• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşiniz sehirdisindayken siz nasıl hissediyorsunuz?

Ben daha 1 buçuk aylık evliyim. 3 gün sonra eşim yurtdışına gidiyor 1 buçuk aylığına :kızgın::kızgın: kara kara düşünüyorum şimdiden kafayı yedim naparım nasıl geçer diye. Evimizde kalamayacağım annemin evine gitmeye karar verdim. Arada 1-2 haftasonu belki giderim ama koskoca 45 gün :cry::cry: Allah sağlık uzun ömür versin de uzakta olsun diye avutuyorum kendimi. Benim gibi başkalarının da olduğunu görmek biraz içime su serpiyor :KK61:
 
Zamanında bende sizin gibiydim, anlattıklarınızin aynısını bende yaşadım, bu biraz alışkanlıktan ve aşırı bağlanmakta kaynaklanıyor, buda size zarar veriyor, bence bu durumdan kurtulmaya çalışın siz böyle yaptıkça Eşinize fırsat bile verirsiniz, yerinizde olsam bunu eşime sürekli dile getirmezdim ve farklı şeylerle ugrasırdım,
 
Merhaba hanımlar.
Eşimle beş yıldır evliyiz.
Kayinvalidemlerle de 2 saatlik mesafede ayri şehirlerde yaşıyoruz. Kayınvalidem bu ara bir ameliyat olacak. Bir ayagimiz sürekli onların şehrinde doğal olarak. Bundan yana hiç bir sorunum yok keşke daha çok imkan olsa gidip gelsek çünkü çok iyi bir insan ben de çok severim. İnşallah çabucak iyileşir.
Mesele şu ki ben çalışıyorum o yüzden eşim gidiyor tek başına iki haftadır aralıklı orada kalıyor. Dün de gitti muhtemelen bir hafta kalır. Haftasonu ben de gidip kayinvalidemi görmek istiyorum, yani öyle eşimle de çok uzun süreli bir ayrılığımız olmuyor şükür
Ama o iki gece bile gidecek olsa ruhum daralıyor. Aşırı özlüyorum. Yatamıyorum bile onsuz. Sürekli görüntülü arar konuşuruz gece filan da. Ama onsuz çok gariban hissediyorum kendimi. Sürekli dokunsalar ağlayacak moddayim. :KK43:
Ailemle de aynı sehirdeyiz ama uzagiz. Eşim arabayla gitti o yüzden oraya da çocukla otobüs metro olacağı icin gidemiyorim sık. Allah can sağlığı versin de hayat onsuz çok zor geliyor.
Yalniz yaşadığım dönemlerim de oldu bekarken okul için, iş için filan. Çok da severdim yalnız yaşamayı. Yani mesele yalnız kalmak değil onsuz olmak.
Ben mi anormalim. Sizler için durum nasıl?
Bazen şehir dışı yurt dışı gezileri oluyor onda da aynı his. Kayınvalideye özel de değil. Bu kadar üzülmek istemiyorum hayat ne getirir bilemeyiz sonuçta Allah korusun da. Ama nasıl baş edebilirim bu durumla :KK43:
Şimdiden teşekkürler.
Allah temelli ayrılık vermesin ağzınızdan çıkan her şeye dikkat edin..böyle ayrılıklar da sorun yok.
 
