eşimin çocuk isteği

pinklyy .!.:

off yaşadıklarım geliyor gözümün önüne unutamıyorum.eşim ilk başlarda beni hiç haklı görmedi abartma dedi.çoook sonra anladı annesinin karakterini. .çocuğumu yıkarken bile karışıyordu ,ağladığını duyunca odanın kapısında bitiyordu noldu niye ağlattınız çocuğumu diye. benim çocuğuma çocuğum diyodu. bi ara çocuk ona anne diyordu çıldırcaktım. bir de alıngan ki kv hayatta birşey söyleyemezsin küser . surat asar.kendi oğluna kızına bile küser.kesinllikle haksız değildir o hiç bir zaman. ben napmalıyım arkadaşlar eşim sürekli 2. çocuk diyor. haksız mıyız istememekte güvenmemekte?ben kesinlikle hazır değilim diyorum ne zaman olcak diyor sanki yemek yapmaya karar veriyorum bu kadar basit mi?

Genişletmek için tıkla...

pisekar .!.:

walla bu sekilde esinize cikismaya bile zorlaniyorsaniz ben size olacaklari soyleyeyim. ikinci cocugu doguracaksiniz, 2-3 ay icinde ise baslayacaksiniz. esiniz para harcamak istemedigi icin kayinvalidenizi alttan gazlayacak. kayinvalideniz de zaten turk anasi oldugu ve fedakarlik yapinca sevilecegini dusundugu icin hayir diyemeyecek ve bebege bakacak. ama daha duruuun. sonra madem bebege bakiyor, diger oglan niye kreslerde surusun diyecekler. buyuk oglani da bebegin yanina katip babanneye baktiracaklar. babanne yasli haliyle iki kucuk cocuga bakarken kafayi yiyecek. ama ogluna sarmayacak cunku oglusu. rahat rahat (!) ise gidip gelen size kinlenecek ve acisini sizden cikaracak. siz de kafayi yiyeceksiniz.

sonuc: adam mutlu, ne emek ne para harcamadan kadinlar uzerinden cocuk buyutuyor
kayinvalide mutlu, ahlaki olarak en ust level a gecti, oglusu da gelini de artik laf soyleyemez. ama tabi bi stres topu lazim,
o da gelin, o da kafayi yemekle mesgul.

ikinci cocuk istemek yanlis bir sey degil. ama siz kendi istediginizde, zamaninizi ve maddi imkanlarinizi ayarlayarak yapin. baskasi size duygu somuru yapti diye degil.

Genişletmek için tıkla...

pinklyy .!.:

işte tüm düşüncelerimin özeti. eşim böyle olmuycağını iddia ediyor her konuşmada ama yok yaşayan bendim bütün bunları ve ikinci kez yaşamayı gözüm yemiyor. şükür bana eşime haksızlık yapmadığımı gösterdiniz. hepinize teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Katibin Ruhu .!.:

Asıl o haksızlık yapıyor. Sırf anasının gönlü olacak, yeri sağlamlaşacak diye yoktan yere tonla iş çıkartacak size.

Genişletmek için tıkla...

pinklyy .!.:

yok diyorum ki annen istiyo diye istiyosun. hayır diyo benim hayalim 2 çocuğumun olması diyor.en fazla 2-3 aya konu tekrarlanıyo evde : ) insanlar ayrı dert yapmıyo musun daha kaynaana ayrı koca ayrı. millete dert oldu

Genişletmek için tıkla...

Katibin Ruhu .!.:

Ya bu adam sizin hangi hayalinizi gerçek yaptı ? Ev açamamış daha, anası babası ile burun buruna yaşıyorsunuz. Bazıları çapının hiç farkında değil.

Genişletmek için tıkla...

pinklyy .!.:

yok yok konu tamamen ev açmış olmasıyla alakalı belki de :) ev aldık biz kredi ödüyoruz bakıcı tutamadık artı zaten kv bakma meraklısıydı. kendi evine gidip gelebilir ama rahatına düşkün .köyde oturuyor sobalı ev sürekli hasta oluyodu. şimdi rahat. haftasonu gidiyor onda da sanki zorla gidiyor. soğukmuş filanmış. ahhh ahh ne yazmakla biter ne anlatmakla...

Genişletmek için tıkla...

parfumkokusu .!.:

