- Konu Sahibi lightpinklady
-
- #41
Yazmayayın dedim ama bu nasıl çirkin bir tabirdir.. Ya da erkeği yatakla eğitmeye çalışmak ne kadar enteresan bir kafa yapısıdır..RABBİM YARDIMCINIZ OLSUN.
BİZİM AİLELERDE GÖRÜŞMÜYOR.
DOĞUM GÜNÜ YAPTIM ZORAKİ BİR ARAYA GELDİLER MESALA
ERKEKTE MALESEF COCUK GİBİ
AMA ARADA HAFTADA BİR YATAKTA AŞIRI İLGİ GÖSTERİNCE , KÖPEĞİM OLUYOR
Cok.sagolun cidden ben de yeni yebi kendime geliyorum galiba..Canım merhaba. Benim 10 aylık bir oğlum var. 2,5 aylıkken bakıcıya bırakıp işe döndüm. Evime ne annem ne kayınvalidem pek fazla yardım ve mudahale etmez. Bakıcı ve ben ne yapabiliyorsak onu yaparız. Geri kalanı da kalsın yani, yapacak birşey yok.
Bebeğim doğduğundan beri ilk kez dün gece 6 saat kesintisiz uyudu, tabi ben de.. Bu sabah hala bunun şaşkınlığını yaşıyorum :)
Düzene gelirsek.. Bebeğin artık 5 aylık olmuş, yeni doğan dönemi bitmiş. Meme ya da mamayla besliyorsan sabah uyanıp ilk beslendiği saatten sonra 2 ya da 3 saat arayla besle. Uyku işaretlerini de kaçırma. İnternetten araştır normal de kaç saatte bir ne kadar uyumalı diye, bebeğini de gözlemleyerek bir plan oluştur.
Geçen sabah oğlum eşimle benim aramda uyuyordu. Uyandırdı bizi sabah. Biraz oynadık yatakta, eşime kahvaltı hazırlamak için kalkıyorum çocuk sende dedim. Tamam dedi. 3dk sonra çığlık sesiye koştum yatak odasına, eşimin içi geçmiş, çocuk yataktan düşmüş.. Kızmadım eşime, sadece çocuğu sakinleştirdim. Biraz sakinleşince emzirdim ve tekrar oynamaya devam ettik. Oyun oynarken yerde nasıl bulduğunu sordum, anlattı, pozisyona göre elimle biraz yokladım birşeyi var mı diye. Gıdıklandı, gülmeye başladı :) Ama bir hafta alnı ve gözünün altı mor dolaştı..
Diyeceğim o ki, önce siz bir sakin olun. Lohusalık için 40 gün derler ama hormonlar 6 ayda ancak düzene girer. Aşırı korumacı olmanız normal. Ama bu dönemde lütfen eşinizi ve kendinizi hırpalamayın.
Ay herkes bunu diyooo :) gozum korkuyo valla bakalim da.. saglikla zamaninda yurusun etsin herseyini zamaninda yapsin da yazik.. ben ustume duseni yaparim.. :)Cocuk bu düşe kalka büyür boşu boşuna eşinizin kalbini kirmayin. Allah korusun senin kucagindayken cocuga birşey olsa eşin sana kızsın ister misin? Bugün sakince otur konuş kalbini kirmak istemediğini söyle biraz daha dikkatli olmasını rica et. Daha bunlar baslangic bebek az daha ayaklaninca ohoooo daha neler olacak neler :)
KESİNLİKLE KATILIYORUM. EŞLERDE KORKUYOR.Canım merhaba. Benim 10 aylık bir oğlum var. 2,5 aylıkken bakıcıya bırakıp işe döndüm. Evime ne annem ne kayınvalidem pek fazla yardım ve mudahale etmez. Bakıcı ve ben ne yapabiliyorsak onu yaparız. Geri kalanı da kalsın yani, yapacak birşey yok.