Merhaba hanımlar.
Eşimle beş yıldır evliyiz.
Kayinvalidemlerle de 2 saatlik mesafede ayri şehirlerde yaşıyoruz. Kayınvalidem bu ara bir ameliyat olacak. Bir ayagimiz sürekli onların şehrinde doğal olarak. Bundan yana hiç bir sorunum yok keşke daha çok imkan olsa gidip gelsek çünkü çok iyi bir insan ben de çok severim. İnşallah çabucak iyileşir.
Mesele şu ki ben çalışıyorum o yüzden eşim gidiyor tek başına iki haftadır aralıklı orada kalıyor. Dün de gitti muhtemelen bir hafta kalır. Haftasonu ben de gidip kayinvalidemi görmek istiyorum, yani öyle eşimle de çok uzun süreli bir ayrılığımız olmuyor şükür
Ama o iki gece bile gidecek olsa ruhum daralıyor. Aşırı özlüyorum. Yatamıyorum bile onsuz. Sürekli görüntülü arar konuşuruz gece filan da. Ama onsuz çok gariban hissediyorum kendimi. Sürekli dokunsalar ağlayacak moddayim. :KK43:
Ailemle de aynı sehirdeyiz ama uzagiz. Eşim arabayla gitti o yüzden oraya da çocukla otobüs metro olacağı icin gidemiyorim sık. Allah can sağlığı versin de hayat onsuz çok zor geliyor.
Yalniz yaşadığım dönemlerim de oldu bekarken okul için, iş için filan. Çok da severdim yalnız yaşamayı. Yani mesele yalnız kalmak değil onsuz olmak.
Ben mi anormalim. Sizler için durum nasıl?
Bazen şehir dışı yurt dışı gezileri oluyor onda da aynı his. Kayınvalideye özel de değil. Bu kadar üzülmek istemiyorum hayat ne getirir bilemeyiz sonuçta Allah korusun da. Ama nasıl baş edebilirim bu durumla :KK43:
Şimdiden teşekkürler.
Seni ıyı anlıyorum benim esim yurt dısı gorevınde annemler gittim 3 ay simdi evimdeyim esim 7 aydır yok 20 gun gorustyk sadece uyku yemek hic bisey tadı yok bebegımizde yok yalnızım 3 gun oldu bu gun evimdeyim Allah basımdan eksik etmesin ınslalah. Sizde en kısa zamanda kayınvalıdenız iyileşir ınslalah. Esınıze kavusursunuz...
 
Hissettiklerin normal bence. Benim eşimle 13 yıldır evliyim. Şu anda is nedeniyle ayriyiz. Ayda sadece 3 gün görebiliyorum. Yıllarca yurtdışında tek başına yasamiş bir insanım. Full-time çalışıyorum. Biri minik iki de çocuk var. Geceleri yatagin yerini zor buluyorum ama yine de hayatın neşesi kaybolmuş gibi. Eşim yakında olmayınca kimsesiz kalmışım gibi. Kalbim sürekli hüzünlü. Daha önce de iş yüzünden ayrı kalmıştık. Yeniden bir araya gelene kadar hep aynı kalacak. Geçmeyecek. Rabbim başka dert vermesin deyip katlanacagiz. Sayılı gün geçiyor eninde sonunda.
 
Konu biraz eşini kaybedenlere nispet yapar gibi olmuş. Keşke herkes sizin kadar şanslı olsa. Bu güzel duygulara sahipsiniz ne mutlu size. Daim olsun.
 
Merhaba hanımlar.
Eşimle beş yıldır evliyiz.
Kayinvalidemlerle de 2 saatlik mesafede ayri şehirlerde yaşıyoruz. Kayınvalidem bu ara bir ameliyat olacak. Bir ayagimiz sürekli onların şehrinde doğal olarak. Bundan yana hiç bir sorunum yok keşke daha çok imkan olsa gidip gelsek çünkü çok iyi bir insan ben de çok severim. İnşallah çabucak iyileşir.
Mesele şu ki ben çalışıyorum o yüzden eşim gidiyor tek başına iki haftadır aralıklı orada kalıyor. Dün de gitti muhtemelen bir hafta kalır. Haftasonu ben de gidip kayinvalidemi görmek istiyorum, yani öyle eşimle de çok uzun süreli bir ayrılığımız olmuyor şükür
Ama o iki gece bile gidecek olsa ruhum daralıyor. Aşırı özlüyorum. Yatamıyorum bile onsuz. Sürekli görüntülü arar konuşuruz gece filan da. Ama onsuz çok gariban hissediyorum kendimi. Sürekli dokunsalar ağlayacak moddayim. :KK43:
Ailemle de aynı sehirdeyiz ama uzagiz. Eşim arabayla gitti o yüzden oraya da çocukla otobüs metro olacağı icin gidemiyorim sık. Allah can sağlığı versin de hayat onsuz çok zor geliyor.
Yalniz yaşadığım dönemlerim de oldu bekarken okul için, iş için filan. Çok da severdim yalnız yaşamayı. Yani mesele yalnız kalmak değil onsuz olmak.
Ben mi anormalim. Sizler için durum nasıl?
Bazen şehir dışı yurt dışı gezileri oluyor onda da aynı his. Kayınvalideye özel de değil. Bu kadar üzülmek istemiyorum hayat ne getirir bilemeyiz sonuçta Allah korusun da. Ama nasıl baş edebilirim bu durumla :KK43:
Şimdiden teşekkürler.

