Eşiyle sürekli didişenler sizde hissedyormusunuz yıprandığınızı ve yıprattığınızı :(

Bakalım benim bakış açımı beğenecek misin?
Sadece bir fikir..

Türkiye'de yaşıyorsun ve ataerkil bir toplumun yetiştirdiği ve fakat jenerasyon gereği artık "kendi ayakları üzerinde duran kadınların" da bulunduğu bir toplumdasın.. Daha burada başlayan bir paradoks olduğu için ister istemez toplum kendi içinde tartışıyor.. Kadının yerinin henüz belli olamadığı bir çağdayız, bizden sonrakiler daha rahat edecek...

Ne demek istedim?

tartışmaları neden yaşıyorsunuz, buna bir bakmalısın... belki sorun tartışma değildir de, uslübtur...
Hakkın olanı savunuyorsan, fikirlerinin değer görmediğini düşündüğün zamanlarda çıkış yapıyorsan eğer bu aslında "pozitif tartışma" dır.. Velakin üslub bunu kötüleştirip negatif tartışmaya veya kavgaya götürebilir.. Kendi fikirlerinin de önemsenmesini istiyorsan eğer, sonuna kadar tartışmalısın.. Zira gençlikle istediğin kadar alttan alabilirsin.. Ama vakit gelip biyolojik takvim seni hormonsal olarak zorladığı zamanlarda "Ben çok çektim" argümanıyla yine aynı sorunları bu kez geçmişten hortlatıp getireceksin... Asla kapatamayacağını düşündüğün ve hakkının yendiğini hissettiğin her argümanı, doğru bir üslupla tartışırsan eğer, kazanan sen olursun.. İstediğin olmuyorsa, eşin sinirleniyorsa, tavrını alarak hissettirmelisin yanlış giden herşeyi...

Misal (Yalnızca bir örnek);
Yorgun olduğun bir akşam, eşin seni annelerine gitmek için zorluyor.. Gitmek istemediğini söyledikçe de tavır alıyor.. Üç şekilde çözebilirsin...
1. Gitmek istemediğini söyleyip ne kadar yorgun olduğunu anlatırsın.. Eğer istiyorsa, yarın gidebileceğinizi ve hatta giderken senin de bir şey pişirip götürebileceğini söyleyebilirsin.. "Aklımda X pişirip götürmek vardı annenlere, bakalım tadını beğenecekler mi? Bugün bunu yapamam, ama yarın yapabilirim... Keşke daha önce haber verseydin, belki bugün de yapabilirdim... Ama haberim olmadığı için ertelemek zorundayız... Bundan sonra bana haber vermek konusunda aşama bekliyorum senden tatlım" deyip gülümse... Kendince istediği argümanı çıkarıp tartışsın istediği kadar... Sen pozitif bir adım attın zaten.. Nereye kadar zorlayabilir..? Sessiz kal... Hiç yanıt verme... Son raddeye geldiğinde "Biliyor musun bazen gerçekten beni çok üzüyorsun" de...

2. Eşin çok sinirli ise.. Tahmin edemediğim kadar... O vakit "Tamam.. Madem kendini arada kalmış gibi hissediyorsun, yalnızca senin iyiliğin için bir - iki saat gidebilirim. Ama daha fazla değil... Bu seni tatmin edecekse gidelim. Ancak bir daha böyle habersiz olarak beni sürüklemek istediğinde cevabım kesinlikle hayır olacaktır.. Önceden haber vermeni ve fikrimi almanı tercih ederim.. İki kişilik bir evlilik bu çünkü"

3. Çok yorgun olduğu bir gün, kendini iyi hissetmediği bir gün "Annemlere gidelim" derim. Kendini iyi hissetmediğini söylerse eğer "Kendini iyi hissetmiyorsun madem, gitmeyiz.. Sana daha önceden haber vermedim aslında... Fikrini almam gerekirdi... Ama birden olduğu için bir şey diyemedim.. Bana böyle bir şey yapılsa nefret edeceğim için sana da aynısını yapmayacağım.. Madem bu gece gidemeyiz, o halde erteleyelim" derim... Ve bir daha yaptığında da bu örneği gösteririm...

