Doğru yere konu açıyorumdur umarım, o kadar kötüyüm ki bugün sizinle paylaşmak istedim ben iki üç ay önce sigaraya başladım günde Bi tane içiyorum eşimde beni yakalamıştı sigara içerken dün sigara için içme diyorum beni dinlemiyorsun diye bağırdı bende sende içiyorsun sen içerken bana içme diyebilme hakkın var mı sence dedim. Sinirlendi el kaldırdı hadi vur dedim sonra elini indirip, senle ben bir değilim kendini benimle bir tutma ben erkeğim dedi.
başka odaya gitti bende iki gün önce Bi konuda eşime çok kırılmıştım Bi gönlümü bile alma zahmetinde bulunmadın üstüne birde yağ sürüyorsun dedim. Ve baddaniye alıp başka bir odaya yatmaya gittim oda gelip ben sana hiç kırılmıyormuyum hep sen mi kırılıyorsun bir haftadır makineye çamaşır atmıyorsun çamaşırım yok dedi,
Bu arada ben vajunusmusum, hayatımızda cinsellik diye birşey yok kadınlık yapamıyorsun dedi. Bu evlilik Bi kere yokuşa girdi Bi daha girerse herkes kendi hayatına baksın otel gibi yemek yeyip uyuyoruz dedi.
Bu vajunusmus benim hayatımı mahfediyor ilişkiye girmek için kendimi çok zorladım girebiliyorum şuan ama çok ağrılı oluyor cinsellikten kaçıyorum eşim yaklaştığında,
Kendimi çok yetersiz hissediyorum. Evlilik de bana çok ağır geliyor zaten hala alışamadım çok büyük bir sorumlulukmuş.
Sigaraya da üstesinden gelemediğim sorunlarım yüzünden başlamıştım ama pişman değilim sigara için.
Zor bir hayatım var ailem desem yoklar gibi birşey belki eski konularımı hatırlayanlar bilir.
Bana destek olmak yerine her konuda köstek oldular.
Kendimi haklı görmüyorum kesinlikle ama gerçekten çok zor şeyler yaşıyorum. Dün ayrı uyudum ne yapabileceğimi bilmiyorum.
Sizin desteğinize ihtiyacı duydum içimi dökmek istedim.
başka odaya gitti bende iki gün önce Bi konuda eşime çok kırılmıştım Bi gönlümü bile alma zahmetinde bulunmadın üstüne birde yağ sürüyorsun dedim. Ve baddaniye alıp başka bir odaya yatmaya gittim oda gelip ben sana hiç kırılmıyormuyum hep sen mi kırılıyorsun bir haftadır makineye çamaşır atmıyorsun çamaşırım yok dedi,
Bu arada ben vajunusmusum, hayatımızda cinsellik diye birşey yok kadınlık yapamıyorsun dedi. Bu evlilik Bi kere yokuşa girdi Bi daha girerse herkes kendi hayatına baksın otel gibi yemek yeyip uyuyoruz dedi.
Bu vajunusmus benim hayatımı mahfediyor ilişkiye girmek için kendimi çok zorladım girebiliyorum şuan ama çok ağrılı oluyor cinsellikten kaçıyorum eşim yaklaştığında,
Kendimi çok yetersiz hissediyorum. Evlilik de bana çok ağır geliyor zaten hala alışamadım çok büyük bir sorumlulukmuş.
Sigaraya da üstesinden gelemediğim sorunlarım yüzünden başlamıştım ama pişman değilim sigara için.
Zor bir hayatım var ailem desem yoklar gibi birşey belki eski konularımı hatırlayanlar bilir.
Bana destek olmak yerine her konuda köstek oldular.
Kendimi haklı görmüyorum kesinlikle ama gerçekten çok zor şeyler yaşıyorum. Dün ayrı uyudum ne yapabileceğimi bilmiyorum.
Sizin desteğinize ihtiyacı duydum içimi dökmek istedim.
Öncelikle geçmiş olsun, eşiniz sigarada bile kadın/erkek eşitsizliğini dile getiriyorsa üzgünüm ama bir odun. Evlenmeden anlayamadınız mı yoksa evlendikten sonra değişir mi diye düşündünüz bilemiyorum. Sizin yerinize başkası ile de evli olsa tepkisi aynı olurdu. Kişisel algılamayın. Ve o sizin ebeveyniniz mi? ne demek beni sigara içerken yakaladı? Çok garipsedim...
