İşte ben kadin olarak ayni sekilde davranmadigim icin daha cok tuhafima gidiyor.Aa, ben.
Eğer hakikaten üzgünsem, bırakın konuşmayı, gülmeyi
kolumu kaldırmak, gözümü kırpmak bile gelmez içimden.
Demek ki duygusal biri.
Size göre küçük olsa da o içleniyor sanırım.
Erkekte olur mu, olsa hoş olur mu bilemiyorum.
Çünkü buna biraz da şu yönden bakmak gerek: biz hanımlar böyle şeyler yaşadığımızda
kimseye anormal gelmiyorsa duygunun cinsiyeti olmaz, diye düşünmek rahatlatabilir.
Onun dışında pasif ve asosyal oluşuna bence bir çare bulamazsınız.
Eğer özgüvensiz görüyorsanız, biraz yükseltmeye çalışabilirsiniz.
Yaa ikimiz de birbirimize destek olsak? Ben gucsuzken o guc verse, o gucsuz hissederken ben ona destek olsam, cok mu zor bu?
İşte ben kadin olarak ayni sekilde davranmadigim icin daha cok tuhafima gidiyor.
Özguven konusunda biraz ilerlememiz var çok sükür, onu da yerlerden aldik ilk evlendigimizde. Kendisini bu kadar degersiz hisseden birini gormemistim daha once. Neyse ki o konu biraz duzeldi. İş yaşaminin cok katkisi oldu.
Evet ailesi her seye karisan cinsten, ablasi annesi baskin babasi pasifAilesiyle ilişkisi nasılmış? Diğer kardeşleri nasıllar? Eğer ailesi her şeyine karışan bir aileyse ondan kaynaklı olabilir bu hali.
Oluyor, ufak bir seye buyuk tepki verebilir bazen, tepkisinde ölçü yok, ilk zamanlar esyalara zarar verme vardi. Uzun zamandir yok neyse ki... Pasif agresiflik mi oluyor acabaEşin çok hassas,pasif , korkak ...peki hiç olmayacak sebeplerden size veya anne baba gibi diğer Yakınlarına gereksiz sert şekilde patladığı olur mu hiç?bi nevi sinir krizi gibi.
Bugun o oturma odasina gecti ben de mutfakta kendi kendime soylendim kisik sesle.Bir de eşiniz böyle davrandıkça siz daha bir koruma-kollama moduna giriyorsunuzdur.
Ama bence yapmayın.
Bazen değersiz olduğunu hissetmenin değerli olduğunu dibine kadar hissetmeye yaradığını bilsin.
Herkesin kötü hissettiği anlar var.
Gözlemlesin biraz etrafı ve kendi çözsün birtakım şeyleri.
Peki, sizin bu duruma tepkiniz n'oluyor?
Yani sizde ''aman şimdi sert çıkmayayım, çökmesin'' diye düşünmek zorunda mı kalıyorsunuz
yoksa tepkinizi öz ve açık koyabiliyor musunuz?
Dogru soyluyorsunuz ama bana da destek verecek biri lazim degil mi? Annem babam hayatta degiller, onlara bir sey anlatmayi geç, varliklarini bile hissedemiyorum. Dogup buyudugum yerden uzagim. Burada beklentime uygun bir iş bulamadim. Vesaire vesaire... Eşin ailesi durumlarina girmiyorum bile...Denge böyle sağlanacak malesef
, öyle olsa 4.4lük olurdu herşey bu yüzden bişeyler eksik olmak zorunda.
Güçtü kadın iyidir.
Yorulsanda iyidir
Bugun o oturma odasina gecti ben de mutfakta kendi kendime soylendim kisik sesle.
Simdi de muhattap olmuyor. İcecek bir sey yapayim mi dedim kisa cevap verdi 'hayir' ustune dusmuyorum, küs gibi ayri takiliyor.
Yaa aslinda ben ozel gunum yaklasti ondan gerginim, içten içe. Bilimsel yonu yoktur belki ama eşim de bazen sanki kendisi regl olacakmis gibi geriliyorkarnima agri girdi, aklima bu durum geldi simdi
Anlattıklarınız ablamın Eşiyle nerdeyse aynı boşanmanın eşiğine kadar geldıler bu huyu Yüzünden sonradan Anladık ki bu bir huy değil bir Kişilik bozukluğu ,enişteme pasif agresif teşhisi kondu. Atıyorum komşu buna bi şekilde sert çıkıştı Yada işte bazı seyler yolunda gıtmedi Günlerce haftalarca bir karış suratla bir köşede oturur konuşmaz ,yanındakine Karşı daha agrasıf hep negatif düşünceler ,biri nasılsın dese acaba bana nasılsının dışında başka bişey mi demek istedi gibi hastalıklı Düşünceler,Özgüven eksikliği ,kendini değersiz görme ve diğer insanlarında öyle gördüğünü düşünüp gereksiz alıngan tavırlar....sonuç olarak doktora gidildi ve psıkyatr pasif agresif teşhisi koydu ilaç kullandı çok şükür şuan daha yaşanılabilir biri ,ablam baya yıprandı bu durumdan ,kendi kötü yanındakinin iyi olmasınada tahammülleri yok çünkü .bi araştırın istersenizOluyor, ufak bir seye buyuk tepki verebilir bazen, tepkisinde ölçü yok, ilk zamanlar esyalara zarar verme vardi
aaa bi an ben yazdım benim konum diye baktım vallaMerhaba arkadaşlar,
Ben eşimle yaşadigim sorunlari ne kendi aileme, ne eşimin ailesine anlatmiyorum. Daha doğrusu kimseye anlatmiyorum ama arada bir içimde patlıyor bazi şeyler. Şuan da bunaldim ve en azindan hissettiklerimi sizinle paylaşmak istedim.
