giderim onlara. Ortada fol yok yumurta yok!
Gorumcem bana diyor ki annesi çocuğa bakmak için çok onemliymis cocugumuza o bakarmis. Benim annem hayatta degil. Ben de dedim ki ben çocuğuma kendim bakarım rahat rahat izin aliyim diye kamuya girmeye çalışıyorum dedim. Olmaz sen izin al istedigin kadar annem çok onemli o zaman gelsin anlarsin insan çocuğu birine bırakıp nefes almak istiyor falan filan. Ne desem puskurtuyor. Bayram boyunca gorumcem cocuguna sor bakalim dayina onların bebekleri varmiymis diyor. On kere sordurmustur. Gittiler evlerine telefonda arayip sorduruyor cocuga.
Neyse o konuda kapandı gecen gun kayinvalidemlerde oturuyoruz. Esimin babasi siz ne zaman anne baba olacaksiniz dedi. O kadar sinirlendim ki ayip yahu ayip ayip. Esim benim sinavlarim var baba sonra dedi. Olsun senin sinavin varsa sen mi doguracaksin dedi.
Onu da atlattik esimin annesi başladı. Artik bi cocuk yapin cocugunuz olsun diye. Daha genciz zamani var dedim. Tamam gencsiniz de bi cocugunuz olsun diyor. Dedim zamani var. O kullandiniz haplar rahimi tembellestiriyor istersen ac internetten oku diyor. Ya ne biliyorsun nasil korundugumuzu. Yemin ederim canıma tak etti.
Evlendigimiz ilk yıl esim istiyordu. Ama ben istemedim erteleyelim dedim. Sonra da eşim ben sinava calisirken seninle ilgilenemem ders calismam gerekecek yalniz birakamam seni dedi. Öylece bir yıl daha erteledik. Ama ben çocuk istemiyorum. Hamilelik doğum çok korkunç geliyor ki zaten bir çocuğun sorumlulugunu alabilecek yasta hissetmiyorum kendimi. Ama esimin ailesi bu israrlarina devam ederse esim çok etkilenecek ve sinavdan sonra o da isteyecek. Benim ailem hiç karışmaz bir kere bile sormadilar konusunu acmadilar. Arkadaşlar ayip değil mi bu kadar aleni ısrar edilmesi.
Kayinvalidem geçen gün esim hasta olduğunda çorba yapmış ona. Bana diyor ki anneler böyle cocuklarinin buyudugunu kabul etmiyorlar. Benim annem de yok çocuğum da. Neden bu kadar düşüncesiz. Neden canımı acitmaya çalışıyor. Ben çok bunaldim arkadaslar. Çok cok uzun yazdim kusura bakmayin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?