ev arkadasi yada hayat arkadasi ne dersen de...

tabıkı evlenmek ısterım ama sartlar olgunlasması laZım bunun ıcın suan boyle bır ımkanımız yok malesef

Surdugun hayat evlilikten cok daha guzel. Kiymetini bil bu zamanlarin. Sonra her sey cok komplike oluyo:)
 


daha onceden universitede sadece akademik anlamda degil hayat tecrubesi ve sosyal iliskiler anlamında da sana kazandıracagı seyleri yasadıgın icin su an boyle bir gereksinim duymuyor gibi hissedebilirsin...
ancak bu bakıs acısıyla evli insanların kimseyle gorusmesine gerek yok gibi bir anlam da cıkarılabilir ki bunun saglıklı bir durum olmadıgının farkındasındır sanırım, sosyoloji- psikoloji tum kaynakları arastırdıgında aynı sonuca ulasırsın.

erkek arkadasın sorunun farkında ve aslında hem senin şahsın hem de iliskiniz icin bunu soyluyordur bence,
mesela sınıf arkadasın hic mi yok?
onlarla iletisim kurabilecekken neden eve ve sevgiline kacıp insanlardan kendini soyutlayasın?
bu sekilde 2-3yıl gecirdin diyelim, ya evlendiginizde ne olacak?
hic mi dertlesecek veya kızkıza alısverise cıkacak ya da eglenecek bir arkadasa ihtiyac duymayacaksın?
sevgilin her konuda sana arkadas olabilir fakat sadece ona yuklenmen belki zamanla sıkabilir de... o zaman kapı kapı gezip komsu edinmeye mi ugrasacaksın? ustelik dune kadar kimsenin yuzune bakmazken...?

ayrıca hayatına devam edemezsin demiyorum,
birlikte yasamın dıs dunyadan kendini soyutlamak anlamına gelmedigini anlatmaya calısıyorum.
yani daha onceden basarabildiysen bu senin cogu kadına nazaran daha guclu oldugunu gosterebilir fakat su an -sevgilinin de uyardıgı uzere- yaptıklarının dogru oldugu anlamına gelmez.

zaten bazı seyleri goze almıssın, anladıgım kadarıyla aile iliskilerin de iyi,
fakat yerinde olsam bu durumu onlara tumuyle acıklayamıyorsam sırf o "kacınılmaz son" olarak adlandırdıgın durumu yasamamak icin en azından alıstırmaya calısırdım...

mesela siz aynı evde yasamıyor olsaydınız birbirinize gelip gidecektiniz degil mi?
x'in adının gecmesine, ikinizin yanyana durabilmesine, özel gunlerde onu soracakları kadar alısmalarına, -arkadaslarınızla once grup olarak sonra da yalnız da farketmez- aynı evde olabilmeniz dusuncesine yavas yavas kabullendirmeye calısırdım.
bunu dusunerek yapmamıstım fakat geldigim noktada bu durumun onların tepkilerini en aza indirdigini farkediyorum...
ilk basta "kızım biz sana guveniyoruz" deseler dahi uzerimde psikolojik baskı olusturur ama yine de "yalnız kalma, dikkat et" diye uyarırlardı,
hala ayrı evlerde yasıyoruz cunku tapulu evlerimizi bırakmak, duzenimizi bozmak işimize gelmiyor,
ancak evde tekken usta cagıracaksam veya evden hic cıkmadıysam ailemin "arkadaslarını cagırsana kızım, hem x nerde o niye gelmedi? beraber oturun, tek basına yemek yemek bile keyifsiz olur" diyecekleri bir iliskiyi kurmayı basardım...
 
yanı sız neden btrmek ıstıyorsunuz ben onu da anlamadım kı ? erkek arkadasınzdan mı emın degılsınız yada farklı bır durumunuz mu var anlayamadım
 
anladım zahmet etmıs uzun uzun yazmıssınz tesekkur ederım evet o konuda adımlar atacagım dısarıdakı dıger ınsanlara fakat benım hemcınslerıme karsı guvensLıgım ar bıraz bana hep denk geldıklerınden mıdır bılmem burcok dost kaZıgı yedım bu sebepten sanırım guven sorunu yasıyor ve yaklasmak ıstemıyorum
 

bu ayrı bir sorun...
kac yasındasınız bilmiyorum ama bunu universite caglarında yasayıp hem guzel arkadaslıklar hem de kazıklar vs hepsini tecrube etmek genelde daha kolaydır,
hayatınızda kalıcı olabilenler ve olamayanlar olarak gruplandıracagınız insanlarla tanısmanın sonu yok...


