Konu sahibi öncelikle çok kolaylıklar diliyorum.
Büyük ihtimal yazdıklarım hoşunuza gitmeyecek. Eşimin de benim de ilk evliliğim, başkasından çocuğumuz yok. İnşallah 8 ay sonra bebeğimiz olacak. Benim eşim çok çocuk isteyen biri değil. Olmasa daha bile iyi olur diye düşünem biriydi. Ben çok istedim ve tedavi ile hamile kaldım. İleride boşanabileceğimizi, ölebileceğini her şeyi göze alarak hamile kaldım. Böyle bir durumda tek başıma çocuk büyütmeyi göze aldım. Çok çok zor olduğunu biliyorum. İki ebeveyn bakarken bile delirme noktasına gelinebiliyor. Arkadaşlarımın tek isteği tuvalette yalnız kalmaktı mesela. Ama insan böyle çok büyük eziyetlerle yetişiyor.
Bunun tam tersi de olabilirdi. Kadın istemez, erkek ister mesela. Doğumdan sonra boşanma durumlarında erkekte kalır, o bakar tek başına aslanlar gibi evladına. Velayeti de alır, kadın da çocuk için nafaka verir haftada 1 görür. Tekrar hayatına da çok rahat dönebilirdi.
Demek istediğim hayat seçimlerden ibaret. Eşiniz belli ki zaten çok çocuk bakacak tipte bir insan değil. Fakat siz çok istemiş doğurmuşsunuz. Mahkemede velayeti istemişsiniz. Mahkemenin komik bir para bağlaması çok saçma evet, artırılmalı kesinlikle bence de. En azından hayattaysa maddi yardımda bulunmalı ebeveynler. Keşke adam ilgili baba olsaymış ve bunun için de uğraşmışsınız ama olmamış. Eşliği de kötü babalığı da kötüymüş. ‘Epik fail’ olmuş adam evet. Keşke bu adamla hiç evlenmeseydiniz, hiç çocuk yapmasaydınız ama bunu seçmiş yapmışsınız.
Seçtim diye şikayet edemem mi derseniz elbette hayır :) edin. Çünkü yaşadıklarınız gerçekten çok zor. Ama kendinizi üzmeyin. Çocuğunuz büyüyünce size arkadaş olmaya başlayınca hayatınız çok daha kolay olacak. Nafakayı artırmayı ve hatta özel okulda okutmayı düşünüyorsanız yarısını karşılatmayı düşünebilirsiniz. Yardımcı da tutarsanız siz de çok rahatlarsınız. Çok kiolay gelsin.