merhaba, 8 yıllık evliyim. 3 yaşında oğlum var. konu kısaca eşim 2.çocuğu istiyor. ben çalışıyorum. orta gelir durumunda bir aileyiz. ama ben çocuk istemiyorum. sebeplerim:
öncelikle oğlum doğduğunda çok zorlandım. 3 aylıkken kv bırakıp çalıştım. bırakmak zorundaydım. ayrılırsam o imkanlarda iş bulamazdım. çocuk hep ufakken onlar baktı. çok sorun yaşandı. kendi annemde çalışıyor bakma şansı yok. kv herşeye karıştı. eşimle sürekli kavgalar ettik. son 1,5 yıldır düzenimizi tekrar kurduk ama çok yıprandım. sütüm azaldı stresten vs. eşim o anlamda hiç arkamda durmadı. hep pasifti. sessizdi.
ikinci sebep, çocuğum hala çok aşırı anneci. herşeyde sürekli anne. anneyle yer içer gezer. evde bir elimle yemek yaparken. diğer yandan fırlarım oyununa. babayı sever ama onunla oynama peşinde değil.
eşim ilgilidir. ev işlerine yardım eder ama çocukla oynamayı beceremiyor. oyalayamıyor. sıkılıyor mu anlamadım ama oyalaması 5 dk sürmez. oğlan yine tepemde olur. haliyle herşeye bölünüyorum.
çok zor ve stresli bir çocuktu oğlum. tüm sendrom atak kolik ne varsa hepsini hiç atlamadan üst seviyede yaşadık. 2 yaşına kadar gece uyku sorunları oldu. çoğu gece kalkıp 2den 5e oturduk. ben 7 de tekrar işe gittim o halde.
allah can sağlığı versin oğlumu çok seviyorum şikayetci de değilim. çok iyi niyetli konuşkan bir çocuk. çok sevecen ama benim aklımdaki onun sağlıkla büyüdüğünü görmek. artık sonrasında ise biraz rahat etmek. onunla güzel anılar biriktirmek.
yeniden başlamak fikrine çok sıcak değilim. hadi çocuğun zorlukları belki bir süre. sonrasında can sağlığı olsun düzelir diyorum ama yeniden çocuğumu kv bırakmak, tekrar aynı sorunları yaşamak istemiyorum. kimse ile yüz göz olmak da istemiyorum. eşimde biliyorum yine çocuk doğsa kv yi ister. bakıcı vs güvenmez. yani yine kavgalar huzursuzluk çıkar adım gibi eminim. fikir sormak için yazıyorum. teşekkürler herkese

edit.: bu arada yaşımı eklememişim. 36 yaşındayım. eşimin ısrarı da ondan zaten. yaş geçtikçe riskleri biliyor.

Genişletmek için tıkla...

pinklyy .!.:

bunu duymak da güzel.. öyle bi duruma getirdiler ki beni sanki abartıyorum yapmalıyım mecburum .sırf keyfimden böyleyim gibi hissettiriyorlar. ki çocuğum konu sahibininki gibi uyku sorunuyla iştah sorunuyla büyüdü bir de.

Genişletmek için tıkla...

parfumkokusu .!.:

merhaba, 8 yıllık evliyim. 3 yaşında oğlum var. konu kısaca eşim 2.çocuğu istiyor. ben çalışıyorum. orta gelir durumunda bir aileyiz. ama ben çocuk istemiyorum. sebeplerim:
öncelikle oğlum doğduğunda çok zorlandım. 3 aylıkken kv bırakıp çalıştım. bırakmak zorundaydım. ayrılırsam o imkanlarda iş bulamazdım. çocuk hep ufakken onlar baktı. çok sorun yaşandı. kendi annemde çalışıyor bakma şansı yok. kv herşeye karıştı. eşimle sürekli kavgalar ettik. son 1,5 yıldır düzenimizi tekrar kurduk ama çok yıprandım. sütüm azaldı stresten vs. eşim o anlamda hiç arkamda durmadı. hep pasifti. sessizdi.
ikinci sebep, çocuğum hala çok aşırı anneci. herşeyde sürekli anne. anneyle yer içer gezer. evde bir elimle yemek yaparken. diğer yandan fırlarım oyununa. babayı sever ama onunla oynama peşinde değil.
eşim ilgilidir. ev işlerine yardım eder ama çocukla oynamayı beceremiyor. oyalayamıyor. sıkılıyor mu anlamadım ama oyalaması 5 dk sürmez. oğlan yine tepemde olur. haliyle herşeye bölünüyorum.
çok zor ve stresli bir çocuktu oğlum. tüm sendrom atak kolik ne varsa hepsini hiç atlamadan üst seviyede yaşadık. 2 yaşına kadar gece uyku sorunları oldu. çoğu gece kalkıp 2den 5e oturduk. ben 7 de tekrar işe gittim o halde.
allah can sağlığı versin oğlumu çok seviyorum şikayetci de değilim. çok iyi niyetli konuşkan bir çocuk. çok sevecen ama benim aklımdaki onun sağlıkla büyüdüğünü görmek. artık sonrasında ise biraz rahat etmek. onunla güzel anılar biriktirmek.
yeniden başlamak fikrine çok sıcak değilim. hadi çocuğun zorlukları belki bir süre. sonrasında can sağlığı olsun düzelir diyorum ama yeniden çocuğumu kv bırakmak, tekrar aynı sorunları yaşamak istemiyorum. kimse ile yüz göz olmak da istemiyorum. eşimde biliyorum yine çocuk doğsa kv yi ister. bakıcı vs güvenmez. yani yine kavgalar huzursuzluk çıkar adım gibi eminim. fikir sormak için yazıyorum. teşekkürler herkese

edit.: bu arada yaşımı eklememişim. 36 yaşındayım. eşimin ısrarı da ondan zaten. yaş geçtikçe riskleri biliyor.

Genişletmek için tıkla...

iyikiamaiyiki .!.:

Bende 36 yaşındayım, zorlanacağımı bildiğim halde istiyorum. Önceden hiç istemezdim ama yaşım geçtikçe pişman oldum. Kızım çok istiyor kardeşi olsun onu mahrum bırakmaya hakkım yok diye düşünüyorum.
İstiyoruz ama dış gebelik oldu 5 ay önce şuan tedavi sürecindeyim, herşeyin hayırlısı

Genişletmek için tıkla...