ayrıca alınmayın ama "kimseyle dost olunmuyor" cumleleri bana cok samimiyetsiz geliyor,
guzel paylasımlarda bulunmak, iyilik yapmak ile enayi yerine konmamayı birbirinden ayırmak, temkinli olmak ile insanların guvenilir olmadıgını soylemek arasındaki nuansa dikkat etmek zor seyler olmamalı...
 

insanlar 30 yıl birlikte yaşıyor da sizin gibi konuşmuyor, bu fazla güvenli halleriniz sadece toyluk ama bunu şimdi değil en az bi 5 yıl sonra anlarsın. ben de erkek arkadaşımla yaşadım, belirttim de sırf şu saçma yorumunuza maruz kalmamak için. evet siz iyi bir insan değilsiniz çünkü size yıllarca emek vermiş insanlara çok ciddi bir konuda yalan söyleyip, kandırıyorsunuz. bu kadarı da sizi tanımak için yeterli, şuan yazdığın konuyu okuyan bir çok insan haddi olmayarak ailene acıyor..
sana dürüst bir hayat diliyorum.. benden bu kadar
 

bunu daha önce de yazmıştım öne çekeyim dedim.
çünkü dediğim gibi sen sıkıntının sebebini biliyorsun ve az çok ifade etmişssin.
gördüğüm kadarıyla yorumların büyük çoğunluğu da bu yönde.
ama senin neden tepki gösterdiğini anlayamadım.
bir mesajında demişssin ya "sanki sizlerin her yaptığından ailelerinizin haberi var" diye.
bu da içindeki çelişkinin dışa yansıması,bir çeşit savunmaya geçmişssin.
gerek yok,yaptığının arkasında dur,zaten geri dönüşün yok galiba.
o zaman bu gizli yaşantına bir müddet daha devam edip okuldan sonra evleneceksiniz.
duygularını başka şeylerin arkasına saklamaz isen ve kendine de net bir şekilde ifade edersen rahatlayacağını düşünüyorum.
 

sız yasadınız mı bu durumu sonra ne oluyor:)

Ogrencilikte ayni eve cikmadik ama 6 ay kadar beraber yasamamiz gerekmisti. Onun disinda zaten hep birbirimizdeydik. Laylaylom gecti. Okul bitince de evlendik. Bana kalsa evlenmezdim de ailemle paylasinca biraz mecburiyet oldu :) gecim derdi baslayinca sikintilar da geliyor. O yuzden anin keyfini cikar. Huzursuz olma.
 
Aslında iyi yanlarıda var kötü yanları da bence ..
Bunu ilişkisini uzaktan farklı şehirlerde yürütüp .. İlk defa aynı şehirde yaşama şansına evlenip de elde eden bir kadın olarak söylüyorum ..
Ben eşimle her sorun yaşadığımda keşke önceden birlikte yaşama lüksümüz olsa diye düşünürüm ..
Bir insanı en iyi aynı evde yaşayarak anlayabiliyorsun erkek arkadaşını tanıma açısından çok doğru ...
Amam ilerde nasip olurda evlenirseniz eğer, heyacan az olacak ya da olmayacak çünkü zaten aynı yastığı, aynı hayatı, aynı evi ve vb gibi birçok şeyi paylaşmış keşfetmiş olacaksınız ..
Sana tek tavsiyem sonrası için şuanı arkadasında durabileceğin şeyler yaşayarak geçirmen ..
İlerde herşey olabilir sonuçta ayrılsanızda bu dünyanın sonu değil sen sevdiğin adama güvenip böyle yaşamayı seçtin ve bunda asla kötü birşey yok ..
Her zaman bu güçte olursan yanılma payında olmayacak ..
Sonuçta ayrı evlerde yaşasanız bile haftanın en az 3 günü aynı evde yine kalacaktınız..
En azından birbirnizi kandırmayıp ne istediğinizi biliyorsunuz ..
 
essek gibi seviyorum hala ama iste,insan kaldiramayacagi yükün altina girince dengesi bozuluyor.söyledilerim sacma biliyorum ama tecrube tecrubedir.umarim yardimci olur sana,

Bende konuyu yazan hanıma bunu demek istemiştim.Ama yanlış anladı. Teşekkürler arkadaaşım böylesine içten anlattığın için...
 


