- Konu Sahibi senay_mehmet
-
- #41
25 olcam allahın izniyle daha olmadım amaeşimde benden 1 yaş büyük hep derlerdi yaş farkı olmayan çiftler çok tartışır diye alakası var mı bilmem ama benden büyük olsa belki olgun davranırdıı heralde:44:
Anam sen benim ruh ikizim misin heeeeaaaa?
bende suarim cogu zaman hakli oldugum halde,cünkü ne bileyim neyden korkuyorsak,karsindakine karsi yanlis konusmaktan korkuyoruz galiba ama o niye konusabiliyor bize karsi istedigi sekilde??
demek ki susmamaliyiz,sonucta onlarda insanlar bizde ve bizimde hakklarimiz var,bak ben suclu oldugum yerde sucumu sonuna kadar kabul ederim,ama haksizlikta insani kiriyor
ımmm.. kapı çarpmakta gerer insanı ama..
sende fitili ateşe vermişsin bak
tabiki herkesin gerildiği anlar olur, evde , işte , her yerde..
önemli olan kontrollu olup, hasarsızca atlatmaktır
bu arada o boş boş konuşanları da umursama.. gözünün içine bakıyormuş ya hanımın birisi laf anlatırken, terbiyesiz..
muhattapın bile olmasın.. kim canı ne kadar istiyorsa, o kadar konuşur..
az konuşana, 'aman azz konuşuyor, çok soğuk' derler..
çok konuşana 'böylee cıvık cıvıkk çok konuşuyor ' derler..
laf olsun, torba dolsun iştee
kendisine de sorsan ; ''ben açıksözlüyüm.. böyle patt patt söylerim'' der..
halbuki yaptığı açıksözlülük değil, patavatsızlık..
canım tolere edelim tabi ama dün tamam dedim kırılsamda uzatmaya gerek yok deyip yanına gittim yüz vermedi beyimiz sonrada diyo ki işte böle geleceksin tıpış tıpış diyo senin tolere ettiğini anlamıyo ki zannediyo ki haksızlığını kabul etti geldi ayağıma ve hep bunu beklicek hep gitsem
bence evliliğin ilk ayları çok güzel, ondan sonra öyle bir dönem geliyor kiii, çok tartışmalı, kavgalı, küsmeli geçiyor
ve sen aynaya bakıyorsun ve diyorsun ki: "ben hayatımın en büyük hatasını yaptım!"
ama yapmadın! ilk bir sene veya iki sene birbirinize, hayatınıza, alışkanlıklarınıza, birbirinizin ailelerine alışma senesidir bana göre...
düşünsene, ayrı ayrı yerlerde yaşayan ve büyüyen iki insan tanışıyor (evlenene kadar ne kadar tanırsan tanı yine de tanımamış olursun) ve evlendikten sonra pat diye artık aynı evi ve hayatı paylaşıyor...herşeyin rayına oturması için böyle dönemlerin olması da gayet normal ve doğal değil mi?
eşler bu ilk senelerinde soğuk savaştaki amerika-rusya gibidirler bence...her taraf daha üstün olduğunu göstermek istiyor, burnunun dikine gidiyor, kendi yaşadığı hayatını ve prensiplerini geçerli kılmaya çalışıyor...kızmakla, bağırmakla, savaşmakla kesinlikle çözülmüyor...
benim eşim de öyleydi, takardı peşine misafiri habersiz, sonra 15 dak sonra hazır ol gidiyoruz derdi, ben her zaman şoka uğrardım...bir iki üç kavga küsme oldu, sonunda bu durumu sadece sakince konuşarak halledebildik...erkekler kadınların bağırmasından seslerini yükseltmelerinden nefret eder...ya sakince, açık sözlü, mantıklı ve ne istediğini bilen tatlı-sert bir kadın gibi konuşarak anlatacaksın ya da bunları eşinin zayıf (!) bir anında, kendini birazcık acındırarak, biraz nazlandırarak, ona bir yandan bir çok iltifatlar yağdırarak konuşman lazım...
bu yaşadıkların gayet normal...bir süre alttan alıp onu üzecek hareketlerden kaçınırsan düzelir...iyi bir anınızda da güzelce anlatırsın derdini ve bir çözüm önerirsin...
Resmen damarına basmış senin, "tıpış tıpış geleceksin" hiç hoş değil.