Erkekler çabuk köşeye sıkışırlar, doğru üslupla... Yeter ki üslubu kaba tutmayalım.. Parlamayalım...
Çok uzun yazdım, afedersin... Ama daha çok taze evlisin.. Bunları yıpranma olarak hafızana kaydetmeni hiç istemem... Düzelecek şeyler bunlar.. Canını hiç sıkma...

Selamlar,
 
işte bende oyuzden dıyorum bızdede eskıden olsa haklı olan o bıle olsa genede gelır araya duzeltmeye calsırıdı hep alttan alırdı sımıdıde naz yapmayı bırak benım alttan almam bıle kar etmıyor kavgalar cıkılmaz bı hal alıyor valla suan cok kotuyum ısyerımde olmasam aglaycagım mesguler atıyor telefonumu ben hıc sallamadı
 

sana şu kadarını söleyim çok beğendim bunu sanki bi psikolog yazmışta bana yol gösteriyo gibi süper bi taktik eşim çok sinirli deil ama inatçı sabrını zorlar tartışmamak için ama tek bi kelimem onu çileden çıkarmaya yeter demekki uslüp yanlışmış inşallah bunlar yıpranma deildir çünkü oda bende bu gereksiz tartışmalardan yorulduk bide hep geçmişi tartışırız sen şunu söledin ben bunu yaptım gibisinden neyse annesi öle herkesin yemeğini beğenmez bu da dip not
 

sanırım bizimkide böle bi yol almaya başladı inşallah düzelir aranız en iyisi tartışmalara hiç mahal vermemk ama nerdeeee bizde o sabır
 


korkma zamanla geçecek,eskidenmiş o cicim ayları şimdilerde cicm aylarını 2.seneye yaklaşırken yaşıyoruz.biz ne tartışmalar yaşadık neredeyse 2 yıl olacak evliliğimiz uzmanlar boşuna demiyor ilk 2 yıl yılmayın sabrı elinizden bırakmayın diye,ben çok üzüldüm evliliğimin ilk 1 senesinde saçma sapan kavgalar,tartışmalar,hafta 7 gün biz 5 gün küstük,zamanla tartışma süreleri ve şiddeti azaldı,şimdide tartışıyoruz ama allaha şükür kısa süreli ve az şiddetli oluyor.çünkü artık birbirimizi tanıyoruz güç savaşı yerini beraber olmaya hayatı göğüslemeye bıraktı...üzülme sabret geçecek hepsi....
 
ayrıca huyuna gitmeye çalış ama ezilmeden yani senin için yapılması senden karakterinden birşey kaybettirmeyecekse yap uzatma,onun kavgasını yapma onunda senin için neler yaptığını görmeye çalış,güç savaşları kötü oluyor ama ser dalgalar sert kayalara çarparak şekil verir,ama dikkatli ol tamam de ama yapma,benim eşim kadına yardımmı edilir yapacaksın edeceksin derken şimdi bakıyorum masayı hazırlıyor,arada yemek yapıyor,masayı topluyor,geçen gün sen benim nelerden hoşlandığımı öğrendin bende seninkileri öğrendim diyor,birşeyi söylenmeden yap içinden küfür et,bana ben kızınca ne o konuşmuyorsun diyor bende konuşuyorum içimden kulakların çınlamıyormu diyorum aslında tv.de ki bir kadın bir erkek programını beraber izleyin bir uzman bu programda eşler tartışmaları eğlenceli hale getirebilirler,tartışılan konuların her evde aynı olduğunu kimin ne kadar tolere edeceği önemli der,seni çok iyi anlıyorum bu sebeple uzun uzun yazıyorum,o günler aklıma geldi şimdi gülüyorum...bu arada arkadaşım sakın yanında ağlama ben ağlayınca o sinir krizi geçiriyordu yani benim eşime gözyaşı sökmüyordu şimdi ağlayacaksam sigaramı alıp balkona çıkıyorum ağlıyorum yüzümü yıkayıp odaya geliyorum
 

