Eşimin vefat eden abisi ve değişen düzen... benim işim... borçlar...

bence bu cevap düğümün çözüldüğü nokta.

bu borçlar bitincede geride bakılmaya devam edilecek biri var yani.

şimdi ilk yazdığım cevabımı değiştiriyorum ve kesinlikle çalışmazdım.borcun ödenmesinede katkıda bulunmazdım diyorum.

eşim işten ayrılmamı sorun yapacak gibi davranırsada sorun yaşamamak için işten çıkarıldığımı söylerdim.

Olaylar biraz karışık. Eltimin sorumluluğunu almaz ailem, şuan bazı sebeplerden dolayı ona çok kızgınlar. Zaten eltimin ailesinin maddi durmu bizimkilere nazaran daha iyi. İlerde herşey tamtersine dönermi bilmem ama şuanda o söylediğiniz şey mümkün değil. Ama 5 yaşında bi yeğenimiz var hepimiz onun gözünün içine bakıyoruz o ayrı.
 
Kayınvalidemle altlıüstlü oturuyorum. İşlerimiz ayrı, eşim erkek kuaförü yeni dükkan açtı. 1 yıldır kıt kanaat idare ediyorduk, yeni yeni kendimizi toparlıyoruz diyırduk tam eşimin dükkan borçları vs var.
Kv nin tuhafiesi var kendini zor çeviriyor, bide küçük bi lokanta var ortanca kaynımla kayınbaba orada çalışıyorlar. Oda anca kendini çeviriyor, bazı borçları var onları ödüyorlar lükse yer yok yani hep kt kanaat.

Bende çalışıyorum çok değil asgari ücretin biraz üstü bi maaşla ''hiç sevmediğim bi işte''. Ha kredi kartlarımızı kapatalım, ha şu dükkanın borcu bitsin diye çırpınıyorum kendimce. Biyerlere bişeyleri yetiştirmeye çalışıyorum.

Ama şimdi...
Eşimin abisi vefat etti. İntihar.
Borçlarıda varmış, miktarını bilmiyoruz kimi 40.000 diyo kimi daha az. Ödenecek elbet öyle yatırmayacaklar. Ama ben tepetaklak oldum. Evlendiğimden beri ha bugün rahata ericez ha yarın diye didiniyorum, sırf daha iyi şartlarda doğsun diye çocuk bile yapamıyorum elimde değil çok takıyorum çünkü... Ama şimdi herşey alt üst oldu, herşey bikenara bırakıldı abimizin borçları en öne kondu. Eşimde bunun için koşturup duruyor haliyle.

Eşim için birinden borç almıştım 2000 küsür, tam ödeyecekken bu olay geldi başımıza elimdeki tüm parayı eşime verdim lazım olacak diye helal hoş olsun, borcu ödeyemedim. Eşimde gelecek ay ödesek olurmu dedi, olur dedim. Dün öğrendimki eşime biyerden para gelecekti o gelecekmiş, ama bizim borcu hemen ikinci plana attı abisinin bişeyini ödeyecekmiş. Ben o borcu aldığım kişiyle karşılaşmamaya çalışıyorum.

Bizim keseler ayrıydı, şimdi birleşti galiba. Geliri gideri çok karışık bi aile kayınvalidemler. 2 bekar kaynım var, kayınpederim alkole düşkündür. Biri kazanmak için çırpınırken ötekinin nereye harcadığı çözülmez bazen. Şimdi ben niye çalışıcam ki diye bi düşünce sardı beynimi. Bencillik etmek istemiyorum, evet biz bir aileyiz oda bizim abimiz elbet ödenecek eşimde destek olsun zaten. Ama ben k.kartıydı, faturaydı, taksitti zaten yettiremiyorum diye deliçıkıyordum. Hep ha bu ay düze çıkıcaz diye kendi kendimi telkin ediyordum şimdi ben nereye gittiğini bile anlayamayacağım bi para için mi sevmediğim bi yerde zorla çalışıcam. İnsan bi çaba serfettiği zaman neticesinide görmek istiyor, madem öyle bende çıkayım işten eşim ve kardeşleri ister birleştirsinler kazandıklarını, ister ayırsınlar bi düzene koysunlar ödesinler.

