Kızlar ben eşimin ailesiyle küsüm birçok sebepten, anlayışsızlıklarından, düşüncesizliklerinden, kötü niyetlerinden vs.
Fakat eşimle dün akşam konuştuk ve barışmamı istediğini söyledi.
Ben de biraz düşünmek istediğimi söyledim, sizce ne yapmalıyım?Barışmak istemiyorum işin aslı ama eşimi de üzmek istemiyorum..
Bence eşinizi kırmayın. Bu ilk söyleyişi mi bilmiyorum ama şmdi hayır deseniz bi süre sonra tekrar söylücek tekrar tekrar.. Zamanla söyleyiş tarzıda değişir aranızda bozulur hiç gerek yok diye düşünüyorum. Hem barışmak nedir ki sadece halini hatrını sorarsınız gidip can ciğer olmazsınız. :)
Yaşanan olaylar neydi? Unutulabilecek şeyler miydi?
Ben ne olursa olsun ailelere karşı belli bir mesafe ve resmiyet içerisinde görüşülmesi taraftarıyım. Eşim -ailem ne kadar kötü olursa olsun- onlar görüşmek istemese çok üzülürdüm. Bu sebeple eşimin ailesiyle de mümkün mertebe iyi olmak için uğraşırım. Şansıma karşımdakiler de aynı görgü ve zihniyette kişiler.
Yaşanan olaylar herkesin tahammül derecesine göre değişir ama benim sınırımı aştı canım.
Sözden sonra çok ilgisizdiler,tüm isteklerimizi gereksiz ve küçük gördüler hatta dalga geççtiler fakat kendileri hakimiyet kurmak istedi.
Evlendikten sonra köylerine gidip şalvarla kapı kapı gezecekmişim falan bu ve bunun benzeri nice adetler çıkardılar önüme.
En son, küstüğüm kavgada ise kaynanam bana açgözlü gibi hakaretler etmişti
Siz söz, nişan, düğün sırasında "adetimizdir, şunu yapmalısınız" gibi şeyler istediniz mi? Genelde iki taraf da kendi adetini gerekli görüp karşı tarafın adetini, isteğini küçümser.
Ama tavsiyem şu, geçmişi geçmişte bırakın. Bugüne ve yarına odaklanın. Bilmiyorum çocuğunuz var mı ama ben çocuğumun iki tarafın dedesini ebesini bilerek, severek büyümesi taraftarıyım. Hani derler ya "büyüklük sizde kalsın" diye. Siz unutun olanları, mesafeli, soğuk ama saygılı gelin olun, boşverin.
cnm bende aynı durumdayım haftalardır görüşmüyordum geçen hafta eşim hadi gidelim dedi bende ablasıyla kesinlikle yüz yüze gelmek istemediğimi söyledim sonra ne zmana kadar dedi bende mümkün olduğunca uzun bir süre dedim peki konuşma dedi bende o hiç tavır almayınca kayınvalideye gittim pek muhattap olmadım ama yine konuştuk küs gibi durmadım sonra görümcemlerin geleceğini duydum gidelim dedim o da ben ablamı görücem dedi bende peki giderim o zaman sen kal dedim sonra ben seni bırakayım dedi çıktık konuşuyorduk ve en sonunda bana orası benim annemin evi gelen gelir gelmeyen gelmez kimse kimseyi ilgilendirmez o yzden sen keyfine bakmalıydın oturup dedi bunu duymak beni çok mutlu etti hadi geliyorsan gel dedi bende nassıl yani tekrar mı dedimm evet dedi gittim iyiki de gitmşim eşim bu hafta inanılmaz derecede bana yakındı çok mutlu olmuştu zsten onlarda ben varım diye girmediler sanırım kapıdan gittiler direkt eşimde onlara biraz ters davrandı...
yani kısacası mesafeni bil ve ona göre davran haklı olduğunu eşine göster ama bişey söylemeden ki kayınvalidemlede aram bozuktu ama hemen ertesi gün beni arayıp nasılsın dye sormuştu sanırım mutluluğumuz için her yolu denemeliyiz...
Bizim istediklerimiz, değer verildiğimizi bilmekti canım, inan bana maddiyat değildi,
Ne yazık ki olmadı
Bir insan eve davet edilmeyi bile, şimdi hediye bilezik falan beklersin sen getiremem haberin olsun diye cevap verir mi?
Bana verildi malesef.
Çocuğum yok canım, zaten kayınvaldemle ayrı şehirde yaşıyoruz hani barışsak bile zaten anca telefonla ya da kırk yılda bir görüşme olucak ama gururum kaldırmıyo.
Oooo daha kolaymış ayrı şehirdeyseniz. Sen zaten kırgın olduğun halde mesafeli de olsa görüşürsen eşin zaten anlayışlı birisi ise seni arada bırakmayacak, hatta değerini bilecektir. Benim k.validem sağolsun biraz lafı dilinde birisidir. Ben bugüne dek söylediği hiçbirşeyi duymadım, yaptığı hiçbirşeyi görmedim. Duymazdan, görmezden geldim. Ama hiç saygısızlık da etmedim. Ayrı şehirlerde olduğumuz için evime geldiklerinde üzerime düşen saygıyı sunup, canım sıkıldığında "kusura bakmayın, yetiştirmem gereken raporum var" diyip çalışma odama çekildim. Ama eşim hep anlayışlı oldu. Hatta annesi ya da teyzesi bir pot kıracak olduğunda bana sıra bırakmadan o cevap verir, "siz karışmayın" diye. Ama ben ona sürekli şikayette bulunsam bu sefer o savunma mekanizması oluşturacak, belki aramız açılacak. Hiç gerek yok ama.
tatlım seninkiler uzakmış zaten bence hiç duema hemen bişeyler yap benimkiler dibimde bir de eşim sanki ablası değilde annesiyle ne kadar iyi olursam onun hakkında iyi yorumlar yaparsam bana daha sıkı sarılıyor ve onlara karşı benimle ilgili konuşturmuyor bizimde öyle değilmidir annemiz nasıl kıymetli hak ver ve bence hiç kafanı takma artık bişeylere eşini de arada bırakma arada kalmak çok kötü bişey:=)))
Hmm o zaman ben önce bi eşimle ön konuşma yapıp şartları belirleyeyeim ona göre de yavaş yavaş barışayım
Eşim de laf dedirtmez bana zaten sağolsun, onun hatrı için yapayım bazı şeyleri.
bence şart koşma sadece gerekeni yap ama onun gözünün önünde bazı erkekler şartlı işleri sevmez sen sadece senin için yapıyorum desen yeter de artar bile ona:))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?