Yüz göz olmak hiç iyi birşey değil ..
Ve bu bizim elimizde, bir kere başladı mı alır başını gider maalesef
haklısın iyi bişey deil ama evli misin anlamadım çünkü bizim elimizde demişsin bazen insan o kadar daralıyoki elinden hiç bişey gelmiyo patlamak dışında
Evet evliyim nickte yazan 27.11.2011 de düğün tarihimIspatlıyayım da yoksa yorumum pek kaale alınmayacak sanırım. Ki bekarken de fikrimin aynı olduğunu ayrıca belirtmek isterim.. Netice de tek eşlerle tartışılmıyor değil mi anne babamızla da tartışmadık mı ? Ya da çevremizdeki evlilikleri hiç görmedik mi ? Neyse..
Tabi ki benimde sinir kat sayımın arttığı oluyor ve normalde çok sinirli biriyimdir öfke ile çok parlardım.. Evlendikten sonra baktım ki bu halim tartışmaları daha büyütüyor ve eşimi daha çok üzüyorum ufacık bi sebepten bile olsa.. Ve öfkemi yenmeye karar verdim , sinirli iken konuşmuyorum ( kulaklarımdan duman bile çıksa) biraz yalnız takılmaya çalışıyorum bahçe de kafa dinliyorum ya da uzanarak atlatıyorum. Sinirim geçince geliyorum ama artık tartışasım bile gelmiyo içimden Tavsiye ederim
sakinleşince ben çok konuştum herşeyi anlıyor gerçekten haklsısn ama beni kızdırdığın için öle söledim diyor bi dahaki sefere dahada artırıyo acı sözleri neyse bi de tüm kavgalara benim sebep olduğumu düşünüyor yani ben kötü olmazsam aslında hiç tartıma çıkmazmış ama neden kötü oluyorum durduk yerde deil ya
AHHHH ahh ayne dert bendede var 4 yıllık bı beraberlıkden sonra evlıllık temmuzda bır yıl olacak ama 4 yıla sıgmayan dıdısmeler su 11 aya sıgdı ve herseyın suclu sorumlusu da benım tartısmalarda aynen sızınkı gıbı nıye benım fıkrımıde almadın vs.vs... hersey benım alınganlıgımdan kaynaklınıyormus sımdı bıle sabırlla alltan alıp bana donmesını mesajını beklıyorum haklıyken ben yıne ona kosuyorum sevgı sozcuklerı fılanfılan nıyee pekı evlılık yurusun dıyeee bırımızden bırımız bıtırmeszek kuslugu nasıl yuruyecek ben sunu anladım galıba bız kızlar olarak herseyden fazla beklentılere grıyoruz erkeklerın her yaptıgı seyde bızım gıbı detaylrıda dusunup ona gore hareket etmesını beklıyoruz ama erkekler hayata yüzeysel bakıyorlar bızım alınmak ıcın bır cok sebebımız varken onlar ıcın gayet normal sabır sabır ........
BENİM annemde size nikahmı yaramadı der çünkü bu kadar basit sebeplerden dolayı birbirinizi niye üzüyorsunuz der yıllarca nasıl aşıktınız sevdınız kavustunuz şimdide nıye boyle oluyor der acab tekrar nıkahmı kıydırsakmı eğere senın dedıgın gıbıyse
iyi fikir bi nikah tazelemek lazım aslında
canım ben aslında şöyle yapıyorum tamam tartışma anı yaşanıyor aslınada bızım sorunumuz surat asmalar cok uzatıyoruz tartısmaları kucukcuk bıseyken okadar gurur yapıyoruzkı barısmak ıcın dag gıbı oluyor bende bu sorunu soyle asmaya calıstım gurumu kırmak mı benı daha cok uzer yoksa esımle suankı mutsuzlugumu bende bunun ıkınıcı olduguna karar verıp o uzgun anımda esımle gecırdıgım guzel gunlerı mutlu anları hatırlayıp olmak ıstedıgım hayat bu degıl ben mutlu olmak ıstıyorum deyıp gıdıp esımle barısmaya calısyorum kırgınlıgımı ıcıme bastıyorum sonrda guzel anlar yasanmaya baslayınca zaten unutuyorum ... suanda aynısın yaptım esıme mesaj attımama hal donmedı acaba bu sefr cok mu kızdı bılemıyorumm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?