Lütfen bana kızmayın arkadaşlar. Koyun can derdinde kasap et derdinde demeyin nolur. Evet fikirlerinizi almak için buradayım ama lütfen yıkıcı yorumlar yapmayın zaten psikolojim her açıdan alt üst. Bende ailemi ve kendi psikolojimi düşünmek zorundayım bi yandan. Ben çalışıcam didinicem ha şu delik kapansın ha bu delik kapansın diye, bakıcam kayınpederim içmiş gelmiş. Ben bunun içinmi heba ediyorum kendimi dicem. 1 adım ileri gidemicem. Ki bu durum nekadar sürecek bellide değil, borcu nekadar bilmiyorum. Zaten obsesisfim tedavi görüyorum. SEn gel burda sevmediğin bi yerde uğraş didin, ay sonu gelen paranın nereye gittiği belli bile olmasın. Üstelik ne borcun bitsin ne derdin.
Yani çalışsamda borç sıkıntısı çekicem çalışmasamda.
Lütfen yapıcı yorumlar bekliyorum arkadaşlar.

Ben artık senin iyi niyetine asla inanmıyorum. Bir can gitmiş, insanların kardeşi/oğlu/abisi/kocası gitmiş varsın giden 2 bin lira olsun.

Çalışmak istemiyorsan calısmazsın o başka sey ama bu düşünceler bana ürkütücü geldi.
 
Çok cabuk pes ediyorsunuz ama aslında haklısında

peki, siz bu borcu tek basınıza ustlenmıyorsunuz dimi ?
yanı bunlar adam akıllıoturup konusmuslarmı ?
 
evet evliydi. Karısı 6 yıllık evlilikleri boyunca hiç çalışmadı. Şimdi ben çalışıp onun hiç destek olmadığı kocasının borçlarınımı ödeyeceğim. Vadesini bende bilmiyorum. Ama uzun gibi görünüyor.

kadının kocası ölmüş gitmiş cenazesine gelememiş hala nasıl söylüyorsun bunu çok günah söylediğin
çocugun olunca sende calısmayı dusunmuyordun ama ? 6 senedır evlıler 5 yasında cocuk var
nasıl eleştiriyosun
 
Başınız sağ olsun öncelikle.
Sizi anlıyorum geçim sıkıntısı çok zor, ama kendinizi abiniz yerine koysanız Allah korusun intihar edecek duruma gelmişsiniz ve geride kalanlar bu kadar borç bıraktı diye düşünecekler neler hissederdiniz?
Ya ayrılın işten ne gelmiş ne gitmiş hiç bakmayın,
Ya da çalışın ucundan bucağından edebildiğiniz kadar yardım edin Allaha sığının. O isterse bütün sıkıntılar bir anda hallolur.
Cebinizden çıkacak her kuruş misli misli size geri gelecek inanın.

Herşey gönlünüzce olsun.
 
Kayınvalidemle altlıüstlü oturuyorum. İşlerimiz ayrı, eşim erkek kuaförü yeni dükkan açtı. 1 yıldır kıt kanaat idare ediyorduk, yeni yeni kendimizi toparlıyoruz diyırduk tam eşimin dükkan borçları vs var.
Kv nin tuhafiesi var kendini zor çeviriyor, bide küçük bi lokanta var ortanca kaynımla kayınbaba orada çalışıyorlar. Oda anca kendini çeviriyor, bazı borçları var onları ödüyorlar lükse yer yok yani hep kt kanaat.

Bende çalışıyorum çok değil asgari ücretin biraz üstü bi maaşla ''hiç sevmediğim bi işte''. Ha kredi kartlarımızı kapatalım, ha şu dükkanın borcu bitsin diye çırpınıyorum kendimce. Biyerlere bişeyleri yetiştirmeye çalışıyorum.

