eşimin bana karşı davranışları.

melek-87 .!.:

Ben 6 senelik evliyim.evlendiğimden bu yana sürekli tartışıyoruz en ufak konudan bile.tartışma yaşadığımızda normal evli çiftler gibi konuşamıyoruz.bağırmama rağmen bile değişmiyor kriz geçiriyorum ağlıyorum yine aynı.o kadar alıştı ki bunlara umrumda olmuyor günlerce küs kalıyoruz severek evlendik ama saygı azaldı bazen boşanmayı düşünüyorum küçük kızım beni hep sinirli görüyor hep düşünüyorum moralim çok bozuk.
Hiç arkadaşım yok evden işe işten eveyim
Ailesiyle görüşmüyorum
Maddi anlamda çok sıkıntı çektik yıprandık.
Özgüvenim yok

Düşünüyorum neden olabilir diye gerçekten evde huzurum olmayınca kendimi çok çaresiz hissediyorum.eşi birşeye üzülünce gözünün içine bakan eşlere çok özeniyorum.eşime karşı nasıl özgüvenli olucam.sessizmi kalayım,bağırıp çağırayım mı,yemeğini mi yapmıyayım ne yapayım lütfen bana akıl verin kafayı yemek üzereyim

Genişletmek için tıkla...

umitli .!.:

Aslında siz sıkıntıların kaynağını tespit etmişsiniz..
yani:
-bi insana bağırmak (özellikle, eş, anne- babaya asla)
-küslüğü uzatmak (bana göre en fazla 3 gün, dahası sıkıntı)
-saygı duymamak (herkes saygıyı hak ediyor)
-sürekli yaşanılanları düşünüp kendini çıkmaza sürüklemek (sinirli olmaya kendinizi itityosunuz bi anlamda)
-ailesine küsmek (erkeğin en hassas damarlarından biri)
-boşluk ve sıradanlaşmış bi hayat (iş- ev arası mekik dokumak ve aile dışında kimseyle görüşmemek yapar bunu)
-veee en önemlisi özgüveni yitirmek....

şimdi bunları yazıyor olmam benim bu konularda kendimi aşmış olduğum anlamına gelmesin arkadaşım..
henüz bi buçuk yıllık evliyim ve cicim ayı bilmem..
evlendiğimden beri yukarda yazılanların benzerini çok yaşadım..
yani 2 güne bir kavga, ailesi yüzünden huzursuzluk, yalnızlık ve arkadaşsızlık, özgüvenimi zaman zaman kaybetme.....vs vs...tek farkımız çocuğum yok henüz..ki olmama sebebi de tamamen bu yazdıklarım..istemedim hiç bu sıkıntılardan ötürü...hayırlısı...
neyse gelelim yapman gerekene...
sorun ne olursa olsun insan tamire kendinden başlamalı..
madde madde cevap vericem yine:
- kavga her ailede sık yada seyrek olur ama size tavsiyem ne olursa olsun bağırma yoluna girmeyin..bağırarak bi erkeğe karşı ASLA başarılı olamazsın...yani ya bağırır o da, ya da duvar örer, sen çıldırdığınla kalırsın..(mantıklı bi şekilce sakince anlat derdini, baktın olmuyo, incitmeden ve çok kafa ütülemeden kısaca bi mektup yaz ama asla suçlayıcı olma mektubunda..ya da sinirin geçene kadar eşinden uzaklaşmak için müsade iste ama tekrar ediyorum ASLA bağırıp çağırma bu sadece sevgi ve saygıyı azaltır başka işe yaramaz..
-küslük konusuu...benim eşim çok küser mesela..karı gibi, anasına çekmiş malesef..
ama uzatınca gidip yılışırım..ya da ben uzatınca o gelir sırnaşır..yoksa küsmekte haklı olsa bile en çok kadın yıpranır..erkek bizim gibi o sürede oturup içi içini yemez..gider kafa dağıtıtr..senin sağlığının bozulması yanına kar kalır...
-ailesi mevzuu..
eşinin ailesini seven nadirdir zaten..
kaynanam mesela bana çok şirinlik yapar ama sinsi olduğunu düşündüğüm için kıl olurum kendisine..
çünkü alttan alta oğullarını doldururlar bilirim..yine de prim vermem ama küsmem de..arada bi görüşüp, onun silahıyla onu vururum..özellikle eşimin yanında çok iyi davranırım ailesine..sonra canımı sıkarlarsa ailesini suçlamadan sadece kırıldığımı belli ederim..ozaman da eşim "bu kadın bunları sevmiyo, düşman" diye düşünmez..
ama sevmiyom ve eşim bilmiyo o ayrı..
- diğer sorun asosyallik..yani eşini ve evini hayatının merkezine oturtup başka hiç bir uğraşının olmaması..bence erkekler için en büyük kozlardan biri bu..yani sen ona "ben bu kadının herşeyiyim" imajı çizmiş oluyosun farkında olmadan..biraz çevre edinsen, kursa mursa gitsen, yada evde kendine hobiler bulsan ve eşine "hayatımın sadece bir kısmını işgal ediyosun, sen olmasan da ben kendi kendime mutluyum" imajı çizsen bu adam bukadar şımarmaz..maksadım "onu sallama, görmezden gel" değil.."KENDİ KENDİNE MUTLU OLMAYI ÖĞREN"....
- işte tüm bunları yerine getirince aradığın özgüven kendiliğinden gelecek..
tecrübeyle sabit..lütfen en önce kendine değer ver...sevdiğin şeyler yap, mutlu ol, gülümsemeyi oturt (başta zorlayarak da olsa sonra yerleşir) ve kendinle başbaşa kalma...
Allah yardımcın olsun arkadaşım..

