daha güzel anlatılamazdı...ağızınıza yüreğinize sağlık..bende buna benzer şeyler yaşıyorum,annemde kızdıklarımı kendim yapıyorum..seni çok seviyorum anneciğim,iyi ki varsın ve iyi ki benim anneciğimsin...
benim annemde daha ben doğduğumda yapmaya başlamış çeyizimi mutfak eşyası dışında herşeyi almıştı falan nevresimler yatak örtüleri oyalar hepsi en az 15 yıllıktı evlenirken azar azar istediklerimi aldım bi odamı şark odası yaptım eski oyaları örtüleri orada değerlendirdim
evlendikten sonra bu fikirlerin çok değişecek eminim şimdi bi yazı paylaşıyorum okumanız dileğiyle
abah bulaşık yıkarken ellerimin annemin ellerine ne kadar benzediğini
fark ettim.
Benzemekten de öte; tıpatıp aynısı olmuşlar..
Ergenlik çağlarımda (hakikaten çekilmez bir yeniyetmeydim) annemin
ellerine sinir olurdum.
Ya da şöyle diyelim: Sinir olduğum bir milyon sekiz yüz kırk altı şeyden
biri de annemin elleriydi.
Kadıncağızın beni sinir etmek için ellerine özel olarak yaptığı bir şey de
yoktu.
Uzun kırmızıya boyanmış cadı tırnakları falan veya lime lime olmuş tırnak
etleri gibi bir durum da yoktu.
Sadece şekilsizdi. Yani güzel değildi. Ve ben buna sinir olurdum.
"Hah" dedim kendi kendime "şimdi senin de bir sıpan olsaydı o da sinir
olacaktı ellerine. Yeterince güzel değilmiş diye.."
Şimdi ise o eller biraz daha elimin içinde kalsın diye ne numaralar
çekiyorum...
Yok üşüdüm, tutsana elimi, yok kremi fazla sürdüm, alsana birazını,
tırnakların uzamış, törpüleyeyim mi..
Aslında düşününce, eller dışında da anneme her geçen gün daha çok
benziyorum.
Eskiden çok umurumda olmazdı şimdi evde ufacık bir dağınıklık olsa
sıkılıyorum.
Sabah kalkar kalkmaz temizlik yapmaya başlıyorum.
Hesapça çay demleninceye kadarki vakti değerlendirmiş olacağım.
Çay zift oluyor, ben hâlâ bir yerleri siliyorum.
Aynı annem gibi ben de masa örtülerini düzeltmeden yanlarından geçmiyor,
hoh yapıp silmeden aynalara bakmıyor, yerden gübür toplamadan
ilerleyemiyorum artık.
Aynı onun gibi sabah kalkınca uzun uzun camdan dışarıya bakmadan güne de
başlayamıyorum.
Esnafla iki kelimenin beli kırmazsam aynı onun gibi eksik iş yapmış
sayıyorum kendimi.
Daha az süsleniyor ama tıpkı onun gibi daha çok bakım yapıyorum.
Eskiden tek bir nemlendiriciyi üç kereden fazla kullanamayan ben artık her
gün sabah akşam sürüyorum.
Üstelik fındık tanesi kadar miktar, oldu artik ceviz tanesi kadar! Rimel
ise kurumak üzere..
Bu kadarla kalsa yine iyi.. Arkadaşlarımdan çok bitkilerimle konuşmama ne
diyorsunuz?
Ya da yalnızsam on iki dedi mi en şahane filmi bile seyrediyor olsam
kapatıp cup yatağa giriyor olmama?
Veya çantamda vızıldayan bir çocuğa verilmek üzere BONBON taşımaya
başlamama?
Ben de şaşırıyorum ama gerçek.
Annemde dalga geçtiğim ne kadar şey varsa hepsini ben de yapıyorum
artik!...
Tek kaygım şu: Bir gün ben de YOĞURT KAPLARINI biriktirmeye başlayacak
mıyım acaba?
Aklımın almadığı tek şey bu. Bütün dolap içleri yıkanmış, kurulanmış
yoğurt kaplarıyla dolu.
Hepsi küçük kuleler şeklinde üst üste dizilmiş, kuzu kuzu bekliyorlar. .
Kapakları da elbette mevcut.
Onlarca değil yüzlerce!
Ne diyeyim...
Bir gün elimdeki yoğurt kabını deterjanlarken anlarım herhalde kap
biriktirmenin esbab-ı mucibesini.. .
***
Bu yazıyı geçen sene yine bu günlerde yazmıştım..
Çünkü hatırlatmak istedim ki annelerimizde kızdığımız, kırıldığımız, dalga
geçtiğimiz, hafife aldığımız, lüzumsuz gördüğümüz, saçma bulduğumuz ne
kadar huy, alışkanlık, arzu, istek varsa bir gün hepsini kendimiz de
edineceğiz . şakanızı, siteminizi yaparken bunu unutmayın istedim.
