Sorunlarımız var. Geneli çocuklar yüzünden çıkıyor. Bana dokunma ne yaparsan yap modunda. Güzel bir söz söylemek asla yok, sevgi ifadeleri yok. Sevişmek dışında bana ilgi gösterdiği de yok. Ooo güzel olmuşsun dediği tek zamanlar sevişmek için özenip giyinirsem. O kadar.
Ben de aşırı gerginim. Çocuklar iş ev derken geriliyorum, öfke patlamaları yaşıyorum ve ağır konuşuyorum asla hakaret değil ama ağır sözler söylüyorum. O da sen bana saygı gostermiyorsun diyor. Ben de hak etmen lazım diyorum.
Uyumsuzuz ya. Her anlamda uyumsuzluk var aramızda. O 40 ben 34 yaşındayım. On yıldır evliyiz adam on yıldır 70 yaşında gibi. Kendine ait bir hayatı yok, gezmeyi takılmayı bilmez. Anne babası gibi çocuklarla ilgisi onun için yeterli. Daha bir kez üç çocuğundan birini karşısına alıp oyun oynamamistir. Bizle ilgilenen mi oldu sanki, biz kötü mü olduk modunda.
Mutsuzum. Aşksızım. Sinirliyim. Yorgunum....