Benim üvey annem, kızıma bakıyordu. Dolayısıyla anahtarımız onda mevcuttu.
Eve girdiğimde kapıyı kilitlemek oluyordu ilk işim.
Hani olurya eve gelir falan, biz o an müsait olmayız.
Ki 1 defa bile gereksiz yere kullanmamıştır anahtarı, gene de hoşuma gitmemişti bu durum.
Böyle bir zorunluluk olmasa anahtarımı vermezdim asla. Nitekim şu an kızıma bakmıyor ve anahtarımı da aldım.
Ama senin durumun çok farklıymış..
Eşin asker, sen uzun süreli annende kalıyorsun. Ev uzun süre boş kalıyor. Hırsızı var, depremi var, seli var, yangını var.. Allah muhafaza, ama bence de ver k.validende bulunsun bir yedek. Çünkü şu an orası eşinle senin özel alanınız, yuvanız değil, ne sen ne eşin o evde kalmıyorsunuz.Şimdilik.
Ama verirken de söyle, eşim dönünce geri alırım, de.
Veya numara çeker, değiştirirsiniz gene çilingire.