çok haklısın saol sanırım enimkinede sökmüyo çünkü ağlayınca bu seferde ağladım diy tartışma çıkıyo bakıcaz artık ama eskilere hayran oldum bi evliliiği ayakta tutmak aslında sonsuz sabır işymiş
 

asıl güç sensin aslında sen ne istersen o oluyor,ilk zamanlarda bana istemeyi bilmiyorsun derdi üslubum çok sertmiş en basitinden 1 aylık evliyken neden pijamalarını toplamıyor diye anlaşmalı boşanmaya karar verdik şimdi ikimizde gülüyoruz.sonra ara sıra yanına giderim iyi halinde sen o kadar benim gitmem için olay çıkardın bak gitmedim yanındayım derim öyle dediğimde üzülür gözlerinden belli oluyor.tek yapman gereken sallama,suratmı astı şimdi suratını çekemem de odadan çık kendine uğraş bul yüzüne bakma,tartışırken gerekeni söyle şimdi seninle tartışamam de odadan çık,hatta sana bağırırken kalk ayağa çevresinde fırlatabileceği bişey varsa o bağırırken toplamaya başla bi zaman sonra bağırmayı keser yaptığın şeye anlam vermeye çalışır,ne yapıyorsun dediğinde kendimi sağlama alıyorum şimdi istediğin kadar bağır de ay çok komik oluyor halinden utanıyor...üzülme gerçekten geçecek ve sizde beraber bugünleri anıp güleceksiniz,şimdi yüzüne karşı allahım herkes akıllı adamla evlendi bana niye sakatını gönderdim diyorum,o da allahım herkese sus pus kadın verdin bana niye en cadısını verdin diyor ve gülüyoruz.geriye baktığınızda güleceğiniz şeyler yaşayın unutamayacağınız sözler durumlar olursa gülemez daha çok üzülür sinirlenirsiniz...olmadı öyle durumlar oldu ama daha iyi şeyler yaşadığım için unutmuş gibi yaptım hiç bir zaman konusunu açmadım....bir gün işyerinde tel.çok kötü kavga ettik eve gelirken yolda tartıştık,nasıl ağlıyorum neyse gece oldu bu deli tavuk gibi dolanıyor durdu ben elimdeki faturaları ne yaptım dedi bende küsüm ne bileyim ben dedim elinde arabada bişey yoktu dedim nasıl üzgün çıkarsız,kalk bana öyle bakma üzerini giy dedim gece saat 01.00 bugün gittiğin yerlerde arıcaz dedim tavır yapıyor yok kalk yürü dedim ve biz gecenin bir yarısı çöplerde fatura aradık bulamadık,şimdi o tartışmayı gülerek anıyoruz birde çöp karıştırdık diye
 

Bende sizin gibi bir senelik evliyim.Aynı durum bizde de var.Konuşarak halletmeye çalıştım ama her seferinde yine aynı yine aynı.Sürekli alttan almam,hatta şimdiye kadar hiç alttan almadım.Hatasını bilmesi ve tekrarlamaması için çok uğraştım ama olmuyor.En ufak bişeyde sorun çıkarıyor eşim.Yıprandığımı hissediyorum bende sizin gibi.Nişanlıyken böyle bir sorun yoktu,evlendikten sonra değişti malesef.Bir çözüm bulup söylerseniz sevinirim.
 

Bende yaklaşık 1 senedir evliyim. Ve evlendiğimizden beri kavgalarımız eksik olmuyor. Açıkçası çok üzülüyorum yıpranıyorum ama çekip gitmek bir çözüm olarak gelmiyor bana. Aslında eşiniz evlendikten sonra değişmedi sadece nişanlıyken görmediğiniz taraflarını görüyorsunuz eşinizin. Ona görede belki siz nişanlıyken hiç böyle değildiniz, evlendikten sonra değiştiniz. Bu konuyu okumadan önce herkes cicim dönemi yaşarken biz niye sürekli kavga ediyoruz acaba evlenmekle hatamı yaptım derken, bugün buraya yazan insanların hepsinin evliliklerinde, özellikle ilk1 yılda çok kavgalar ettiğini gördüm. Ne yalan söyliim buna bir yerde sevindim, çünkü ben yalnız değilmişim ve demekki benim evliliğimde öyle büyük sorunlar yokmuş. Yukarıda bir arkadaşın dediği gibi yapmaya çalışıcam bundan sonra. Bağırmamaya çalışıcam, bunun içinde gerekirse ortalığı toplamakmış, televizyona bakmakmış, bu tür zihnimi dağıtacak işler yapıcam.

