- 16 Nisan 2011
- 7.819
- 1.534
- 248
- Konu Sahibi _NarCicegi_
-
- #41
yeni evliyseniz olur
zamanda onlarda alışırlar
ama sık sık gittikçe gitmenizi beklerler
hafta bir olursa bu rutine alışır sesleri çıkmaz
Bizde annesi yüzünden tartıştık hatta haftasonumuz berbat oldu. Ama olay şu ki eşimin ailesiyle çok şükür bir sıkıntımız yok,hatta cok düşkünler ikimize de özellikle kayınpederim fazlasıyla düşkün bana.
ama sürekli gelip gidelim istiyorlar hatta yatak odası hazırladılar evlendikten 1 ay sonra bize. Ama bizde çalışan insanlarız evime gidip ayaklarımı uzatmak kocamla vakit gecirmek istiyorum uzun zamandır haftasonumuz hep orada geçiyor ki bu da artık bunalttı beni eşim beni haksız görmüyor ama öyle aman aman da sesi cıkmıyor o yuzden haftasonu afilli bir tartışma yaşadık
1,5 sene oldu evleneli alışamadılar bir türlüyeni evliyseniz olur
zamanda onlarda alışırlar
ama sık sık gittikçe gitmenizi beklerler
hafta bir olursa bu rutine alışır sesleri çıkmaz
birlikte gidilmemesine çok şaşırdım açıkçası ama tercih meselesi tabi.Evet herzamanki gibi ayri gidecegiz galiba. Yirmi yili askin evliligimizde iki kere tatile gidebildik birlikte. Simdi yine kavgaliyiz baska konuda konusmuyoruz. Bizim evliligin civisi cikmis artik: ((
tesekkur ederimmyan apartmandaysa yakınmış
ben köy falan diye düşünmüştüm
başınız sagolsun buarada
Peki bir erkeğin bir kadınla saatlerce muhabbet etmesi, her konu hakkında gayet güzel payşlaşımlarda bulunup ona umut vemesi ama ne zaman ki konu bu iki kişinin evlenmesine gelirse bu adamın olaya tamamen fransız kalıp ama ben seni hiç tanımıyorum ki zamana bırakalım bunlar da geçtikten sonra ben sana yoğun duygular hissetmiyorum ama senin muhabbet etmek, ve bir paylaşım içinde olmak bana çok iyi geliyor böyle devam edelim hatta sen beni şımart sev, ara sor, nazlandıra ama benden evlilik bekme diyorsa ama konuşmak için yine can atıyorsa ve bu adamın başından da bir evlilik geçtiği de düşünülürse sizin yukarıda söyledğiniz gibi önceki korkularımı vardır. Ayrıca bu adam iyi bir yerde bir konumda çalışıyor gayet aklı başı bir adam olarak bilinir 38 yaşında. Ben 34 ben de çok kısa süren bir evlilik yaşadım. Evlilikten konuşunca resmen ateşten kaçar gibi kaçıyor ama normak zamanda senden hiç sıkılmıyorum saatlerde günlerce sen konuş ben dinlerim, muhabbetin süper çok akıllısın, çok güzlesin sana söyliyecek tek bir negatif bişe bulamıyorum diyor. Şimdi ise konuşmuyoruz dün iş yeride gördüm ben onu görmek istemedim o da yanındaki bir kişiye ben de onu şımartmıyacağım gibi bişey söyledi duydum yani. Bu günde gmail den engelledim. Herşey bu kadar makul mantıklı geliyor kendilerine ama konu evlliğe gelince biz seninle o noktada değiliz, bensana bişe hissetmiyorum. Kesinlikle yüzüne bakmıyorum ama gönlümden de geçmiyor değil.Anne baba olmak bazen zorlayıcı bir durum olarak karşımıza çıkmakta. Bu durumda çocukluktan gelen yaşantılar, travmalar dikkat çekici boyutta. Özellikle anne-babadan erken yaşta ayrılma, kayıp, ölüm, yatılı okulda kalma, tamamlanmamış ayrılık veya vedalaşma sahneleri çocuk sahibi olma isteği konusunda kaygı ve engel yaratan konular.