Ama şimdi...
Eşimin abisi vefat etti. İntihar.
Borçlarıda varmış, miktarını bilmiyoruz kimi 40.000 diyo kimi daha az. Ödenecek elbet öyle yatırmayacaklar. Ama ben tepetaklak oldum. Evlendiğimden beri ha bugün rahata ericez ha yarın diye didiniyorum, sırf daha iyi şartlarda doğsun diye çocuk bile yapamıyorum elimde değil çok takıyorum çünkü... Ama şimdi herşey alt üst oldu, herşey bikenara bırakıldı abimizin borçları en öne kondu. Eşimde bunun için koşturup duruyor haliyle.

Eşim için birinden borç almıştım 2000 küsür, tam ödeyecekken bu olay geldi başımıza elimdeki tüm parayı eşime verdim lazım olacak diye helal hoş olsun, borcu ödeyemedim. Eşimde gelecek ay ödesek olurmu dedi, olur dedim. Dün öğrendimki eşime biyerden para gelecekti o gelecekmiş, ama bizim borcu hemen ikinci plana attı abisinin bişeyini ödeyecekmiş. Ben o borcu aldığım kişiyle karşılaşmamaya çalışıyorum.

Bizim keseler ayrıydı, şimdi birleşti galiba. Geliri gideri çok karışık bi aile kayınvalidemler. 2 bekar kaynım var, kayınpederim alkole düşkündür. Biri kazanmak için çırpınırken ötekinin nereye harcadığı çözülmez bazen. Şimdi ben niye çalışıcam ki diye bi düşünce sardı beynimi. Bencillik etmek istemiyorum, evet biz bir aileyiz oda bizim abimiz elbet ödenecek eşimde destek olsun zaten. Ama ben k.kartıydı, faturaydı, taksitti zaten yettiremiyorum diye deliçıkıyordum. Hep ha bu ay düze çıkıcaz diye kendi kendimi telkin ediyordum şimdi ben nereye gittiğini bile anlayamayacağım bi para için mi sevmediğim bi yerde zorla çalışıcam. İnsan bi çaba serfettiği zaman neticesinide görmek istiyor, madem öyle bende çıkayım işten eşim ve kardeşleri ister birleştirsinler kazandıklarını, ister ayırsınlar bi düzene koysunlar ödesinler.

Lütfen bana kızmayın arkadaşlar. Koyun can derdinde kasap et derdinde demeyin nolur. Evet fikirlerinizi almak için buradayım ama lütfen yıkıcı yorumlar yapmayın zaten psikolojim her açıdan alt üst. Bende ailemi ve kendi psikolojimi düşünmek zorundayım bi yandan. Ben çalışıcam didinicem ha şu delik kapansın ha bu delik kapansın diye, bakıcam kayınpederim içmiş gelmiş. Ben bunun içinmi heba ediyorum kendimi dicem. 1 adım ileri gidemicem. Ki bu durum nekadar sürecek bellide değil, borcu nekadar bilmiyorum. Zaten obsesisfim tedavi görüyorum. SEn gel burda sevmediğin bi yerde uğraş didin, ay sonu gelen paranın nereye gittiği belli bile olmasın. Üstelik ne borcun bitsin ne derdin.
Yani çalışsamda borç sıkıntısı çekicem çalışmasamda.
Lütfen yapıcı yorumlar bekliyorum arkadaşlar.
Merhaba,
Başınız sağolsun. Allah geride kalanlara sabır versin.
Bende bu durumda çalışmazdım sanırım, abinizin eşi çalışmıyor (niyeti varmı çalışmaya yada girişimde bulunuyor mu bilmiyorum) kayınpederiniz içkisinden vazgeçmiyor ben neden didiniyim derdim. Şartlar farklı olsaydı biz aileyiz , birlikte üstlenelim der,yarı yolda bırakmazdım onuda belirtiyim.
 
