Benzerini haftasonu esimle konustuk. Ikimiz de cok hizli yasadik bekarlik donemimizde. Ben 20li yaslarimin ilk basini haftada en az 3 kez isten gelip hazirlanip eglenmeye gidip, eve gelip dus alip 3-4 saat uykuyla ise giderek gecirdim.
Haftasonu esimle yemek yaptik, sohbet edip yemek yedik. Kopegimizle oynadik, sonra hep beraber evimizin yanindaki golun kenarinda yuruyuse ciktik onu da alip. Yururken esim bana dedi ki 'Sen de su an hayatindaki her sey tammis gibi hissediyorsun dimi? Mutlu olmam icin butun sartlar saglanmis gibi hissediyorum, icimde hic bosluk yok' dedi (yurtdisindayiz esim yabanci, Turkceye bu kadar cevirebildim).
Evliligin bana kattigi en buyuk seyi soylersem ben de 'tamamlanmis hissetmek' derim. Sanki boyle puzzle'in en uyumlu parcasini ariyormusum ve bulunca her seyiyle tamamlanmisim gibi

Kaldi ki dedigim gibi ben hic domestik bir kadin degildim, 27 yasinda evlendim ve arkadas grubumun icinde en erken evlenen benim, herkes sok olmustu