Bu noktada karşılaştığımız bazı çocukluktan getirilen danışan öyküleri, anne-baba olmak konusunda kaçınma, korku ve sıkıntı yarattığı yönünde. Yani çocukluk kaygılarımızın, korkularımızın anavatanı… Kopmaktan ve yorumlamaktan kaçındığımız çocukluk topraklarına yeniden dönüp bakmak, yarını var etme konusundaki temel engelimizde baş etmenin ilk yolu…
Birkaç yıllık evli oldukları halde ve eşinin aşırı çocuk yapma isteğine rağmen ısrarla buna direnen kişiler bu noktada sıkıntının kaynağını arama çabası içinde bunun nedenlerini sorguluyorlar.
Bir de bunun çocuklar her şeye rağmen dünyaya geldikten sonra yaşanan boyutu var. Bu noktada anne-babanın travmasının yaşandığı yaşta, kendi çocukları üzerinden yaşanan bazı korkular var. Örneğin geçmişte beş yaşında annesini kaybeden bir baba, aynı yaştaki çocuğunun aşırı kaygı ve korkularını gündeme getirerek psikolojik destek arayışı içine girebiliyor. Aslında buradaki temel kaygı kişinin çocuğuna değil, kendisine ait…
Başka bir örnekte ise ilköğretim beşinci sınıftan itibaren koşullar, ailesinin baskı ve engelleri ile okulu bırakmak zorunda kalan bir annenin öyküsü de benzer şekilde. Söz konusu edilen bu anne kendisinin okulu bıraktığı yaşta olan kızı için, okulla ilgili sıkıntıları ve okula devam etme noktasında problemleri için psikolojik destek arayışı içinde.
Her duyguda aslında kişinin kendine dönmesi belki bu konuda en önemli farkındalık noktası. Yani hangi durum bizi kaygılandırıyor ve başkaları için endişe duymamıza neden oluyorsa, o duygu kaynağını bizden alıyor.
Anne olmak istemiyorum.
Baba olmak istemiyorum.
Anne olmak beni depresyona sokar.
Baba olmak bana ağır geliyor.
Baba olmak düşüncesine bile katlanamıyorum.
Eşim artık çocuk istiyor, ama ben hazır değilim.
2 yaşındaki kızımın ağlaması beni aşırı geriyor.
Çocuğum okulu bitiremezse.
Oğlumun okulu yarım kalırsa.
Bu ifadelerin hepsinde üzerinde çalışılması gereken bir çocukluk ya da ergenlik dönemi var. Bu noktada kişinin seçimi çocuk sahibi olmaktan vazgeçmek olabileceği gibi seçim çocuk sahibi olmak ise de kendi sorununu fark etmeyip çözmeden kendi sorununu çocuğunun sorunu gibi görmekte olabiliyor.
Bize başvuran seanslarda benzer örnekler yaşanmaktadır. Kısa bir süre önce 2 yıllık evli olan bir beyin söylemi; ‘baba olmak istemiyorum, eşim bu konuyu o kadar çok gündeme getiriyor ki, ama baba olmak bana göre değil, bu fikir bile bana çok uzak’ şeklindeydi. Bu kişinin kendi babası ile ilişkilerine baktığımızda, duygusunun daha çok öfke ve hayal kırıklıkları olduğu hemen göze çarpıyor. Nedeni ise çocukluk döneminde babası ile yaşadığı ve o yaşlarda anlamlandıramadığı ayrılık öyküsü. Uzun süre çalışıp çabalayarak kazandığı yatılı okula sık geleceğim diyerek kendisini bırakıp giden ve ancak yıl sonlarında görebildiği, gördüğünde duygularını ifade edemediği babasını hatırlamak bile istemediğini ifade ederek, babalıktan vazgeçmekle, eşinin, ailesinin dayatması arasında sıkışıp kalmış bir kişi.
Çocukluğumuzda yaşadığımız başımızdan geçen olayları zaman zaman hatırlar ve şu andaki bilinç düzeyimizle yorumlarız. Ancak başımıza gelen olaylar çocukluğumuzda yaşanmıştır. Duygular o döneme aittir. Duyguların getirdiği engeller, kaygı ve korkular da o dönemi tekrar yorumlamakla çözülür. Bugünkü bilinçli bakışımız ve o günkü duyguların tekrar bu bilinçle yorumlanması, biliçdışının yaşamımız üzerindeki etkisini kontrol etmemiz açısından önemlidir!
sagolun.valla çok şaşırdım
evliligim sizinki kadar uzun degil ama bunca senelik evlilikte ayrı tatil yapmak gerçekten garip geldi
Allah yardımcınız olsun
birlikte gidilmemesine çok şaşırdım açıkçası ama tercih meselesi tabi.
eminim sizi de çok üzüyordur bu durum[/QUOT. O ailesine ziyarete gider. Bende kendi aileme giderim. Buna tatil denirse tabi. Tabikide cok uzuluyorum ama baska turlusude mumkun degil. Idare etmeye calisiyorum yillardir.
sagolun.
