- Konu Sahibi Akuamarin10
-
- #21
malesef düşkün değil zaten olsaydı da onu kadınlıkla etkilemek yapılacak en son işvalla bi şekilde çözmek lazım bunu
ben bana ben o kişiye sorulmadan akıl verilmesine üst perdeden konuşulmasına ifrit oluyorum
yanı tek gidilebilecek nokta
eğer eşiniz karıkoca ilişkinize düşkünse
bu şekilde fazla nasihat verir tavrının aranızdaki çekimi negatif etkileyebileceğini söylemek
merhaba 5 yıllık evliyim 2 yaşında çocuğum var eşim sakin yapılı kavgayı tartışmayı sevmeyen uyumlu bir insandır ama buna rağmen çekilmicek huylarıda fazla bikaçından bahsetmek isitiyorum eşim her tartışmada beni sürekli öğrencisiymişim gibi eleştiriyor yani bağır çağır değil alçak sesle belki ama sürekli bana akıl veriyor "şurda yanlış yapıyorsun ,böle yaparrsan seni kimse saymaz,sevmez vb..şeyler söylüyor mesela ondan bişey istememi emri vaki buluyormuş nefret ediyomuş gerçekten yardıma ihtiyacım olduğunda isticekmişim ,kibar konuşcakmışım atıyorum bardağı uzatsana değilde "verirmisin" gibi nazik olcakmışım yapası gelmiyormuş vss..ültimatomları bitmiyor..insanım ben robot değil ya hep bi resmiyet sanki....bazen hak verdiğim oluyor dediklerini yapıyorum haklı bazen diye ama o her dediğinin doğru olduğuna hep benim hatalı davrandığımı söylüyor beni sanki onun çocuğuymuşum gibi nasihatlere boğuyor birde herşeyden rahatsız oluyor beyfendi yok yüksek sesle konuşmicakmışım evde çocuğa bağırmıcakmışım panik yaratmıcakmışım hoşlanmıyormuş,rahatsız oluyormuş .hep kendi isteklerini dile getiriyıor bunu bunu sevmem yapma diyor bazen yapıyorum bazende o anki ruh halimle neticede insanız fevri yada sinirli olabilyorum ters cevap verebiliyorum öle sürekli al gülüm ver gülüm sessiz suspus olamıyor insan. vss..talepleri bitmiyor hiç birde sürekli genelleme yapıyor dışarda da böyle davranırsam beni sevmez saymazlarmış gibi başkalarını işin içine sokuyor..kısacası eşim değil sanki babam.belki haklı ama ben bu durumdan çok sıkıldım artık her tartışmada karakter analizimi yapmasından.. kendimi kişiliksiz ve değersiz hissetmeye başladım beni bu kadar yönlendirmesi ,kendini dosdoğru ben hep hatalıyım gibi anlatmasından sıkıldım.tabi bende rahatsız olduklarımı dile getirdim...siz olsaydınız napardınız nasıl davranırdınız..
arkadaşla bunlar sadece bi kaçı kötü niyetli değil biliorum beni adam etmeye uğraşır gibi hissediyorum sanki ben o kadar kötü okadar hatalıyımki hiç iyi yaptığım bişey yok gibi davranıyor kendimi kötü hissetmeme neden oluyor.aşağılyorsun farkında olmadan diyorum sen öle algılıyorsun diyor hemen üste çıkıyor sen yanlış anlıyorsuna dönüyor olay ..olayı yine kendi lehine çevirip beni haksız duruma düşürüyor ha birde bi örnek daha geldi aklıma evimizde rahat davranamıcaksak nerde davranıcazki başka: eşim evde balkona atletle çıkmaz beyfendi ondanda hoşlanmaz,onu evde öpmeye kalksam açık pencere varmı diye kontrol ederr önce perde açıksa kapatır tabi bende romantimden zerre kalmaz artık o ayrı...bunu gibi tonla örnek. haksızsam söleyin gerçekten egosu konusunda haklısınız egosu yüksek ,sanırım eşmde aşağılık kompleksi var hani burnu yere düşse almz dedikleri cinsten ama kendne laf söletmez..