Bebeğim doğduğundan beri ilk kez dün gece 6 saat kesintisiz uyudu, tabi ben de.. Bu sabah hala bunun şaşkınlığını yaşıyorum :)
Düzene gelirsek.. Bebeğin artık 5 aylık olmuş, yeni doğan dönemi bitmiş. Meme ya da mamayla besliyorsan sabah uyanıp ilk beslendiği saatten sonra 2 ya da 3 saat arayla besle. Uyku işaretlerini de kaçırma. İnternetten araştır normal de kaç saatte bir ne kadar uyumalı diye, bebeğini de gözlemleyerek bir plan oluştur.
Geçen sabah oğlum eşimle benim aramda uyuyordu. Uyandırdı bizi sabah. Biraz oynadık yatakta, eşime kahvaltı hazırlamak için kalkıyorum çocuk sende dedim. Tamam dedi. 3dk sonra çığlık sesiye koştum yatak odasına, eşimin içi geçmiş, çocuk yataktan düşmüş.. Kızmadım eşime, sadece çocuğu sakinleştirdim. Biraz sakinleşince emzirdim ve tekrar oynamaya devam ettik. Oyun oynarken yerde nasıl bulduğunu sordum, anlattı, pozisyona göre elimle biraz yokladım birşeyi var mı diye. Gıdıklandı, gülmeye başladı :) Ama bir hafta alnı ve gözünün altı mor dolaştı..
Diyeceğim o ki, önce siz bir sakin olun. Lohusalık için 40 gün derler ama hormonlar 6 ayda ancak düzene girer. Aşırı korumacı olmanız normal. Ama bu dönemde lütfen eşinizi ve kendinizi hırpalamayın.
CANIM BENİM ERKEĞİ KADINYazmayayın dedim ama bu nasıl çirkin bir tabirdir.. Ya da erkeği yatakla eğitmeye çalışmak ne kadar enteresan bir kafa yapısıdır..
Evettt ayni bensiniz,ben de diyorum artik donmeye basladi duser eder tut, yaa tutusunu gorseniz gulmekten ölursnuz. Camasr asmis gibi cocugun sirtindan giysisinden tutuyo bi baktim.. oyle mi tutuyoshn aferin dedim.Sizin olduğu kadar onun da bebeği, o da seviyor düşünüyor sizin kadar ama o kadar dikkatsiz davranılmaz ki.
Eşime belki 10 kez güzellikle çocuğu kanepeye bırakıp da arkanı bile dönme, anlık bir şey, düşebilir dedim.
Tamam dedi, ben oğlumun ne zaman ne yapacağını bilirim 5 saniyede ordan oraya gidemez dedi. Kanepeye bırakıp başka odaya geçiyor bu arada, 5 saniye gidip geliyormuş.
Ya bilirimi mi var bunun, kafa üstü düşse ne olacak?
En son bir bağırdım, 5 dakika konuştum herhalde, almıyor mu kafan dedim artık.
Bu sefer de üslubunu düzelt diyor, üslup mu kaldı.
Bazen güzel konuşmakla olmuyor.
Ama siz yine de sadece sizin çocuğunuz gibi davranıp adamı azarlamayın her şeyde.
Çok korkuyorum çocuğum olursa ben de eşinizin durumunda olurum diye. Öyle biraz sakarımdır ben de. Sürekli eşime çarparım bir şeyleri düşürmesine falan sebep olurum. Tam suya uzandığı halde ben ayağa kalkmaya kalkar koluna dokunurum mesela su dökülür. Nasıl becerdiğimi bilmiyorum.Arkadaslar ..Esimle.olan.iletisimimiz bi garip hal aldi. 5aylik bi bebegimiz var. Sorumluluk,yorgunluk ,uykusuzluk.. onun is stresi, ki gercekten yorucu bi isi var beden ve zihin gucu isteyen..benim ustumdeki ev isleri yemek utu camasir bulasik sorumlulugu ve hepsine birden yetisememem..Bizi oldukca gergin yapiyor.