Sadece faturaları ödeyip gerisini biriktirmeyi öner eşine. Evin geçimini sağladıktan sonra artıyorsa ödesin borçları.

Ama bu sadece sizin altından kalkacağınız birşey değil. Bütün aile oturup konuşmalısınız ki ötekiler de kendine çeki düzen versin. Herker her ay eşit miktarda para koysun . Kaç zamanda bitecek borç evvela o netleştirilsin.

E bi zahmet gelinin kazandığı parayı da yok sayıversinler; farzetsinler sen çalışmıyorsun, hesaplarını ona göre yapsınlar.
 
Ben artık senin iyi niyetine asla inanmıyorum. Bir can gitmiş, insanların kardeşi/oğlu/abisi/kocası gitmiş varsın giden 2 bin lira olsun.

Çalışmak istemiyorsan calısmazsın o başka sey ama bu düşünceler bana ürkütücü geldi.

İnanmak zorundada değilsin zaten. Ayrıca 2 binlira ne alaka ya ben örnek verdim. İnanmıyorsan yorumda yapmak zorunda değilsin.
 
nasıl ki kimse seni bu borcu ödemeye mecbur bırakamazsa
sen de eşine bu parayı ödemeyi görev bildiği için kızamazsın.
aslında yapacak çok bişeyin yok bu düzene dahil olsan da olmasan da rahat içinde yaşayamicaksın
paraya dahil olma, eşin senin maaşını istemiyor olabilir ama ben ödüyorum bazı şeyleri demişsin.
ödeme o zaman onları maaşının 500 lirasını bi kenara at bebeğin için
eşin ödesin onları
eğer ödenmesi gereken şeyleri ödeyemiyorsa da yapacak pek bişey yok
ya bu deveyi güdeceksin ya bu diyardan gideceksin.
 
Ben diğer yazmış olduklarınızı acınıza,rahatsızlığınıza ve kafanızın karışıklığına vererek ;maaşınızı vermeniz hususunu can sıkıcı buldum.Empati yaparak söylüyorum ben de önce kendi borcumu ödemeyi tercih ederdim yada bebek için para biriktirmeyi düşünürdüm.Eğer bu kadar canınız sıkılıyorsa çalışmayın bence,kayınpederiniz içkiye yatırıyorsa parasını ya da diğer kardeşler üstlerine düşeni yapmıyorsa sizin zaten çokta yapacağınız birşey yok.Aradan biraz zaman geçsin,olay biraz soğusun çünkü cidden çok acı bir olay sonrasında eşinizle ters tepmeyecek bir şekilde bir zamanda konuşun.Allah yardımcınız olsun.
 
Başınız sağolsun.Acı bir kayıp olmuş.
Allah geride kalanlarına sabır versin.Küçük bir de çocuğu varmış:((
Borçlara gelirsek eğer;
rahmetlinin arkasında bıraktığı borcu tabiki ailesi üstlenecek.
Buna yapacak bişey yok.
Ancak,öncelikle ne kadar borç var ve ne şekilde ödenecek bir açıklığa kavuşturmanız lazım.
Açıkcasısizin de maddi durumunuz çok iyi değilse bu borçla ilgili büyük bir yükün altına girmeniz
durumunda kendi hayatınızdan fedakarlık edeceğiniz ortada ne yazık ki.
40.000 tl borç az bir borç değil malesef.
Anne ve babasının işin sorumluluğunu yüklenmeleri şart.Kardeşi olarak ta eşiniz de belirli bir destek verebilir.
Ama gücünüzün yetmeyeceği sözler vermeyin.Bu sizin ailevi geçiminizi de sarsacaktır, aynı zamanda geleceğinizden de çalacaktır.
Bence ilk planda biraz geri durun.Borç nedir,anne baba ne düşünüyor bir tartın.
Destek te olun ancak gücünüzün yetebileceği kadarıyla.
Bu şekilde düşünmek te ne vicdansızlık ,ne de duygusuzluk bana göre.Sonuçta siz de bir ailesiniz ve şartlarınız belli.
taşıyamayacağınız yükleri yüklenmenin de manası yok.
gelirlerinizi de asla birleştirmeyin.
Bu en büyük hata olur.Buna izin vermeyin,geriye dönüşü zor olur.
İşi bırakmakta da acele etmeyin ama sizin kazancınız olduğu gibi bi şekilde borçlara gidecekse de o zaman sıkıntılı tabi.
Şahsen ben samimi olmam gerekirse,zar zor kazandığım gelirimi uzun vadede başkasına ait bir borca bağlayamam.
Bu bana da ,aileme de haksızlık olur.Kayınvalideniz de kayınpederiniz de sizden yapamayacağınız boyutlarda maddi destek beklememeli.
 