Eşim korkak, asosyal, çok pasif bir insan ve bu beni bazen bunaltiyor. Genel olarak her sey iyi çok şükür ama erkeğin cesaretsizi çok sinir bozucu. Bir sorun oldugunda da içine kapanir, ayni evde ayri ayri takilir. Konusmak istemez. Kendi dunyasinda ne hali varsa görür (şimdi oldugu gibi).
Arada her evde boyle seyler olur vs tabi ki ama şuanda çok bunaldim ve kimseye anlatamamanin yükünü atmak istedim. Ailesiyle kandilleştik biraz oturup eve döndük ve benim de moralim bozuk ama onun gibi surat asıp oturmadim, mecburen konuşmak zorundaydım.
Neden en ufak mesele onu bu kadar sarsiyor? Neden kriz yönetimi hiç gelişmemiş? Neden sorunlar karşisinda bu kadar aciz? Bu tür sorunlara çözüm bulan olduysa önerilerini duymaktan memnun olurum. Eşi böyle olup, kendisi mücadeleci oldugu için böyle sinir olanlar var mi aramizda?
Hepsinde haklisiniz, iki kardesler eşim küçük. Özelestiri yapar, biraz farkindadir ama duygusal işte, mantigini devreye sokamiyorHeheh :)
Olsalar rahatlarlardı belki de, biz rahatlıyoruz ya, bilemedim :)
Eşinizin kavgası sizinle değil, kendiyle bence.
Aslında eminim çok empatik, çok narin biri ve biraz da egoist.
Bir de özeleştirisini de kolay yapıyordur gibi geldi bana.
Eşiniz en büyük çocuk mu?
Umarim yorumlardan siz de faydalanirsiniz =) insallah iyi olur bizim adamlar diyeyim =)aaa bi an ben yazdım benim konum diye baktım valla
Bence benimki de pasif agresif, hatta size ilk yazdigim cevabi sonradan duzeltip altina eklemistim acaba oyle midir diye. Ozel doktora mi gittiniz?Anlattıklarınız ablamın Eşiyle nerdeyse aynı boşanmanın eşiğine kadar geldıler bu huyu Yüzünden sonradan Anladık ki bu bir huy değil bir Kişilik bozukluğu ,enişteme pasif agresif teşhisi kondu. Atıyorum komşu buna bi şekilde sert çıkıştı Yada işte bazı seyler yolunda gıtmedi Günlerce haftalarca bir karış suratla bir köşede oturur konuşmaz ,yanındakine Karşı daha agrasıf hep negatif düşünceler ,biri nasılsın dese acaba bana nasılsının dışında başka bişey mi demek istedi gibi hastalıklı Düşünceler,Özgüven eksikliği ,kendini değersiz görme ve diğer insanlarında öyle gördüğünü düşünüp gereksiz alıngan tavırlar....sonuç olarak doktora gidildi ve psıkyatr pasif agresif teşhisi koydu ilaç kullandı çok şükür şuan daha yaşanılabilir biri ,ablam baya yıprandı bu durumdan ,kendi kötü yanındakinin iyi olmasınada tahammülleri yok çünkü .bi araştırın isterseniz
Hepsinde haklisiniz, iki kardesler eşim küçük. Özelestiri yapar, biraz farkindadir ama duygusal işte, mantigini devreye sokamiyor
Eşinize sorup ilgilendiginiz icin tesekkur ederimmmm. Bir kere de ben onu desteklemesem, bunu denerim...Belki siz onu desteklemeseniz onun morali bozukken o zaman empati kurar Belki.bir de eleştirmekten çok en küçük bi trpkisini desteklemeniz onu güclendirir.örneğin komşuyla tartışmış adama bi tepki göstermiş. Onun seviyesine inmemekle iyi yaptın sma tepki gösterdiğine de sevindim deyip vurgulayinki bir dahakine ccesareti gelsin.bir de eşim e sordum bir erkeğin nasıl özgüveni yerine gelir diye o da dövüş sporlarina gitsin kurslara yazilsin diyor. Kendisi kingbox a gitmişti. ilk kavga cikaran olmaz ama ilk vuran taraf olur tartışmanın arkasını bırakmaz trafikte falan.bu da iyi değil.
İlk zamanlar ayri uyumak da vardi, şuan uyumaya gitti ama yatak odasina mi kucuk odaya mi gormedim. Bu icine kapanmanin ardindan ayri yatardi, bu konuda konusmustuk bayadir yapmiyordu.Peki, siz esaslı bir konuşma yapsanız..?
Yani biraz rest çeker gibi biraz sert (yoruldum vs gibi) biraz yumuşak.
Çünkü sanki ciddi bir sarsılmaya ihtiyaç duyuyor.
Ancak bundan sonra size küsebilir bence.
Gurur yapabilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?