Gece yatana kadar ilgilensin kısmına katılmıyorum.
Eşinizin kurduğu cümlede yanlış tabi onuda belirtmeden geçemeyeceğim.
Çalışmak ve evde olmak,ikisinide deneyimlemiş biri olarak şunu söyleyebilirim. Çalışırken eşimden yardım isterdim. Masayı toplamak vb ufak tefek işler için,temizlik konusuna girmezdim çünkü haftasonu yardımcı aliyordum,o hallediyordu.
Kızım doğduğundan beri evdeyim. Beklentim olmuyor eşimden. Dağınık olmaması,sağdan soldan çorap ,çamaşır toplamadığım,giysilerini yerli yerine astığı ,yıkanacakları (beyaz renkli)ayrı sepetlere attığı için bana yetiyor açıkçası.
Ev işlerini yemek vs hallediyorum,gerektiğinde yardımcı alıyorum zaten cam kapı silmek için. Haliyle eşimden bir beklentim yok.
Sabah 6da evden çıkıp akşam karanlıkta dönen birine diyemem zaten kalkta şunu sen yap diye.
Çünkü çalışmak,trafikte cebelleşmek nedir,insanı ne hale getirir yaşadım biliyorum.
Şimdi bebek geliyor. Tabiki akşam gelince bebeği bırakır duşumu alırım.
Kızımı dışarı çıkarmasını beklerim,ben bebekle çıkamayacak durumdaysam ama fazlasını beklemem diye düşünüyorum 1 saat ilgilense yeter benim için. Onunda dinlenmeye ihtiyacı var. Ha haftasonu uyumak istediğimde çocuklarla ilgilenirmisin diyip,gidip 1 saat uyuyabilirim ki yapmışımdır ama dediğim gibi,evdeyse dinlendiyse,trafik,iş stresi çekmediyse.
Hayat müşterek ama çalışan insanın yorgunluğuda unutulmamali.
O işteyken ben bebeğim uyuduğunda 1 saat yanına kıvrılıp uyuyabilirim ama eşim gece uykusuz kaldıysa işte gidip şurada 1 saat kestiriyim diyemez.