Evliliğinin yarısını eşinden ayrı geçirmiş biri olarak bu kadar abartmamanızı öneririm. İş, sağlık vb durumlarda ayrı kalabiliriz. Bunlar özlem duymak için de bir fırsat. Ebedi ayrılık olmasın yeter...
 
16 yıllık evliyim ve bunun 7 senesi iş seyehatlerine giiti eşim.ay da 1 2 gün gelirdi. ilk zamanlar sizin gibi hissederdim. ağlardım yemezdim içmezdim. ama zamanla kabul ettim.gidecek geri gelecek işi bu dedim .2 de çocuğum oldu şükür .şimdi de gitsin diye gözünün içine bakıyorum:) kötülüğünden değil asla. o gidince sarımsak alemi yapıyorum da :)))) o varken kokusundan yedirmez. desin ki gidiyorum allaaahhhhhhh derim
 
20 senelik evli olarak, gitse de nefes alsam.kuru ekmek yer yemek yapmam, televizyon açmam, tatillll mis gibi...
 
Merhaba hanımlar.
Eşimle beş yıldır evliyiz.
Kayinvalidemlerle de 2 saatlik mesafede ayri şehirlerde yaşıyoruz. Kayınvalidem bu ara bir ameliyat olacak. Bir ayagimiz sürekli onların şehrinde doğal olarak. Bundan yana hiç bir sorunum yok keşke daha çok imkan olsa gidip gelsek çünkü çok iyi bir insan ben de çok severim. İnşallah çabucak iyileşir.
Mesele şu ki ben çalışıyorum o yüzden eşim gidiyor tek başına iki haftadır aralıklı orada kalıyor. Dün de gitti muhtemelen bir hafta kalır. Haftasonu ben de gidip kayinvalidemi görmek istiyorum, yani öyle eşimle de çok uzun süreli bir ayrılığımız olmuyor şükür
Ama o iki gece bile gidecek olsa ruhum daralıyor. Aşırı özlüyorum. Yatamıyorum bile onsuz. Sürekli görüntülü arar konuşuruz gece filan da. Ama onsuz çok gariban hissediyorum kendimi. Sürekli dokunsalar ağlayacak moddayim. :KK43:
Ailemle de aynı sehirdeyiz ama uzagiz. Eşim arabayla gitti o yüzden oraya da çocukla otobüs metro olacağı icin gidemiyorim sık. Allah can sağlığı versin de hayat onsuz çok zor geliyor.
Yalniz yaşadığım dönemlerim de oldu bekarken okul için, iş için filan. Çok da severdim yalnız yaşamayı. Yani mesele yalnız kalmak değil onsuz olmak.
Ben mi anormalim. Sizler için durum nasıl?
Bazen şehir dışı yurt dışı gezileri oluyor onda da aynı his. Kayınvalideye özel de değil. Bu kadar üzülmek istemiyorum hayat ne getirir bilemeyiz sonuçta Allah korusun da. Ama nasıl baş edebilirim bu durumla :KK43:
Şimdiden teşekkürler.
Bağlılıkla bağımlılık arasında fark vardır..
 