Hic sasirmayin derim. Sizin ak dediginize kara. Kara dediginize ak derse boyle olmasi daha iyi.sokaga ciksak bile kavga etmeden cikamiyoruz. Cok bencil ve eli siki biri. Bu duruma cok uzuluyoum ama hep onun dedigini ve istedigini yapmaktanda cok sikildim: ((
Peki bir erkeğin bir kadınla saatlerce muhabbet etmesi, her konu hakkında gayet güzel payşlaşımlarda bulunup ona umut vemesi ama ne zaman ki konu bu iki kişinin evlenmesine gelirse bu adamın olaya tamamen fransız kalıp ama ben seni hiç tanımıyorum ki zamana bırakalım bunlar da geçtikten sonra ben sana yoğun duygular hissetmiyorum ama senin muhabbet etmek, ve bir paylaşım içinde olmak bana çok iyi geliyor böyle devam edelim hatta sen beni şımart sev, ara sor, nazlandıra ama benden evlilik bekme diyorsa ama konuşmak için yine can atıyorsa ve bu adamın başından da bir evlilik geçtiği de düşünülürse sizin yukarıda söyledğiniz gibi önceki korkularımı vardır. Ayrıca bu adam iyi bir yerde bir konumda çalışıyor gayet aklı başı bir adam olarak bilinir 38 yaşında. Ben 34 ben de çok kısa süren bir evlilik yaşadım. Evlilikten konuşunca resmen ateşten kaçar gibi kaçıyor ama normak zamanda senden hiç sıkılmıyorum saatlerde günlerce sen konuş ben dinlerim, muhabbetin süper çok akıllısın, çok güzlesin sana söyliyecek tek bir negatif bişe bulamıyorum diyor. Şimdi ise konuşmuyoruz dün iş yeride gördüm ben onu görmek istemedim o da yanındaki bir kişiye ben de onu şımartmıyacağım gibi bişey söyledi duydum yani. Bu günde gmail den engelledim. Herşey bu kadar makul mantıklı geliyor kendilerine ama konu evlliğe gelince biz seninle o noktada değiliz, bensana bişe hissetmiyorum. Kesinlikle yüzüne bakmıyorum ama gönlümden de geçmiyor değil.
tartışma sayılmaz aslında ama biz dün eşimle gördüğü rüya yüzünden hafif tartıştık. rüyasında rus bir kızın kendisine yaklaştığını ama aralarında birşey olmadan uyandığını söyledi ve ekledi: ama kız çook güzeldi geçek dışı bir güzelliği vardı diye. ben de buna bozuldum. kendisine çok kıskandığımı söyledim. onun savunması alt tarafı bir rüya gerçek değil ki hem rüyama kimlerin gireceğini ben seçmiyorum oldu. ben de rüyalar bilinçaltının açığa vurmasıdır. ben rüyalarımda senden başkasıyla cilveleşmiyorum dedim. konuyu orada kapattık ama ikimizin de yüzü asılmıştı.
haklısınız aslında üstünde durmazdım ama eşim kadının güzelliğini övünce ben de kıskandığımı söyledim. ben kıskandım diyince onun da zoruna gitti galiba. neyse ki çok uzatmadık.
Aman maşallahdiyim,
7 aylık evliliğimizde şuan son 1 ay hiç tartışmadan geçirdik. Yoksa ilk 6 ay sürekli tartışma, küslük hakimdi evde. Tartışma sebeplerimizde o kadar saçma sapan ikimizin inadı yüzünden olan şeylerden. En son tartışma sebebimizi hatırlamıyorum ama
maşaallah diyelim o zaman
ilk zamanlar olur o kadar
alışma süreci
Evet, ilk zamanlar o kadar yadırgadım ki. Bu kadar olmaz heralde diye düşünüyodum.
Sonra yakın bir arkadaşım benden 5 ay sonra evlendi, o da aynı şekilde. Tartışıyolarmış eften püften şeyler yüzünden. Sürekli burada da okuyunca anladım ki bu alışma sürecinde bu tartışmalar normal. Sonra da bünye alışıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?