Alttan almayınca bi kazancınız oluyormu? Şahsen benim buzamana kadar alttan almadığım zamanlarda hiçbir kazancım olmadı. Yine kavga ettik, yine bağırdık ve şundan eminim ben daha çok yıprandım. Artık kendim için alttan alıcam, yıpranmamak adına. Çünkü eşimi seviyorum, boşanmak benim için bir çözüm değil. Ha baktık olmuyor ben nekadar çabalarsam da yoluna girmiyor, ozaman boşanmayı düşünebilirim. Ama ozaman içimde bir şüphe kalmaz çünkü ben elimden geleni yapmışımdır.

Şunuda biliyorum eşimin benden beklediği şey birazcık alttan almam, aklı sıra erkek ya baskın olması gerektiğini düşünüyor. Ama şunu da çok iyi biliyor eğer ben alttan alırsam, ben cilve yaparsam, ben sakin olursam dönüp dolaşıp benim dediğimi yapacak. Bunu yapmak biz kadınlara zor geliyor aslında, halbuki adamı parmağımızda oynatmak varken neden kendimizi bu kadar yıpratıyoruz. Erkeğe kul olmaktan çok korkuyoruz. Ama biz kul olmadıkça onlarda bize köle olmuyor.

Bunları size yol göstermek adına söylemiyorum sadece, kendime laf dinletmek adına söylüyorum. Nekadar bilsemde böyle olması gerektiğini, bende sinirlendiğim zaman kendime hakim olamıyorum. İstiyorumki ben bağırdığım zaman o alttan alsın. Bazen bana sen haklısın desin, ama bu olmuyor işte. Çünkü benim eşim sinirli, çünkü bişileri dayatarak, iant ederek yaptıramıyorum eşime. Ozaman ona istediklerimi yaptırmanın yolunu bulurum. Madem oda bunu istiyor.

Çok uzun bir yazı oldu farkındayım. Bu süre zarfında evet kadına daha çok iş düşüyor, daha çok alttan almak düşüyor ama buna odaklanmak yerine, daha sonra elde edeceğiniz kazanımlara odaklanırsanız, bu kavgaları aşmanız, aşmamız daha kolay olacak gibime geliyor.
 

canım valla arkadaşların önerisi o sinirliyken susmak ve siniri geçince güzellikle sölemek bi de böle deneyelim bakalım
 

Gerçekten bizde 1 yıl sonra böyle bakabilecekmiyiz? Bazen çıldırıyorum, gelip bana mesela mutfaktaki karpuz yediğimiz tabakta kalan ufak tefek karpuzların koku yapacağından, onları atmam gerektiğinden bahsediyor. Bu ufak bir örnek biçok şeyde böyle yapıyor. Bende çalışan bi bayanım, yoğun bi iş tempom var akşam geç saatte çıkıyorum ve birçok evişine yetişemiyorum. Haftasonu evde durmuyoruz, genellikle eşimin ailesinin yanına gidiyoruz( başka bir şehire) bu sebepten yetiştiremiyorum. Bu durumda bana diyeceğine kendi yapsa ya. Ama yapmıyor. Bende sesimi çıkarmayıp yapıyorum. Sonra canım sıkılıyor suratım asılıyor ama konuşursam kavga edicem, o yüzden susuyorum. Suratımın asık olmasına bile dayanamıyor. Dün akşam şöyle düşündüm, eğer ben evli olmasaydım ve ailemden ayrı başka bir şehirde yaşıyor olsaydım, bu işleri yine yapıcaktım. Yardım eden, kavga anlarımız dışında yanımda olan destek olan biride olmicaktı. Demekki bunlarda gülün dikeni. Biraz daha pozitif yaklaşmaya çalışıyorum. Yetişmiyorsa yetişmesin ev işleride. Ben azcık daha işveli cilveli olursam adam onların farkına bile varmicak. Kocamın bakış açısını değiştirmek demekki benim elimde. Başta neden ben kendimden ödün veriyorumki diye düşünüyordum. Artık öyle bakmamaya çalışıyorum. Etrafımda örnekler mevcut. İki türlüsü de, mutlu olanda var, evliliği zoraki yürüten birbirlerine tahammülü kaybetmiş ama yılların alışkanlığı olarak devam edende. Ben mutlu olmak istiyorum, kocamla beraber sarayda mutlu yaşamak istiyorum. O sarayı inşa etmek, temelini atmak benim elimde. Temeli attıktan sonra gerisini o yapacak biliyorum. Zoru onda, ama o farkına bile varmicak.
 
