Geri dönmek istese söylemez mi. Adım atmazmıydı. Zamanında ben bir hata yaptım gel yeniden başlayalım gibi bir teklif sunmaz mıydı? 1 buçuk yıldır konuşmuyoruz. Barıştıran kişi olmasa daha da barışmazdık yani.
Geri dönmek istese söylemez mi. Adım atmazmıydı. Zamanında ben bir hata yaptım gel yeniden başlayalım gibi bir teklif sunmaz mıydı? 1 buçuk yıldır konuşmuyoruz. Barıştıran kişi olmasa daha da barışmazdık yani.Belki geri donmek istiyordur, pişmanlık hissediyor olabilir. Uzun bir süre ayri kalmışsınız, sizin ya da onun hayatına giren oldu mu?
Nedense sizi unutamamış diye hissettim.
Eğer içinizde hiç duygu kalmadıysa konuşmayın siz de. Dengesizliği size zarar verebilir çünkü, kıvılcımlanabilir küllerinden eski aşk.
Dile kolay 6 yıl...
Geri dönmek istese söylemez mi. Adım atmazmıydı. Zamanında ben bir hata yaptım gel yeniden başlayalım gibi bir teklif sunmaz mıydı? 1 buçuk yıldır konuşmuyoruz. Barıştıran kişi olmasa daha da barışmazdık yani.
Bir başarı değil aslında, terkedildikten sonra hayvanlık yapmayan bütün eski sevgililerimi gerçekten güzel bir anı olarak hatırlıyorum. (İlk mesajda bahsettiğim kişi hariç) kimseyi aramam sormam ama denk gelirsek güler yüzle sohbet edecek , ya da benden birşey isterlerse onların angaryasi için koşturacak , benim de cidden ihtiyacım olursa onlardan birşey isteyecek durumdayım.Siz nasıl bunu başardınız?
Kesinlikle çok rahatım ben. Hatta böyle olabilmeme şaşırdım. Demekli gerçekten kafamda bitirmişim bazı şeyleri dedim. Sadece evet dengesizliği yoruyor. Bir kere selam verdim selamıma bile karşılık vermedi. Artık aklında ne vardı bilmiyorum. Eskiden olsa saatlerce ağlardım neden böyle yaptı diye. Bir baktım “amann kendi bilir” oldum. Bunu yaptıktan bir kaç hafta sonra ise gelip yanıma sanki hiçbişi olmamış gibi espriler yapmaya muhabbet etmeye başladı. Bir insan neden böyle dengesiz davranır anlamıyorumBir başarı değil aslında, terkedildikten sonra hayvanlık yapmayan bütün eski sevgililerimi gerçekten güzel bir anı olarak hatırlıyorum. (İlk mesajda bahsettiğim kişi hariç) kimseyi aramam sormam ama denk gelirsek güler yüzle sohbet edecek , ya da benden birşey isterlerse onların angaryasi için koşturacak , benim de cidden ihtiyacım olursa onlardan birşey isteyecek durumdayım.
Bence sebepleri (kendi açımdan)
1) bu anlik sinir harbiyle, triple falan aniden değil gerçekten emin olduğum icin-birkac şans verdikten sonra ayrılmış olmak, Böylece içinde 'acaba' kalmıyor. Elinden geleni yapmış oluyorsunuz
2) Uzun uzun konuşarak ayrılmak, böylece iki tarafta da 'sunu da yüzüne vurayim, ah ulan şunu da deseydim, acaba hislerini anlatan mektup mu yazayım' moduna gitmiyor,gece yatarken söyleyemedigi sozleri söylediği senaryolar kurup beynini meşgul etmiyor çünkü zaten söylenecek her şey söylenmiş oluyor
3)Ayrıldıktan sonra ara ara iletişim kurmaya devam etmek.
Çünkü her gün gördüğün bir insanı bir anda kaybedersen bu çok üzücü olur. Anlatacaklarin birikir, merak edersin... Bir süre sonra eksikliğini öyle hissedersin ki sanki hayatının askiymis gibi zannetme yanılgısına düşersin
4) kesinlikle sevdiğini ve sevildiğini bilmek.