Soyle ki, esime hep dikkatli.olmasini soyledigim halde bebegi kaldirirken kafasini lambaya carpma,koltuktan dusurmenin kiyisindan donme,yada bana birseyi uzatirken cocugun kafasina carpma..gibi hadiseler oldu.. ve ben hic birinde kendime hakim olup da sakin kalamadim. Esime bagirdim o an. Kucagimda aglamaktan katilmak.uzere olan bi bebek,kipkirmizi olmus nefessiz kalcak diye korktugum... Biliyorum o da isteyerek yapmiyor cani babasinin da yanmistir elbet ,uzulmustur.. Biliyorum ben de yapabilirim bunlari belki bilmeden,o.bana bagirsa uzulurum.. Ama o an kendime hakim olamiyorum. Cocuk zaten bu aralar yine cildirma halinde buyume atak doneminde midir nedir. Dun de basini avizeye carpinca iyce zivanadan ciktm.. ve bagirdim kotu seyler de dedim..Esim o dakikadan beri bebekle ilgilenmiyo ,ben zarar veriyorum al.kendin bak ilgilen diyo falan. Benle de konusmuyo küstu..Ve isi de zor ,is kazasi riski yuksek bir iste calisiyor,kafasi dolu oldugundan dikkatsizliginden basina birsey gelecek diye de korkuyorum aslinda..
Siz nasil basa cikiyosunuz boyle durumlarla kizlar? Sakin kalabiliyo musunz? Oneriniz var mi bana?
Ben de gorusmuyorDUM kv ile.. ama bebek dogduktan sonra gorusurz olduk. Samimi degiliz,evimden cikmaz bi durum yok bazen 2 haftada bi gelir 1saat oturur gider o da oglu varken. Gelmek gitmek istedi aslnda ama ben hallediyorum gerek yok dedim... rahatsiz olcagim kesindi eger hep gelip gtseydi.Aynı durumdayız evi bok goturuyo çocuk sadece kucağımda uyuyor. Annem hayatta değil eşim eve 8de ac kurtlar gibi geliyor. Kv ile görüşmüyorum yani allaha emanet. Ama kurtaricim oyun halısı oldu en azından yemek yiyebiliyorum zaten koligi yeni geçiyor yani uyusun sen işini yaparsın olayı da yok kucağımda uyduğundan.ama geçecek bugünler tartismalariniz da normal herkes yaşamıştır bugunleri. Bi gün eşin sana sarar bi gün sen ona bebek büyüyene kadar boyle
Ben de sakar biriyimdir.Duz yolda tokezler duserim mesela.. Mukemmel anne degilim benim sakarliklarim.oluyor da. Ya esiminkiler daha siddetli oluyo, ya bebek daha cok agliyo korkup blmiyorum..Çok korkuyorum çocuğum olursa ben de eşinizin durumunda olurum diye. Öyle biraz sakarımdır ben de. Sürekli eşime çarparım bir şeyleri düşürmesine falan sebep olurum. Tam suya uzandığı halde ben ayağa kalkmaya kalkar koluna dokunurum mesela su dökülür. Nasıl becerdiğimi bilmiyorum.
Eşiniz de eminim bu durumdan memnun değildir. İsteyerek çocuğun kafasını vuracak hali yok. Bence sizin kendinize hakim olmayı ve o an ona bağırıp kötü şeyler söylememeyi öğrenmeniz gerekiyor.
Bence özür dilemelisiniz tepkiniz için. Eşiniz kırılmakta haklı. Onun elinde olan bir şey değil. O anda çocuğunuza odaklanın ona bir şey demeyin. O zaten yeterince endişelenmiş ve üzülmüş oluyordur eminim.
Ama.benimki daha coook kucuuuk .. kalkamaz,emeklemeyi bile bilmiyo
Bebek küçük olunca bunlar çok normal .ikinizin de hiçbir tecrübesi yok .sen annelik icgudusuyle extra özen gösterirsin fakat esin yorgun olduğu için dikkatsiz davranabilir. Hoşgörülü ve sabırlı olman gerekir .zamanla o da nasıl davranması gerektiğini öğrenir ..yok efendim ben nasıl yapıyorsam oda yapacak ,dersen ilişkini catirdatir bu meseleler ufak ufak ..tahammulsuzlukler başlar ,sevgi yerini öfke ve kine bırakır ..Arkadaslar ..Esimle.olan.iletisimimiz bi garip hal aldi. 5aylik bi bebegimiz var. Sorumluluk,yorgunluk ,uykusuzluk.. onun is stresi, ki gercekten yorucu bi isi var beden ve zihin gucu isteyen..benim ustumdeki ev isleri yemek utu camasir bulasik sorumlulugu ve hepsine birden yetisememem..Bizi oldukca gergin yapiyor.