Üstelik bazen sadece alışkanlıklar değil bahtlar da annelerden kızlara
miras kalabiliyor.
İyi veya kötü..
Onları eleştirirken, yargılarken bunu da düşünün istedim..
Çünkü..
Ben..
Artık..
Yoğurt kaplarını biriktirmeye başladım..
alıntı
__________________
bir şey söyliyeyim mi? ben anneme bir muamele yapmadım o benım yuzumden anlıyor anne goturelımde nereye koyacagız bunları dedım annem ben yerlestırcem dedı. tamam dedım ama suratımdan anlıyor ıste. ben annemın kalbını kırmamak ıcın ıcımde olanları sızlere anlattım. birkaç aydır kk nın üyesiyim bu site bana cok sey kattı. halada katmaya dewam ediyor ne kadar evlenme aşamasında olsamda annemın hala bebeğiyim. aramızdaki yaş farkı kapanmıyor ben büyüsümde. annemın kıymetını cok iyi biliyorum ben. bugün annem yine dantelleri cıkardı ve tamam anne dedim artık. yıkayalım ütülüyelim dedim. yapacak birşeyim yok artık ne yapayım. ama siz bana kızsanızda size teşekkür ediyorum sizle dertleşmemiş olsaydım o gerginliğimle cok üzülür annemide üzerdim istemedende olsa. iyiki varsınız
kesinlikle değiştir canım... bu senin hayatın tamam iyilik yapmış düzmüşte zaman değişti senin ortaokul zamanından kalanları napıcaksın ? Kırılmaması gerek benm anneminde bi ton danteli var çeyzimde ama ben baştan söledm götürmem ben bunları dedim oda anlayışla karşıladı . saçma yani kırılması
Senin zevkinle olması lazım bunlar istemediğin ve beğenmediğin bişeyi asla kullanamazsın içine nasıl siner bilemiyorum. Utanmanın sebebini anlıyorum Arkadaşlar tepki vermiş ama saçma olmuş tepkileri. Çünkü zamanımızda o kadar güzel o kadar yeni şeyler var ki ağzım açık kalıyor ki kaldı eski şeyleri kullanacaksın..
utanılacak ne var bunda?
bu mantıkla baktığımızda
500 tl'lik yemek takımından da otanmak gerek
5000 tl'lik yemek takımları var ne de olsa
ya da çatal-bıçak takımı illa gümüş olmalı değil mi?
alırsın, koyarsın çeyizine o el emeklerini
sermezsin bunu anlarım
ama ben bunları evime sokmam, götürmem demek
ancak bu cümleyi nasıl kurdum diye utanmalı bir evlat
o dantelleri nasıl çeyizime koyarım diye değil!
yaa yenılerde gozum yok ben sewdıgımle ewlenıyorum gerısı teferruatta en azından babannemın ceyızınden alınmıs annanemın ceyızınden alınmıs seylerı bana zorla alcaksın demesı zoruma gıttı sadece
çok önyargılı dawranıyorsun. bır ınsan ınankı bogazına kadar gelmezse bu kadar canı acımaz. annemı kırmayayım dıye buraya yazdım ıcımı doktum ama konular nerelere cekıldı. benım sorunum danteller degıl. bıraz anlayısla yaklasabılseydın gorebıldın bunu gayet acık
utanılacak ne var bunda?
bu mantıkla baktığımızda
500 tl'lik yemek takımından da otanmak gerek
5000 tl'lik yemek takımları var ne de olsa
ya da çatal-bıçak takımı illa gümüş olmalı değil mi?
alırsın, koyarsın çeyizine o el emeklerini
sermezsin bunu anlarım
ama ben bunları evime sokmam, götürmem demek
ancak bu cümleyi nasıl kurdum diye utanmalı bir evlat
o dantelleri nasıl çeyizime koyarım diye değil!
benım annem bagırmıyor ama anne yapma alma dedıgımde sunun kızı almıs koyuyor bunun kızı sunu alıyor hep ornek hep ornek. benım nişanlım cok onem werıyor bu ev dekorasyonuna ve nefret edıyor o yun yorganlardan falan. alalım ama askım sakın kullanmaya kalkma balkonu kapattırayım oraya dolabın ıcıne yıgalım dıyor. bende o yorganlar bos bos duracagına ıhtıyacı olanlara werelım beledıye falan yardım dagıtıyor oyle onlara werelım ıstıyorum ama anneme soyleyemıyorum bıle cok kızıyor. anlamıyorum cıkamıyorumda ısın ıcınden kullanacaksın dıyor annem ılla napayım yanı nısanlımla aramımı bozayım bu yuzden...valla konu sahıbıne hak verıyorum ben .
utanılacak kadar degıl belkı ama haklı konu sahıbı .
benım annem de ceyızıme gercekten hıc kullanmayacagım seyler koyuyor .
mısal ; ben ortaokula gıderken annem yorgan yatak yapıyordu yunden .