Ben cok yıpranıyorum ama onun o kadarda yiprandigini sanmıyorum

İşte bende diyorumki kendimizi korumak adına, yıpranmamak adına gerekeni yapmak. Bu gerekn bağırmamksa bağırmamak. Kavga sinirlerimi bozuyor, bağırmakla bitmiyor iş, ben sürekli içimde kavgaya devam ediyorum.

Neyse benim çıkmam lazım sonra devam ederiz inşallah bu kavgalarımı azaltma, erkeği yola getirme muhabbetine

İyi akşamlar
 
malesef bu tartışmalarda genelde kadınlar yıpranıyor her zaman alttan almakta olmuyor hep üste çıkmakta orta yolu bulmak lazım kim daha sinirliyse diğeri biraz alttan almalı
 
Ben cok yıpranıyorum ama onun o kadarda yiprandigini sanmıyorum

evet bende çok yıprandığımı düşünürdüm ama tek taraflı deilmiş biz tartışırdık gece en son eşim hiç cevap vemez uyurdu ve bu beni dahada sinir ederdi ama dün eşim yatamadı eftik yaptı kalkar bi su içer kalkar tuvalete gider kalkar üşümemek için atlet giyer bunlar normal gibi ama ben eşimi hiç görmemiştim yattıktan sonra 3 4 kere kalktığını ve bana diyoki zaten hep yıpranan sensin sanki bize hiç bişe olmuyo yani onlarda yıpranıyo ama daha güçlü durmaya çalışıyolar sanırım bu sebeple konu başlığımda yıpranmak ve yıpratmak HADİ BAYANLAR EŞİMİZE EN ÇOK KIZDIĞIMIZ ANDA NASIL KENDİMİZİ SAKİNLEŞTREBİLECEĞİMİZİ VE RELAKS OLABİLECEĞİMİZİ YAZALIM VE HEPİMİZ RELAKS KADINLAR OLALIM ARTIK puffff
 
Son düzenleme:
malesef bu tartışmalarda genelde kadınlar yıpranıyor her zaman alttan almakta olmuyor hep üste çıkmakta orta yolu bulmak lazım kim daha sinirliyse diğeri biraz alttan almalı

erkeklerde yıpranıyor canım ama biz yıpranışımızı aleni yaşıyoruz adam istemezmi tartışma olmadan huzurlu bi yuvası olsun ama iş bağrış çağrışa geldimi altta kalmak istemiyolar neyse hepimizn hakkında hayırlısı
 
ben daha 2 ay bile olmadı evleneli fakat her kavgada ben daha çok yıpranıyorum, üzülüyorum.. meseleler hep basit meseleler, alınganlıklar fakat çok mutsuz oluyorum her tartışmamızda.. seni çok iyi anlıyorum.
 

hayır bence hatanın çoğu sizde değil onda..eşiniz size sormadan babasına tamam gidelim demesi bence hiç hoş değil. kararları birlikte vermelisiniz.bir yere giderken siz ona o size sormak zorunda bence.. acaba siz ona sormadan onun adına karar verseniz beyefendinin tepkisi nasıl olur? siz ona bağırarak konuşsanız acaba sizin yaptığınız gibi alttan alıp bağırmamı der yoksa size daha mı çok bağırır?

benimde 8 aylık evliliğm şuanda mahkemede..sebepler hep aynı..açtığım konulara bakarsınız okuyabilirsiniz..değer vermeme küçük görme...bizim bu tarz başlayan kavgalarımız sonradan hakarete küfüre hatta şiddete kadar gitti..evliliğimin ikl ayları kavga gürültüyle geçti.ben susarsam her şey çok iyiydi..susmaz haksızlığa gelemezsem ama çok kötü..umarım siz bunları yaşamazsınız.
 
