Arkadaşım sen biraz bunalıp dertleşmek istemissin ama burası akbaba dolu, sen belki biraz moral bulmak istedin ama herkes başladı kocanı gömmeye, kocan biraz tembel o kadar buda erkeklerin doğasında var zaten.
Moral vermek için ne diyelim mesela? "Herkes aynı çileyi çekiyor" diye yalan mı söyleyelim?
Ben 33 yaşında, iş güç sahibi koca kadınım ve evliyim. Herhangi bir gün, herhangi bir saatte babamı arasam "beni şuradan alıp şuraya bırakır mısın" desem ihtiyacım olmasa böyle bir şey istemeyecegimi dusunur ve ikiletmeden kalkıp gelir. Sen gidemiyor musun ya da kocan götürsün bana ne demez.
Konudaki adam aynı evde yaşadığı ufacık çocuğu spora götürmeye üşeniyor.
Benim annem de öğretmendi. Ama babam konu sahibinin kocası gibi "öğretmen eş cok güzel oluyor, paralı hizmetçi. Hem çalışıp para getiriyor, hem erken gelip evi çekip ceviriyor. O zaman ben de gonlumce toto yayabilirim" kafasında olmadığı için evle de bizim bakimimizla da her zaman ilgilenirdi.
Konudaki adam resmen karısını kullanıp karısının sırtından padişahlık yaşıyor hem de bi akıllı kendisiymis gibi ona buna akıl veriyor "öğretmen eş bulun" diye. Konu sahibi de bütün bu yasadiklarina rağmen sevildiğini düşünüyor ilginç bir şekilde.
Sevginin başka türlüsünü görmediğiniz için böyle tipler normal geliyor size. Çocuklarınız büyüdüğünde onlara da normal gelecek böyle biriyle evlenmek, böyle bir eziyeti sürdürmek.
Babalarından bile doğru düzgün ilgi ve sevgi göremiyorlar ki, elin adamından ne beklesinler, ne beklemeleri gerektiğini kaç yara aldıktan sonra cozsunler?
Konu sahibinin morali bozuluyorsa da bozulsun. Şu saçma ilişkinin hayat arkadaşlığı olmadığını birinin sizin gibi kadinlara söylemesi lazım. Yoksa şöyle adamları iyi koca, iyi baba falan sanıyorsunuz, kendinizi yaktığınız yetmiyor gibi çocuklarınızın da geleceğini yalan yanlış sekillendiriyorsunuz.