- 11 Haziran 2014
- 2.509
- 3.292
- 158
Merhabalar, ben ayrıldım o da bana küstü. Aradan yıllar geçti. Bana mesaj atmış borcunu ne zaman ödeyeceksin diye.
Konu şu ki, ben yalnızım kırık dökük bir evim var bu evi alırken o da biraz masraf etmişti ve yıllarca birlikte yaşadık burada. Ayrılınca o ailesinin yanına gitti ve ailesi zengin, rahat bir hayatları var.
Ben yalnızım az bir emekli maaşım var, o kadar. Çalışmıyorum. Burada iş imkanı cidden yok kırsalda yaşıyorum.
Bugüne kadar bir kez arayıp nasılsın demeyen eski eş arayıp borcunu ne zaman ödeyeceksin diyor.
Çünkü ayrılmak istememişti ve bu evde hakkım var ver gideyim diye kendince taktik uygulamıştı hani param yok veremem nasılsa diye. Ben de o zaman sen kal ben gideyim demistim ki cidden gidecektim zira son noktadaydım.
O zaman param olunca veririm demiştim. Bu sefer de aynı şeyi söyledim. Ve gerçekten de imkanım olunca veririm laf olsun diye geçistirmedim yani. Borç dediği benim maaşımın onbeş katı bir miktar. Ama bu parayı asla hak etmiyor bence. Ve yaptığı çok ayıp bana göre.
Yani aslında hiç bir duygu hissetmiyorum. Ayrılık nedenimiz birbirimize uygun olmamamızdı ve sakince bitti.
Beni düşündüren ya adamlık bu mu? İnsanca hisler yok mu? Zaten evliliğimizde de konu hep parasızlıktı iyi ki boşanmışım ama yıllarım gitti.
Bu arada parası olmadığı için ve ailesi hiç ilgilenmediğinden ne düğün oldu ne takı ne eşya alındı yani alyans bile yoktu düşünün artık.
Ben anlayışlı olmak ve fedakarca davranmak gayretindeydim fakat zerre takdir edilmedi o ayrı. Takdir etseydi bugün benden para isteyeceğine bir ihtiyacın var mı derdi bence ki ondan evliyken bile bir kuruş almadım hep kendi maaşım vardı. O hep parasızdı çalıştığı halde. Alkol ve sigara kullanan bir erkeğin parasızlık çekmesi beni hic üzmüyor artık.
Tek diyebildiğim evlenirken doğru karar vermek çok önemli. Bir yerde kurtulsan bile yılların boşa geçip gidiyor.
Sadece paylaşmak istedim. Biraz buruldum o kadar, yoksa iyiyim.
Konu şu ki, ben yalnızım kırık dökük bir evim var bu evi alırken o da biraz masraf etmişti ve yıllarca birlikte yaşadık burada. Ayrılınca o ailesinin yanına gitti ve ailesi zengin, rahat bir hayatları var.
Ben yalnızım az bir emekli maaşım var, o kadar. Çalışmıyorum. Burada iş imkanı cidden yok kırsalda yaşıyorum.
Bugüne kadar bir kez arayıp nasılsın demeyen eski eş arayıp borcunu ne zaman ödeyeceksin diyor.
Çünkü ayrılmak istememişti ve bu evde hakkım var ver gideyim diye kendince taktik uygulamıştı hani param yok veremem nasılsa diye. Ben de o zaman sen kal ben gideyim demistim ki cidden gidecektim zira son noktadaydım.
O zaman param olunca veririm demiştim. Bu sefer de aynı şeyi söyledim. Ve gerçekten de imkanım olunca veririm laf olsun diye geçistirmedim yani. Borç dediği benim maaşımın onbeş katı bir miktar. Ama bu parayı asla hak etmiyor bence. Ve yaptığı çok ayıp bana göre.
Yani aslında hiç bir duygu hissetmiyorum. Ayrılık nedenimiz birbirimize uygun olmamamızdı ve sakince bitti.
Beni düşündüren ya adamlık bu mu? İnsanca hisler yok mu? Zaten evliliğimizde de konu hep parasızlıktı iyi ki boşanmışım ama yıllarım gitti.
Bu arada parası olmadığı için ve ailesi hiç ilgilenmediğinden ne düğün oldu ne takı ne eşya alındı yani alyans bile yoktu düşünün artık.
Ben anlayışlı olmak ve fedakarca davranmak gayretindeydim fakat zerre takdir edilmedi o ayrı. Takdir etseydi bugün benden para isteyeceğine bir ihtiyacın var mı derdi bence ki ondan evliyken bile bir kuruş almadım hep kendi maaşım vardı. O hep parasızdı çalıştığı halde. Alkol ve sigara kullanan bir erkeğin parasızlık çekmesi beni hic üzmüyor artık.
Tek diyebildiğim evlenirken doğru karar vermek çok önemli. Bir yerde kurtulsan bile yılların boşa geçip gidiyor.
Sadece paylaşmak istedim. Biraz buruldum o kadar, yoksa iyiyim.
Erkeklerden soğumak istemiyorum ama hiç mi iyi örnek yok yahu ...