Yok yok...öğretmenler böyle
annem babam öğretmen
30 yaşıma yaklaştım hala öğüt hala öğüt illallah ettim
Kendisine söyledin mi niye böyle yapıyormuşmerhaba 5 yıllık evliyim 2 yaşında çocuğum var eşim sakin yapılı kavgayı tartışmayı sevmeyen uyumlu bir insandır ama buna rağmen çekilmicek huylarıda fazla bikaçından bahsetmek isitiyorum eşim her tartışmada beni sürekli öğrencisiymişim gibi eleştiriyor yani bağır çağır değil alçak sesle belki ama sürekli bana akıl veriyor "şurda yanlış yapıyorsun ,böle yaparrsan seni kimse saymaz,sevmez vb..şeyler söylüyor mesela ondan bişey istememi emri vaki buluyormuş nefret ediyomuş gerçekten yardıma ihtiyacım olduğunda isticekmişim ,kibar konuşcakmışım atıyorum bardağı uzatsana değilde "verirmisin" gibi nazik olcakmışım yapası gelmiyormuş vss..ültimatomları bitmiyor..insanım ben robot değil ya hep bi resmiyet sanki....bazen hak verdiğim oluyor dediklerini yapıyorum haklı bazen diye ama o her dediğinin doğru olduğuna hep benim hatalı davrandığımı söylüyor beni sanki onun çocuğuymuşum gibi nasihatlere boğuyor birde herşeyden rahatsız oluyor beyfendi yok yüksek sesle konuşmicakmışım evde çocuğa bağırmıcakmışım panik yaratmıcakmışım hoşlanmıyormuş,rahatsız oluyormuş .hep kendi isteklerini dile getiriyıor bunu bunu sevmem yapma diyor bazen yapıyorum bazende o anki ruh halimle neticede insanız fevri yada sinirli olabilyorum ters cevap verebiliyorum öle sürekli al gülüm ver gülüm sessiz suspus olamıyor insan. vss..talepleri bitmiyor hiç birde sürekli genelleme yapıyor dışarda da böyle davranırsam beni sevmez saymazlarmış gibi başkalarını işin içine sokuyor..kısacası eşim değil sanki babam.belki haklı ama ben bu durumdan çok sıkıldım artık her tartışmada karakter analizimi yapmasından.. kendimi kişiliksiz ve değersiz hissetmeye başladım beni bu kadar yönlendirmesi ,kendini dosdoğru ben hep hatalıyım gibi anlatmasından sıkıldım.tabi bende rahatsız olduklarımı dile getirdim...siz olsaydınız napardınız nasıl davranırdınız..
oyyyyyyyyyyyyyyyy içime öküz çömeldimerhaba 5 yıllık evliyim 2 yaşında çocuğum var eşim sakin yapılı kavgayı tartışmayı sevmeyen uyumlu bir insandır ama buna rağmen çekilmicek huylarıda fazla bikaçından bahsetmek isitiyorum eşim her tartışmada beni sürekli öğrencisiymişim gibi eleştiriyor yani bağır çağır değil alçak sesle belki ama sürekli bana akıl veriyor "şurda yanlış yapıyorsun ,böle yaparrsan seni kimse saymaz,sevmez vb..şeyler söylüyor mesela ondan bişey istememi emri vaki buluyormuş nefret ediyomuş gerçekten yardıma ihtiyacım olduğunda isticekmişim ,kibar konuşcakmışım atıyorum bardağı uzatsana değilde "verirmisin" gibi nazik olcakmışım yapası gelmiyormuş vss..ültimatomları bitmiyor..insanım ben robot değil ya hep bi resmiyet sanki....bazen hak verdiğim oluyor dediklerini yapıyorum haklı bazen diye ama o her dediğinin doğru olduğuna hep benim hatalı davrandığımı söylüyor beni sanki onun çocuğuymuşum gibi nasihatlere boğuyor birde herşeyden rahatsız oluyor beyfendi yok yüksek sesle konuşmicakmışım evde çocuğa bağırmıcakmışım panik yaratmıcakmışım hoşlanmıyormuş,rahatsız oluyormuş .hep kendi isteklerini dile getiriyıor bunu bunu sevmem yapma diyor bazen yapıyorum bazende o anki ruh halimle neticede insanız fevri yada sinirli olabilyorum ters cevap verebiliyorum öle sürekli al gülüm ver gülüm sessiz suspus olamıyor insan. vss..talepleri bitmiyor hiç birde sürekli genelleme yapıyor dışarda da böyle davranırsam beni sevmez saymazlarmış gibi başkalarını işin içine sokuyor..kısacası eşim değil sanki babam.belki haklı ama ben bu durumdan çok sıkıldım artık her tartışmada karakter analizimi yapmasından.. kendimi kişiliksiz ve değersiz hissetmeye başladım beni bu kadar yönlendirmesi ,kendini dosdoğru ben hep hatalıyım gibi anlatmasından sıkıldım.tabi bende rahatsız olduklarımı dile getirdim...siz olsaydınız napardınız nasıl davranırdınız..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?