Soyle ki, esime hep dikkatli.olmasini soyledigim halde bebegi kaldirirken kafasini lambaya carpma,koltuktan dusurmenin kiyisindan donme,yada bana birseyi uzatirken cocugun kafasina carpma..gibi hadiseler oldu.. ve ben hic birinde kendime hakim olup da sakin kalamadim. Esime bagirdim o an. Kucagimda aglamaktan katilmak.uzere olan bi bebek,kipkirmizi olmus nefessiz kalcak diye korktugum... Biliyorum o da isteyerek yapmiyor cani babasinin da yanmistir elbet ,uzulmustur.. Biliyorum ben de yapabilirim bunlari belki bilmeden,o.bana bagirsa uzulurum.. Ama o an kendime hakim olamiyorum. Cocuk zaten bu aralar yine cildirma halinde buyume atak doneminde midir nedir. Dun de basini avizeye carpinca iyce zivanadan ciktm.. ve bagirdim kotu seyler de dedim..Esim o dakikadan beri bebekle ilgilenmiyo ,ben zarar veriyorum al.kendin bak ilgilen diyo falan. Benle de konusmuyo küstu..Ve isi de zor ,is kazasi riski yuksek bir iste calisiyor,kafasi dolu oldugundan dikkatsizliginden basina birsey gelecek diye de korkuyorum aslinda..
Siz nasil basa cikiyosunuz boyle durumlarla kizlar? Sakin kalabiliyo musunz? Oneriniz var mi bana?
cok uzuldum, simdiden gelecegin vajinismuslu bireyi yetisiyor. Gercekten yardim al konu sahibi. Bebegini seviyorsan yardim al yoksa takintili, panik atak, vajinismuslu, mutsuz bir cocuk yapacaksin onu kendi ellerinle. Sanma ki senin takintilarin asiri kaygilarin ona gecmez.ne oldu söyleyeyim sen aşırı takıntılı ve bunalımlısın bence. hakaret etmek için demiyorum bunu.
bütün konuların bebekle ilgili hastalık derecesinde takıntılarla ilgili. bence bu obsesifliğin için bir doktora görünmelisin. bebeği dünyanın merkezine koymuşsun olur olmaz herşeye takıyorsun normal değil bu.
bebek bu düşe kalka büyüyecek. o da babası illa ki sevecek. bu obsesifliğin ve fevriliğin için bence bir terapi görmen şart. sorun eşinde değil sende.
cok kaygilisiniz ondan oluyor. Siz sakinlesmeden cocuk da sakinlesmez anneden etkileniyor. Bu kaygi bozuklugunu asmaniz lazim. Bir de tibbi konularda bilinclenmeniz lazim. Bebegin kizlik zari hakkinda kaygilanmak falan... Cok uç seyler ama normal gelen birine de ne denli uç oldugunu ne desem anlatamam, biliyorumBiz de oyle..severek evlendik bi cok seyden fedakarlik ettik,ailelerimiz gorusmuyor su an mesela. Ilk konuma bakabilirseniz. Bi ton sey oldu falan,yine de sevdigimiz icin birbirimizi evlendik ...ikimiz de unv mezunuyuz,konusarak anlasablcek insanlariz ama..bagiriyoruz bu aralar iyice birbirimze..
Ben de diyorum,bebegim saglikli olsun da bisey umrumda degil. Ama esimle olan iliskim eskisi gibi olmadigi icin..birbirmzden gozumuze gozuken oluyo sanirim ikimz de sinir oluyoruz birbirmize.. nasil.duzelcez blmiyorum..ciddi kavgalara donusuyo en basit seyler. Tahammulsuzluk cok fazla..
Zamanla ev islerine daha fazla vakit ayirmaya basladigimi farkediyorm aslinda ama.. ev isi degil huzur lazim. Bebegimizin aglama krizleri son bulur da mutlu bi bebek olursa,esimle de duzelebilirsek cok guzel olucak..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?