:) Onlarda böyle demişlerdi. Çok tanıdık ifadeler. Şimdi atın, ilerde tutarsınız... Ne diyelim. SELAMETLE...
 
saçmalamışlar canım. okulunuzun bitmesine bir yıl falan kaldıysa ve sonrasında evlilik düşünüyorsanız gayet normal bir durum bence. Vicdan sahibi bir insan olduğunuz için ailenizin bilmiyor olması sizi içten içe rahatsız ediyor, hepsi bu. Bu zamanda özellikle büyük şehirde yaşayan ve okuyan gençlerin çoğu evlenmeden önce bir süre birlikte yaşıyorlar zaten. yadırganacak ya da ayıplanacak hiçbir şey yok. bir insanı gerçekten tanımak için çok önemli adımdır beraber yaşamak. senin hayatın senin kararların..
 

Her zaman derim böyle bir ailede yetişmesem bile bu tarz konulara önem verirdim.
Ayrıca kusursuz bir evlat olmamın kararını verecek siz değilsiniz.
Biz sizi nasl yargılamıyorsak, sizinde iğneleyici cümleler kurup yargılamaya hakkınız yok.
Yaptığınız şeyin arkasında durup ailenize dürüst bile olamıyorken kalkıp nasıl hepiniz ailenizin istediğin hayatı mı yaşıyorsunuz diyebiliyorsunuz ki?
Siz bunu gizli saklı yapıyorsunuz, ailenize ben sizin gibi düşünmüyorum ve bu yüzden sizin istediğiniz gibi bir hayat yaşamıyorum bile diyemiyorken bu neyin yargılaması?
Bu arada gerçekçi yorumlar yapamıyorsunuz derken neyi kastettiniz?
 
Bizim sınıfta vardı böyle birlikte yaşayan bir kız bizimle fln fazla konuşmazdı. Derslere girip çıkardı, çok olgun be ağır gözüküyordu dışarıdan. Unu eleyip eleğini asmış derler ya o şekilde. Sonra evlendi mi ne yaptı bilmiyorum orasını. Ailem izin vermez evlenmeme diyorsun ama bu senin durumunda çok saçma oluyor zaten bir imza atmak kalmamış mı aileniz seve seve izin verir o imzaya. Benim yorumlamam bu kadar.
 

Sen ne demek istediğimi anlamadın herhalde,sana şiddetten yada çarmıha gerilmekten bahsetmiyorum..
Ortada olan güven duygusundan söz ediyorum..

hayır cok kucuk degılız 24 yasındayım ben oda 26

Önce okulun bitsin,ayakalrın yere sağlam bassın,çalış paranı kazan ondan sonra ne yapacaksan yap diyorum.
Bana göre birlikte yaşamak için yinede küçük bir yaş..
Benim fikrim bu sadece..


Olaya sadece cinsellik olarak bakmadığımı söyleyeyim,aynı evin içinde olmak beraber vakitgeçirmek,sizler şayet bir birlşktelik yaşıyorsanız bu beni zerre kadar enteresan etmez.
Seçim senindir,söylediğim gibi hayatı yaşayan sensin,karar verecek olan da sensin
Evet Türkiye'de yaşıyoruz,birçok örneği de görüyoruz,terk edilen çoğunlukla kızlarımız oluyor.
Erkeğede birşey olmuyor,hangisi arkasına dönüp bakıyor söylermisin..
Şunuda söyleyim benim sınırlarım o kadar küçük değildir,sen nereden bileceksin ki..
Burada üzüldüğüm noktayı sen hala anlayamadın.
Evladım karar senin diyorum..

kıra ıcın mı yureklerıne ıner yanı :) ben sıze daha ne dıyeyım

Bana birşey deme hakkını sana vermem,sen yine anlamadın ne demek istediğimi..
Ailenin kirasını ödediği evde,evladının erkek arkadaşıyla kaldıklarını duysalar dı demek istedim..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…