Genişletmek için tıkla...

melek-87 .!.:

bu kadar uzun yazmışsın çok saol
öncelikle eşimin aileme karşı davranışları çok iyi hatta kendi ailesinden bile daha çok ilgili kendi ailesiyle görüşmemem sorun değil yani benim haklı olduğumu biliyor o konuda sıkıntım yok ama dediğin gibi özgüvenim sıfır.toplum arasında konuşamıyorum kendimi ifade edemiyorum buna eşimde dahil.hiç sosyal hayatımız yok hep evdeyiz işten geliyoruz yemek yiyip kızımızı uyutuyoruz sonra bütün gece oturup dizi seyrediyoruz araba aldık gezelim istiyoruz fakat kavga yapmaktan gezmeye fırsat kalmıyor.dışarı çıksın canım sıkılıyor.
tartışma yaşadığımızda ben kriz geçirip uyuyunca o üzerimi örter beni yanlız bırakır ertesi gün sanki kriz geçiren ben değilim hiç birşey olmamış gibi yüzüme bakar ben ağladığımla kalırım

Genişletmek için tıkla...

umitli .!.:

bence siz fazla duygusalsınız ve eşinizi de kendinizi de yıpratıyosunuz..
kendinize biraz meşgale bulun hayatınızın merkezine eşinizi koyarsanız daha çok üzülürsünüz..

Genişletmek için tıkla...

melek-87 .!.:

evet haklısın ama ne yapıcam ki nasıl çevre edinicem pat diye gidip birine ben arkadaş olmak istiyorum diyemem ki çok arkadaşım vardı eşime odaklanıp hiç birini ne aradım ne sordum hepsiyle arama mesafe girdi şimdi çok yanlızım mutsuzum

Genişletmek için tıkla...

melek-87 .!.:

denedim hertürlü şeyi denedim ben umursamaz davranınca o iyice vurdumduymaz oluyor.umursamamaya çalışıyorum aynı odada olmuoyr.derdimi anlatabileceğim hiç arkadaşım yok.kafayı yemek üzereyim.bana her tartışmada sen suçlusun sen şöylesin sen böylesin diye laf söylüyor ben birşey yapmadım diyor.artık dayanamıyorum

Genişletmek için tıkla...

snookie .!.:

Sizin eşinize güvenininiz yok herşey bu yüzden işte...

Size bir soru sorayım maddi imkanlarınız iyi olsa evinizde çalışmadan oturur musunuz? Eğer bu soruma cevabınız hayırsa bu da güvensizliğinizin başka bir ispatıdır...

Annesiniz sizden ricam biraz sakin olmanız kızınızın gözünde model anne kavramınızı bir daha gözden geçirin lütfen...

Onun dışında aranızda anladığım kadarıyla aşılamayacak bir sorun yok...