Bunu bilmek ayrılığı kolay sindirmeye yariyor. Yani biri ile 'sen çok kiymetlisin, geçirdiğimiz anlar çok özeldi' diye ayrılırsan üzülürsün ama içinde karşılıklı sevilmenin verdiği bir mutluluk olur, ama o kisiyle 'ben seni kullandım-yara bandimdin-seni aldattim' gibi çirkinlikler duyup ya da hissedip ayrılırsan bu insanın içine öküz gibi oturur,kendini kandırılmis hisseder...
5) olayı drama haline getirmemek, ayrıldığın için kahrolmak yerine geçirdiğin keyifli günlere - harika anılara mutlu olmak...
Sizin durumunuza gelince. Siz zaten artık birşey hissetmiyormuşsunuz ki. İş yerinde de ha alii ha veli. Sizin için bir önemi yok.
O zaman bu şekilde davranin, umursamamaya- aynı ortamdayken gerilmemeye çalışın.
Bu sizin için zor olmasa gerek çünkü o eski hisleriniz artık yok.
Köşe kapmaca oynayıp kendinizi yormayin hic.
Bir beklenti içine de girmeyin :)
Beni gerçekten sevse beni terketmezdi. Hadi bir sinirle bitirdi sonradan mutlaka dönerdi. 1 bucuk yıl boyunca hiç konuşmadık. Ben ondan tekrar bişilere başlamak istediğini sanmıyorum. Sanırım egosunu şişirmemi, ona yalvarıp yakarmamı istiyor. Benden barıştıktan sonra ilgi bekledi göremeyince bozulmuş soğuk davranmaya başlamış olabilir.Aaa soyleyemez tabiki de 6 yil sonra sizi birakmis ama arkadas kalmamissiniz. Pasamin egosu sismemis. Bir de hata yaptim mi diyecek. Garibim bekliyordur yalvarmanizi. :)))) aman diyim uzak durun kendi capinda oyalansin.
O beni terketmişti. Bayağı depresyona girmiştim. 13 kilo verdim. Arkadaş kalalım dediğinde de kabul etmedim. Neden ayrıldığımız biraz derin bir konu boşverin. Ama şunu söyleyebilirim. İkimizinde karşılıklı hataları var. Onun da benim de. Fakat ortada 6 yıllık ilişki var. Bence çabalayabilirdik. O ayrılmayı seçti.
Hatun kafası diye bir program var youtube açın bir bakın derim :)Herkese merahabalar. Benim yaklaşık 6 yıllık bir ilişkim vardı. Gerçekten çok seviyordum, biz evlenicektik. Fakat bazı şeyler oldu diyelim. İlişkimizi bitirmek zorunda kaldık. Ayrılık kararını o verdi, fakat aynı yerde çalışıyorduk. Arkadaşça görüşelim dedi. Ben bunu kabul edemezdim. Bir daha seninle tek kelime dahi konuşamam, elimde olsa yüzünü bile görmek istemezdim dedim. Ve tüm iletişimimi kestim. Bu olayın üzerinden yaklaşık 1 buçuk yıl geçti. Yani 1 buçuk yıldır aynı çatı altında çalışıyoruz fakat konuşmuyoruz. Çok zorunda gitmiş beyfendinin bir daha konuşmayalım demem. Çok kinlenmiş bana. Ama bana yaptıkları, 6 yıldan sonra beni pat diye ortada bırakması ve hiçbirşey olmamış gibi arkadaş kalalım demesi. O an bunu kabul edebilecek ruh halinde değildim. Fakat üzerinde geçen bu 1 buçuk yıl boyunca sanırım ona olan sevgim tamamen bitmiş, dolayısıyla kinim nefretim de kalmadı. Aynı yerde çalışan bir ablamız yaklaşık 3 ay önce bizi bir araya getirdi. Yüzyüze bakıyorsunuz, yeri geliyor aynı odada yan yana