eşiniz sınıf ögretmeni mi yoksa..eger öyleyse hemen gitsin..biz ögretmenlerın ne olacagı belli değil..hergün birşeyler değişiyor..öünümüz kapanıyor..haklarımız elımızden alınıyor..ben bir ögretmen olarak daha iyi anlarım..kesınlıkle elindeki fırsatı degerlendırmelii..norm fazlası ise kesınlıkle gitmeli...
öyp öyle güzel bir fırsat ki. kaç arkadaşım deliler gibi orayı istiyordu ve gerçekten büyük fırsat.
sadece 1 şehirde kalmak uğruna elinin tersiyle itmek körlük olur.
Ben olsam giderdim , eşime destek olurdum.. Zaten onun mesleğinde ilerlemesi her açıdan işimize yarar diye düşünürdüm.. Yıllık izinlerimde ailemle görüşürdüm, diğer zamanlarda mümkünse onlarda gelirdi..
Çocuğunuz için bakış açınıza şaşırdım.. Bende anneanne ve babaanne ile büyümedim ama bi sorunum olmadı bu konuda.. Ama babamın daha iyi mesleği olsun isterdim.. Yaşam standartlarımız buna bağlı sonuçta..
bence seçiminizi yaparken şöyle de bakabilirsiniz..
egede yeni bir şehre alışmak mı daha çok canınızı sıkar yoksa gitmediğiniz takdirde idealine ulaşamayan eşinizin her sabah işe giderken ki mutsuzluğu mu canınızı çok sıkar?
şuanda alıştığınız ortamdan ayrılacak olmak sıkıntılı bir süreçtir eminim ama kalırsanız da evinizde eski huzurunuz olmayabilir.. o yüzden bu yaşanacak olan iki türlü sıkıntının hangisi ağır gelecek size siz karar verin ..
kolay gelsin
teşekkürler, aslında eşim eğer gidemese bu durumu oldukça takar ve her seferinde dile de getirir...
benim için ikiside zor olur ama hangisi daha zor..
ya da gittiğim şehirde iyi bir yere de tayinim çıkabilir... bu durumda fazla dert etmem... en zor olan ne biliyor musunuz belirsizlik.. sanki çekilişe katılmak gibi... eşim mutlu olacak ama ben kendimi riske atacağım...
aslında tam olarak dert değil, ama karar verilmesi gereken bir durum... sabahtan beri düşünüp duruyorum
eşim öğretmen ben de bir kurumda memur olarak çalışıyorum, iç anadoluda ne çok büyük ne de çok küçük bir şehirde yaşıyoruz, iki buçuk yaşında bir çocuğumuz var (kararımızı etkileyecek tüm ayrıntıları anlatıyorum, uzunluk için özür dilerim) ikimizin ailelerine de eşit mesafede (bir saatlik yol) bir şehir burası...
eşim yüksek lisans yapmıştı şimdi de doktora düşünüyordu, geçenlerde öyp'ye başvurmuş, aman çıkmaz diye çok ciddiye almamıştık ama şimdi çıkmış ve ege'de bir şehirde... hem bizim ailelerimize çok uzak, hem de yaşadığım yeri çalışma arkadaşlarım başta olmak üzere, iklimi ve diğer imkanlarıyla çok seviyorum... ve buraya taşınalı henüz bir sene oldu... evlendim evleneli iş nedeniyele senede bir taşındık ve artık buraya yerleşmeyi düşünüyorduk...
öyp(öğretim görevlisi yetiştirme programı) ise şöyle bir şey... bir ünv. hem doktorasını yapacak hem de orada çalışacak ve tabi ki allahın da izniyle mezun olur olmaz yrd doç olarak üniversite de kalacak.. eşim için büyük bir fırsat.. çünkü dışardan doktora yapsa bile ancak kadro açılırsa ünv. girebilir... ve ünv girmek onun için hep bir idealdi...
şimdi karar vermek zorundayız, o hocalarıyla felan konuşacak... ama kafam çok karışık... onun ilerlemesine engel olmak istemiyorum... bir daha böyle bir imkan karşısına çıkmayabilir.. (zaten yaşı itabiriyle tekrar öypye başvuramaz, dışardan girebilir)
bir taraftan bu şehri arkadaşlarımı, ailemi bırakıp tekrar uzaklara gitmek istemiyorum.. kızım babanne, anneanne, dedeyle yaşasın, hayat kısa, hasret olmasın diyorum... iki arada bir deredeyiz, siz olsanız ne yapardınız...
okuyup yorum yazdığınız için şimdiden teşekkür ederim...
Eşinizin ideali buysa, başka fırsatı olmayacaksa, kaldığında daha mutsuz olacaksa gitmeniz elbetteki daha hak olur.
Eşinizle hiç konuştunuz mu kaygılarınızı, ne diyor ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?