evliliğin ilk beş yıli falan bende sizin gibiydim.simdi neredeyse 15 yıl olacak oo aynen bazı arkadaslarin dedigi gibi bi özgürluk geliyo yemek yapma yok dağit ye iç gez cocuklarla kopuyoruz:KK49:bizde kısacası kendi mize vakit ayırip istedigimiz gibi keyif yapiyoruz.o bikac gun.
 
eşim oto alım satım yapıyo.kendi işi olduğu için çalışma saatleri esnek. bool bool vakit geçiriyoruz birlikte.ayda 3 4 kez 1 geceliğine gider. iki yıllık evliyiz.ilk zamanlar boşluk olmuştu çok. hala uyumakta zorlanırım eşim yokken.ama mis. mesela gece yoktu.sabaha kadar oturdum laptop kahve :) evde olsa hadi kalk sende yat der sabah erken kalkıp kahvaltı hazırlaması var.bence böyle ayrılıklar güzel.
 
O yokken genelde işe giderim hafta sonuysa sonrada alışveriş ve Kuaför arada güzel oluyor :) her zaman değil ama
 
Ben 10 yıllık evliyim gün içinde bile ozlerim işten gelmesi ni beklerim Arda sesini duymak için ararım. Yakında şehir dışına çıkacak bensiz simdidşi sıkılıyorum
 
Merhaba hanımlar.
Eşimle beş yıldır evliyiz.
Kayinvalidemlerle de 2 saatlik mesafede ayri şehirlerde yaşıyoruz. Kayınvalidem bu ara bir ameliyat olacak. Bir ayagimiz sürekli onların şehrinde doğal olarak. Bundan yana hiç bir sorunum yok keşke daha çok imkan olsa gidip gelsek çünkü çok iyi bir insan ben de çok severim. İnşallah çabucak iyileşir.
Mesele şu ki ben çalışıyorum o yüzden eşim gidiyor tek başına iki haftadır aralıklı orada kalıyor. Dün de gitti muhtemelen bir hafta kalır. Haftasonu ben de gidip kayinvalidemi görmek istiyorum, yani öyle eşimle de çok uzun süreli bir ayrılığımız olmuyor şükür
Ama o iki gece bile gidecek olsa ruhum daralıyor. Aşırı özlüyorum. Yatamıyorum bile onsuz. Sürekli görüntülü arar konuşuruz gece filan da. Ama onsuz çok gariban hissediyorum kendimi. Sürekli dokunsalar ağlayacak moddayim. :KK43:
Ailemle de aynı sehirdeyiz ama uzagiz. Eşim arabayla gitti o yüzden oraya da çocukla otobüs metro olacağı icin gidemiyorim sık. Allah can sağlığı versin de hayat onsuz çok zor geliyor.
Yalniz yaşadığım dönemlerim de oldu bekarken okul için, iş için filan. Çok da severdim yalnız yaşamayı. Yani mesele yalnız kalmak değil onsuz olmak.
Ben mi anormalim. Sizler için durum nasıl?
Bazen şehir dışı yurt dışı gezileri oluyor onda da aynı his. Kayınvalideye özel de değil. Bu kadar üzülmek istemiyorum hayat ne getirir bilemeyiz sonuçta Allah korusun da. Ama nasıl baş edebilirim bu durumla :KK43:
Şimdiden teşekkürler.
Çok normal bu durum bende bir buçuk yillik evliym esim is nedeniyle haftanin iki yada üç günü mutlaka şehir dışına çıkıo.gidecegi gün ve gelene kadar icime birsey oturuyor taki o gelene kadar. cok mutsuz hissediyorum kendimi koca sehir bosalmis tek basima kalmisim gibi.o yokken sabaha kadar otururup gündüz uyurum tek basima o yataga girmemek icin.yani yanliz yyanliz değilsin cnm
 
Ben de ayrı kalamıyorum maalesef törpüleyemedim şu huyumu.
Allah ayırmasın ya.
 
Böyle erkekler çok şanslı , bize düşenlere yazık dedim konuyu okuyunca . :):) Ben gidince de eşim gidince de sadece yeri belli olur o kadar. Severim de , özlerim de ama hiç abartı duygularım olmadı.
 
Back
X