çalışıyorsunuz, artık sizi barıştırayım dedi. Ben de artık ona olan kinim geçtiği için tamam dedim. O da olur dedi. Sadece yüzyüze bakıyoruz, en azından iş ile ilgili konuşabilir diye cevap verdim. Karşı taraf çok mutlu oldu, teşekkür etti. İçim rahatladı filan dedi. İş icabı da olsa konuşmaya başladık. Fakat bu 3 aydır dengesiz davranıyor. İlk günlerde çok sıcak samimi davranıyordu. Sonra birden soğuk davranmaya başladı. Bazen selamımı bile almıyordu. Benim kafam rahatlamış ama. Soğuk davrandığı an kendi bilir diyip sallamıyordum. Şu aralar yine iyi davranma sırası herhalde, sanki 40 yıllık ahbapmışız gibi yanıma gelip gülüp muhabbet etmeye çalışıyor benimle. Tam dengesiz. Sanırım eksi sevgiliden arkadaş olmuyormuş. Biz gerçi arkadaş da değil sadece yüzyüze bakıyoruz diye konuşmaya karar vermiştik ama. Ne dersiniz arkadaşlar? Onun bu dengesiz halleri nedendir sizce?
Herkese merahabalar. Benim yaklaşık 6 yıllık bir ilişkim vardı. Gerçekten çok seviyordum, biz evlenicektik. Fakat bazı şeyler oldu diyelim. İlişkimizi bitirmek zorunda kaldık. Ayrılık kararını o verdi, fakat aynı yerde çalışıyorduk. Arkadaşça görüşelim dedi. Ben bunu kabul edemezdim. Bir daha seninle tek kelime dahi konuşamam, elimde olsa yüzünü bile görmek istemezdim dedim. Ve tüm iletişimimi kestim. Bu olayın üzerinden yaklaşık 1 buçuk yıl geçti. Yani 1 buçuk yıldır aynı çatı altında çalışıyoruz fakat konuşmuyoruz. Çok zorunda gitmiş beyfendinin bir daha konuşmayalım demem. Çok kinlenmiş bana. Ama bana yaptıkları, 6 yıldan sonra beni pat diye ortada bırakması ve hiçbirşey olmamış gibi arkadaş kalalım demesi. O an bunu kabul edebilecek ruh halinde değildim. Fakat üzerinde geçen bu 1 buçuk yıl boyunca sanırım ona olan sevgim tamamen bitmiş, dolayısıyla kinim nefretim de kalmadı. Aynı yerde çalışan bir ablamız yaklaşık 3 ay önce bizi bir araya getirdi. Yüzyüze bakıyorsunuz, yeri geliyor aynı odada yan yana çalışıyorsunuz, artık sizi barıştırayım dedi. Ben de artık ona olan kinim geçtiği için tamam dedim. O da olur dedi. Sadece yüzyüze bakıyoruz, en azından iş ile ilgili konuşabilir diye cevap verdim. Karşı taraf çok mutlu oldu, teşekkür etti. İçim rahatladı filan dedi. İş icabı da olsa konuşmaya başladık. Fakat bu 3 aydır dengesiz davranıyor. İlk günlerde çok sıcak samimi davranıyordu. Sonra birden soğuk davranmaya başladı. Bazen selamımı bile almıyordu. Benim kafam rahatlamış ama. Soğuk davrandığı an kendi bilir diyip sallamıyordum. Şu aralar yine iyi davranma sırası herhalde, sanki 40 yıllık ahbapmışız gibi yanıma gelip gülüp muhabbet etmeye çalışıyor benimle. Tam dengesiz. Sanırım eksi sevgiliden arkadaş olmuyormuş. Biz gerçi arkadaş da değil sadece yüzyüze bakıyoruz diye konuşmaya karar vermiştik ama. Ne dersiniz arkadaşlar? Onun bu dengesiz halleri nedendir sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?