Benim eşim de konuşmayı sevmez bir sorun olduğunda susar susar öyle kalır, ben konuşurum konuşurum artık beyninin yerim konuşa konuşa ama o, olay sıcakken konuşmaz. Aradan zaman geçer kedi gibi gelir sokulur konuşuruz o zaman da benim sinirim geçmiş oluyor ağız tadıyla benzeteyim kavga edeyim rahatlayayım istiyorum ama yok. Yani kavga etsek bile ben suçlı pozisyona düşüyorum ünkü bağıran çağıran benim hatta onu döven benim... valla susan sakin erkek zor bence...sorun olduğunda o an kafa yorup yorumlar yapıp tartışmıyor tartışmayınca cözüme ulaşmış hissetmiyorum ben.