Son düzenleme:

Öncelikle Allah yardımcınız olsun. Konularınızı okumadım o yüzden yorum yapamicam ama bir uzmandan yardım almayı denedinizmi yada düşündünüzmü? Şiddet tabiki kolay bişi değil, eşinizin size uyguladığı şiddet nereye vardı bilmiyorum, kavgalarınız bizlerle aynı konulardamı bilmiyorum ama bende çok sinirlendiğim zaman eşime şiddetle yaklaşıyorum, ben bir kadınım ama sinirimi alamadığım zaman gerçekten evire çevire dövmek istiyorum. Ben şiddet yanlısı olduğumu, öfke kontrolünü sağlamam gerektiğini yapamazsam gerekirse yardım almam gerektiğini düşünüyorum. Ha aynı durumda ben değil eşim olsaydı, yani sinirini alamadığı zaman şiddet uygulasaydı, adı kadına şiddet olurdu ve ne olursa olsun o haksız duruma düşerdi. Allaha şükür ben ne kadar vursamda, tabiki bir erkek kadar ağır vuramam, ama son raddede bile eşim bana karşılık vermedi, ufak tefeklerin dışında. Dediğim gibi sizin durumunuz belkide bizden çok daha ileri bir durumda. Ama eğer sorun altta kalma, üste çıkma sorunuysa bırak bi süre o üste çıksın, bırak kavga etmeyi, bağırmayı bazen nekadar istemesende onun dediği olsun. Tabi makul seviyelerde.

Mesela ben bugün k.validemlerdeyim akşam geldik. 7ye kadar çalıştım,eve uğramadan yola çıktım 1 saatlik yoldan geldim. Açmısınız diye soruyorlar, açız tabikide ama ben o şekilde soranlara açım demem hiçbizaman kendi annem dışında. Görümcemde çalışıyor ama sonuçta 7ye kadar değil ve 1 saat yol gelmedi. Orda börek var, yerini gösteriyo, orda meyve suyu var. Burda eşimin yapması gereken görümceme kızıp biz yoldan geldik kalk hazırla demesi. ama demedi öle bişi. Ben aç olduum halde sinirimden 1 dilim börek, 2yudum meyve suyuyla doydum. Akşamda hiçbişi demedim. Sabah görümcem işe geç kaldı, eşim kalktı götürdü. Ben akşam yaptıklarını farkettinmi dedim. Bana kızıyor işe götürürken birsürü kızmışta, mutlumuymuşum. Anlamıyor işte. Ben ailesiyle ilgili bişi söylediimde haklı olduumu bilsede haklısın demiyor bana. Ben ona kızmasını istemedimki, hatta bunu bildiğim için akşamdan bişi söylemedim. Ama kendisi ona sinirlendi, yalnızken bağırdı çağırdı kızkardeşine, suçlusu ben oldum. Ben sadece onların yanında biraz benim tarafımı tutmasını istiyorum.

Çünkü benim ailemde yaşansa ki, benim tepkimi bildiklerinden, böyle bişi yaşanmaz, ben kızardım. Biz çok yüz göz olduk, artık bizi misafir yerine koymuyorlar, artık bizi ev ahalisi olarak görüyorlar.
Hayır ben bunu istemiyorum, benim yerim ayrı ben size misafirliğe geliyorum. tamam iş yaparım ama kimse bu gerekli demesin. Ben anamın evinde yapmıyorumki, kaynanamın evinde niye yapayım. Hadi anamın evini geçtim, haftaiçi işlere yetişemiyorum haftasonu burdayız, beni evim dağınık ve pis, aklımda o var, gelip kaynanamın evini toparlayamam, temizlemem.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…