Genişletmek için tıkla...

melek-87 .!.:

Ben 6 senelik evliyim.evlendiğimden bu yana sürekli tartışıyoruz en ufak konudan bile.tartışma yaşadığımızda normal evli çiftler gibi konuşamıyoruz.bağırmama rağmen bile değişmiyor kriz geçiriyorum ağlıyorum yine aynı.o kadar alıştı ki bunlara umrumda olmuyor günlerce küs kalıyoruz severek evlendik ama saygı azaldı bazen boşanmayı düşünüyorum küçük kızım beni hep sinirli görüyor hep düşünüyorum moralim çok bozuk.
Hiç arkadaşım yok evden işe işten eveyim
Ailesiyle görüşmüyorum
Maddi anlamda çok sıkıntı çektik yıprandık.
Özgüvenim yok
Düşünüyorum neden olabilir diye gerçekten evde huzurum olmayınca kendimi çok çaresiz hissediyorum.eşi birşeye üzülünce gözünün içine bakan eşlere çok özeniyorum.eşime karşı nasıl özgüvenli olucam.sessizmi kalayım,bağırıp çağırayım mı,yemeğini mi yapmıyayım ne yapayım lütfen bana akıl verin kafayı yemek üzereyim

Genişletmek için tıkla...

edaligeceler .!.:

Sirf islerini yapayim diye bana yalandan iyi davranan,ilgi gosteren erkegi istemezdim.

Genişletmek için tıkla...

cmrmduru .!.:

Aslında eşim sürekli ev işi yapar.mesela ben hamile değilken pazar günleri beraber genel temizlik yapardık.
şuan pazar günleri genel ayrıntılı temizlik,yemek,kahvaltı hersey eşime ait.
yalandan davranışlarını yakalasaydım bir dakika dahi durmam yanında.
Birçok erkeğin yapmadığı kadar bana yerdım eden bir eştir 8 yıldır.evet geçen yıl biraz aramız bozuldu,ama şunuda gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki yüzde seksen hata bendeyken asla özür dilemedim,ilk adımı atan sürekli eşim oldum.

Genişletmek için tıkla...

huzurluyumben .!.:

ailesiyle niye gorusmuyorsun ?

Genişletmek için tıkla...

huzurluyumben .!.:

Konu sahibim. Siz bircok seyi tuketmissiniz. Sevgi saygi sifirlanmis. Ama hala beraber oldugunuza gore birseyler belki deyistirilebilir. Sinirli ve devamli bagirip cagiran (hakli olsa bile) bir insanla kimse yasamak istemez. Ben arkadas bile olmak istemem birak es. Esinizi deyistirmeniz kendinizi deyistirmenizden cok daha zor. Ise once kendinizi deyistirmekle baslayin bence. Esiniz sizin mutluluk kaynaginiz olmak zorunda deyil. Bir iki gun bagirmamakla adam size karsi deyismez hemen. En azindan 5 6 ay hatta bir sene gecicek ki esiniz de size karsi bir saygii olssun, belki o zaman o da sizi kaybetmemek adina adim atar.

Zaten ailesiyle de gorusmuyormussunuz, boyle seyler genelde esler arasinda cok buyuk stres ve surtusme olusturur.
Eyer cok buyuk bir problem yopksa ben esin ailesiyle gorusmeme olayina karsiyim, yok az gorusursunuz, yok agizlarinin payini verirsiniz cadolozluk yapip kendinizi ezdirtmezsiniz orasi size kalmis.

Umarim duzelirsiniz, o zavalli devamli didisme goren kiziniz adina.

Genişletmek için tıkla...

melek-87 .!.:

benim istediğim gibi evlilik işte.ama sen eşine ssakin konuşunca eşin anlayor mu benim eşim bana ço kkez söyletiyor bende dayanamıyorum ağlıyorum belki sosyal olmadığım içindir bilemiyorum ama sakin konuştuğumuz nadirdir hep kavga

Genişletmek için tıkla...

cmrmduru .!.:

Aslında eşim sürekli ev işi yapar.mesela ben hamile değilken pazar günleri beraber genel temizlik yapardık.
şuan pazar günleri genel ayrıntılı temizlik,yemek,kahvaltı hersey eşime ait.
yalandan davranışlarını yakalasaydım bir dakika dahi durmam yanında.
Birçok erkeğin yapmadığı kadar bana yerdım eden bir eştir 8 yıldır.evet geçen yıl biraz aramız bozuldu,ama şunuda gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki yüzde seksen hata bendeyken asla özür dilemedim,ilk adımı atan sürekli eşim oldum.

Genişletmek için tıkla...