Ben üniversiteyi bitirdikten sonra o şehirde iş bulmak adına bir iki yıl daha kalmış yurt, dernek, ev derken yüzlerce insanla yaşamıştım. Anlattığınız prototipte birçok kişiyle yaşamak zorunda kaldım. Emici onlar, sömürücü. İnsanın enerjisini son damlasına kadar emip modunu yerlerde süründüren. Tam anlattığınız tarzda biriyle oda arkadaşıydım. Gitsen nereye gideceksin. Ölüm gibi birşeydi ama kimse ölmedi vakası resmen.
Hemen çıkın o evden. Babanızı ikna edin çıkın. Ben onu görmezden gelin tavsiyelerine katılmıyorum. Çevrenizdeki insanları görmezden gelmek sizin için kolay olmasın. Erdemlerinizi kaybetmenize sebep olmasın malum suratsız arkadaş