evle okulum arası araçla 10-15 dk lık bir mesafe, oğlumun kreşi de eve arabayla 5 dk. ancak benim okul da, kreş de yürüyerek veya toplu taşımayla gidilebilecek bir konumda değil. eşimin iş yeri avrupa yakasında, biz anadolu yakasında oturuyoruz ancak araçla, eğer trafik yoksa 20-25 dk da gidiyor o da. iki aracımız vardı, yazın birini sattık. ev alma planımız vardı ancak bazı sebeplerden onu da erteledik. şimdi tek aracımızı paylaşamıyoruz resmen. benim özellikle çocuğu kreşten alıp bırakırken araca çok ihtiyacım var, taksi kullanmayı da denedim ancak taksi sıkıntısı yaşıyoruz resmen bulunduğumuz bölgede, özellikle de sabahları. eşimin servis kullanma imkanı var ama pandemi döneminde katiyen istemiyor, servis güzergahları çok değişti, servisin beni alacağı noktaya da taksiyle gitmem lazım diyor. ki bence bu en makul çözüm, çocukla sefil olacağımıza sen bir çözüm bul servisle idare et bir süre diyorum ama katiyen yanaşmıyor. sürekli arabayı kim alacak kavgası yapıyoruz. bazen o bazen ben taksiyle idare etmeye çalışıyoruz ama istisnasız taksi bulamama gibi bir olumsuzluk yaşıyoruz ikimiz de. geçenlerde eşim kendine iki günlük araba kiralamış ve 600 tl ye yakın para ödemiş. bana 2.arabayı sattırdın , tekrar araba alacağım kendime diyor. 2.el araba fiyatları çıldırmış durumda, kredi çekmesi lazım. zaten hali hazırda kredimiz var, istemiyorum. servis kullan diye diretiyorum. haksızlık mı ediyorum acaba? valla benim servis imkanım olsa seve seve atlarım , taksiyle hem sıkıntı yaşıyoryz hem bütçeye zarar.
ya da hiç bir yere gitmiyor mu?
valla kocam bi kez bile arabayı istemedi. Ama istese naşş derim 
bundan dolayı da hiç bir zaman ağlamam. Onu yaptım, bunu yapmadım ama eşim değer bilmedi demem nickinizi de çok sevdim bu ara
evimin 10 senedir demirbaşı