kadının kocası ölmüş gitmiş cenazesine gelememiş hala nasıl söylüyorsun bunu çok günah söylediğin
çocugun olunca sende calısmayı dusunmuyordun ama ? 6 senedır evlıler 5 yasında cocuk var
nasıl eleştiriyosun

Ben kimseyi eleştirmiyorum, kendi açımdan çelişkiler yaşıyorum ve fikir alıyorum. Konumuz çocukluyken çalışıp çalışmamak değil. Derdim size dert gelmiyorsa yorum yapmak zorunda değilsiniz.
 
Başınız sağ olsun öncelikle.
Sizi anlıyorum geçim sıkıntısı çok zor, ama kendinizi abiniz yerine koysanız Allah korusun intihar edecek duruma gelmişsiniz ve geride kalanlar bu kadar borç bıraktı diye düşünecekler neler hissederdiniz?
Ya ayrılın işten ne gelmiş ne gitmiş hiç bakmayın,
Ya da çalışın ucundan bucağından edebildiğiniz kadar yardım edin Allaha sığının. O isterse bütün sıkıntılar bir anda hallolur.
Cebinizden çıkacak her kuruş misli misli size geri gelecek inanın.

Herşey gönlünüzce olsun.

Kardeşleri ve ailesi ''bukadar borç bıraktı'' diye düşünmüyorlar zaten. Lafını bile etmiyorlar zaten ödeyecekler.

Yanlış anlaşılmasın ama mantıklı olucam, onlar kardeşiyse ben hiçbişeyi değilim. Onlar kadar ince düşünemem. Kendimi ve kendi geleceğimide düşünmek zorundayım. İşte dediğiniz gibi işten ayrılıp ne gelmiş ne gitmiş bakmamak beni daha mı az yıpratır diye düşünüyorum.
 
Ben kimseyi eleştirmiyorum, kendi açımdan çelişkiler yaşıyorum ve fikir alıyorum. Konumuz çocukluyken çalışıp çalışmamak değil. Derdim size dert gelmiyorsa yorum yapmak zorunda değilsiniz.

bu tavrınız hoş değil bence,daha ılımlı yaklaşmalısınız.

yerinizde olsam üzerime düşeni yapardım.

mantıklı olan aile bireylerinin toplanıp adam akıllı bu işin nasıl çözüleceğine karar vermesi.

baba toplu kredi çekip borcun tamamını kapatabilir.

sonra aylık borcu ödemek için herkes kazancı doğrultusunda bir miktar belirler,300-500 neyse,

ona göre standart olarak ödenebilir.öyle elime ne geçerse vereyimle olmaz.

kaldı ki 4 tane çalışan var evde( sizi saymıyorum)

her biri en kötü 1000lira kazansa(ki eminim daha fazladır)

ayda 1000-1500 ödemeli bir kredi seçilse 3-5 senede biter borç,o kadar da abartılacak bir durum yok bence.

sadece mantıklı davranılmalı.
 
Kardeşleri ve ailesi ''bukadar borç bıraktı'' diye düşünmüyorlar zaten. Lafını bile etmiyorlar zaten ödeyecekler.

