yapısı öyledir sizde kesin alakanızı... ortak yaşam alanında işlerde ortaktır bunu belirtin yapmıyorsa siz onun pisliğini çekmek zorunda değilsiniz başka ev bulsun kendine...Herkese iyi akşamlar. Üniversite öğrencisiyim. Babamın arkadaşının hiç tanımadığım kızıyla bu sene eve çıktık. Kız Bayburt'tan geldi Ankara'ya. Uzun zamandır rahatsız olduğum davranışları vardı ama bugün sinirlerimi tepeme çıkardı. Bilmiyorum ben mi objektif bakamıyorum acaba. Genelde eve benden sonra geliyor ne selam ne sabah var. Yüzü 7/24 asık. hem de hiçbir sebep yokken. Ben hep gönlünü hoş etmeye uğraşıyorum nedense .Dün arkadaşıma tanıdığımız bir abla mesaj atmış. İftara gelin demiş. Ben de planımı iptal ettim birlikte bişeyler yapalım diye ablanın davetine gideyim dedim. Neyse bugün geldi eve yine bir karış suratla geçti yatağına müzik dinliyor. İftara yarım saat kalmış hala oturuyor. Kalk hazırlanalım evleri uzak zaten anca gideriz dedim. E onlar bizi almayacak mı dedi. Dedim ne bileyim sen konuştun ara bir sor . Aradı meğer abla evimize sipariş vermiş yemek eve gelecekmiş. Bizimki mesajı yanlış 'okumuş'. Peki diyorum madem yanlış anladın mesajı ne diye bu saate kadar bi aramadın sormadın' nasıl olacak abla alacak mısın bizi 'diye . Zaten ben harekete geçmesem hiç yerinden kalkmıyor. Öyle de gamsız ki. Onun yüzünden planımı iptal ettim. Zaten dediğim gibi uzun zamandır asık suratından ve huysuzluklarından bezdiğim için açtım ağzımı yumdum gözümü. Gözleri doldu döndü bi tarafa ben konuşurken kulaklığını taktı. Bende sen bilirsin dedim çıktım odadan. Çok garip bir karakteri var kesinlikle uyumsuzuz. Ev işlerinden erinir, bulaşığını yıkamaz, her türlü ortamıma soktum ama insanlara karşı yabani. Neden bana selam vermiyorsun bir güler yüzün yok diyorum 'mecbur muyum?' diyor. Gülsem mi ağlasam mı bilemedim. Siz ne dersiniz?
