Günaydın...
E
Eylulm
günlerdir okuyorum, içleniyorum, bekliyorum, bileniyorum, düşünüyorum, beddua ediyorum eşine, sonra pişman olup müstehakını versin bela okuma kızım diyorum kendime, gözlerim dolu dolu çıkıyorum konudan sonra bi bakıyorum dönüp durup yine buraya gelmişim...
canım benim 141 sayfadır sana yazan, hatta yazmayıp sadece okuyan kadınlar bile seninle dertleniyor, sana dualar ediyor. biz olmasak da hatta ve hatta yanında dağ gibi duran baban ailen olmasa bile (Rabbim asla eksikliklerini göstermesin) her şeyi gören duyan bilen var... O'na yasla sırtını, tevekkül et...
zaten isyan edecek mizaçta bi kadın değilsin gördük anladık hepimiz günlerdir... ama bu demek değil ki hakkını, evladının hakkını o kişide bırakacaksın... sakın bunu yapma... hamd olsun elin ayağın tutuyo işin gücün var, arkanda dağ gibi ailen var ama bu demek değil ki çocuğunun sorumluluğunu tek başına yükleneceksin... sakın bunu da yapma... manevi olarak değil, zaten yapmayacak belli ki, ama maddi olarak bari yapması gerekeni yapsın...
bi arkadaşım yazmış, Rabbim aslında seni değil eşini imtihan etti, ve o bu sınavdan geçemedi...
şuan çok taze acın.. ama geçecek inan bana... ölümün olduğu bu dünyada, her şey geçici...
geçecek de lütfen.. bilinç altına bunu yolla sürekli.. evet şuan bir acı yaşıyorum ama GEÇECEK!... oğluna sarıl...
Rabbim sana, masum minik kuzuna hayırlı kapılar açsın; ayağınıza taş, gözünüze yaş, kalbinize telaş değmesin...