Yanlış anlaşılmasın ama mantıklı olucam, onlar kardeşiyse ben hiçbişeyi değilim. Onlar kadar ince düşünemem. Kendimi ve kendi geleceğimide düşünmek zorundayım. İşte dediğiniz gibi işten ayrılıp ne gelmiş ne gitmiş bakmamak beni daha mı az yıpratır diye düşünüyorum.

tam olarak bu şekilde düşünüyorsanız işten hemen bugün ayrılın bence.
diğer türlü kendinizden çıkan her kuruş için azap duyacaksınız.
 
bu tavrınız hoş değil bence,daha ılımlı yaklaşmalısınız.

yerinizde olsam üzerime düşeni yapardım.

mantıklı olan aile bireylerinin toplanıp adam akıllı bu işin nasıl çözüleceğine karar vermesi.

baba toplu kredi çekip borcun tamamını kapatabilir.

sonra aylık borcu ödemek için herkes kazancı doğrultusunda bir miktar belirler,300-500 neyse,

ona göre standart olarak ödenebilir.öyle elime ne geçerse vereyimle olmaz.

kaldı ki 4 tane çalışan var evde( sizi saymıyorum)

her biri en kötü 1000lira kazansa(ki eminim daha fazladır)

ayda 1000-1500 ödemeli bir kredi seçilse 3-5 senede biter borç,o kadar da abartılacak bir durum yok bence.

sadece mantıklı davranılmalı.
Tabi bu bu evin hiç borcu olmadığını varsayarak yaptığınız bi ödeme planı. ve herkesin çok mantıklı harcamalar yaptığını varsayarak. ama öylke değil malesef.
 
kadının kocası ölmüş gitmiş cenazesine gelememiş hala nasıl söylüyorsun bunu çok günah söylediğin
çocugun olunca sende calısmayı dusunmuyordun ama ? 6 senedır evlıler 5 yasında cocuk var
nasıl eleştiriyosun

ya yapmayın nolur çalışan nasıl çalışıyo?
çalışmaya mecbur insanlar doğum izninden sonra tıpış tıpış dönüyolar işlerine.
insan kocasının ne durumda olduğunu bilmez mi?
adam borç batağına sürüklenene kadar karısı nerdeydi?
bi kreşe kvye bırakıp çalışamaz mıydı?
insan kocasını intihar edecek hale gelene kadar ne yaşadığını görmez mi yani.
çok saçma.
 
Başınız sağolsun

Şu an ki endişelerinizi ve sıkıntılarınızı anlıyorum ancak fikrimce çalışmayı bırakmayın, her ay maaşınızın belli bir kısmını ayırarak birikim yapın, eşinize de bu birikimin evladınız için olduğunu izah edin. Kimse kimse için çalışmak istemez bu konuda belki haklısınız, aile toplansın borçlar masaya yatırılsın, kim ne ödeyecek belirlensin ve siz eşinize yardım edin elinizden geldiğince.

Eşiniz hayat arkadaşınız, abisini kaybetmiş kardeş acısı yaşıyor, onu böyle bir dönemde yalnız bırakmayın. Aynı şeyi siz yaşasanız ilk desteği eşinizden beklersiniz değil mi ? Üstelik bu kadar sıkıntılı bir ortamın içinde işi bırakmak sizi bunaltabilir bile. Çalışmak meşgalenizde olur.
 
Allah rahmet eylesin. Nasıl bir çıkmaza girmiş intihar etmiş olabilir.

Biraz empati yapın. aynı şey sizin ailenizden birinin başına gelseydi siz ne yapardınız:44:

elinizden geldiğince destek olurdunuz değil mi :31:

düşene bir tekme misali yapmayın lütfen. sonuçta onun ailesi onlar kadar ince düşünemem demişsin. yapma...

artık sende o ailedensin.. ama onun öncesinde sen emanet aldıgın borcunu ver 2000 tl 'yi..

bu süreçte herkesin kendi hanesi masrafı ve ödemesi vardır. geriye ne kadar para kalırsa ortak toplanır ödenir. demek değil ki bu eşin ve sen maaşınızı direkt verin ellerine.
 
Back
X