ve o yune cıddı paralar harcıyordu .
goz nuru da ayrı tabıkı de cıddı emek ,hatırlar gıbıyım gunlerce surerdı .
ee sımdı ben evlendıgım de o yun yatagı yorganı nereye koyayım .
konu sahıbı konuyu acmıs ama sankı ben yazmısım gıbı gerıldım valla .
konu sahıbının gergınlıgıne hak verıyorum .
ben sımdıden anneme dıyorum; ''anne bostan yere kalabalık yapıyorsun .
ben onları ceyızıme de koymam goturmem de'' dıyorum .
annem hemen bagırmaya baslıyor .
ne bagırıyor anlamıyorum yanı haksızmıyım ,ne yapıcam ben yun yorganı yatagı yaahadı ufak tefek dantelı fılan sandıga koyarsın da,koca yatagı yorganı nereye koyayım ben yaa
benım annem bagırmıyor ama anne yapma alma dedıgımde sunun kızı almıs koyuyor bunun kızı sunu alıyor hep ornek hep ornek. benım nişanlım cok onem werıyor bu ev dekorasyonuna ve nefret edıyor o yun yorganlardan falan. alalım ama askım sakın kullanmaya kalkma balkonu kapattırayım oraya dolabın ıcıne yıgalım dıyor. bende o yorganlar bos bos duracagına ıhtıyacı olanlara werelım beledıye falan yardım dagıtıyor oyle onlara werelım ıstıyorum ama anneme soyleyemıyorum bıle cok kızıyor. anlamıyorum cıkamıyorumda ısın ıcınden kullanacaksın dıyor annem ılla napayım yanı nısanlımla aramımı bozayım bu yuzden...
benım annem de ornekler verır ama bagırmayı da ıhmal etmez .
bıraz daha ustune gıtsem terlıkle bıle kovalıyacak duruma gelıyor yaa
bana dıyor kı ; ''kayınvalıden ben geldıgım de kullanırsın o yatagı yorganı ''diyor .
off sankı yatacak yer yok .ama ben kararlıyım goturmeyecegım.hos o ben goturmesem de o getırır ya
aman neyse kı evlenmıyorum sımdı den dert etmıyım evlenecegım zaman bır cozum bulurum artık .
yok kesin benim annemi aradınız
konu sahibi stresten yanlış kelimeler kullannmıştır. ben onu çok iyi anlıyorum
benm annemde dediğim dedik biridir. mesela gitmiş havlulara kenar yaptırmış. belki 100 kere söyledim ben dantel semiyorum diye. cevap şu: ama ben seviyorum
yün yorgan-yastık-döşek sevmiyorum. evimizde de kullanmıyoruz ve alerjim var ama o inatla gidip yaptırıyor,tabak çanak içinde aynı şeyler geçerli
haa evlenince bunları götüreceğim ama çöpe atacağım. alerjim olduğunu bile bile ısrarla koyuyor, havlu kenarlarını da sökeceğim
daha bugün söyledi sana iyilik yaramıyor diye:) neresi iyilik söyleyin
yazarken bile sinir geldi yahu
Bazılarına bende katılıyorum..
halı tencere gibi şeylerin önceden alınması saçma ya
tencerelerin modelleri daha güzel olanları çıkıyo çiçekliler felan..
halılar aldığın mobilyaya uymuyoo..
eskiden battaniyeler farklıydı şimdi peluşlar var..
bazı şeyleri ben hep geri verdim anneme yada götürmemiştim..
kuru kalabalık..
erkek kardeşim var halı alalım beyaz eşya alalım diolar paranız varsa köşeye atın diyorum aldırmıyorum..
gelen gelin kendi seçsin kendi beğensin içinde uhde kalmasın benim gibi istiyorum..
paranız varsa bence bankaya atın attırın ev düzerken alınır olur biter..
kuru kalabalıkdan başka bişi değil..
50-60 tane baş örtüsü yok 50 tane havlu sankii satılmayan şeyler..
beynım o kadar dolu ki anlatamam. benım sorunum annem... ! bı suru sey almıs ceyızıme haberım yok hıc bırınden. bır suru ıncık boncuk falan fılan. hepsı o kadar eskı ki.. utandım yaa taaa ben ortaokuldayken alıp alıp koymus. sımdı hepsını yenılemeye kalksam kac para gıdıcek. ev alındı esyalar derken zaten cok borca gırdık.. kendı kendıme sınırden catlıycam. bana bı fıkır werın yaa. evım o kadar guzel kı o esyaları oraya yerlestırmeyı bıle dusunemıyorum cok moralım bozuk.... dugunume az kaldı annemın kalbını kırmayayım dıyorum ama butun hevesım gıttı. haa bıde babannem bı halı wermıs bana halı dokuluyor o kadarmı eskı olur. almazsam kırılırmıs evıme koymam lazımmıs. gormesı lazımmıs ya ben delırcem artık..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?