Ben evdeyim,yaklaşık 5 yıl oldu...ama çalıştığım zamanları özlüyorum...çünkü en azından hayatın içindeydim...birilerine kızsamda,yorulsamda sonuçta bir aksiyon,akan bir enerji vardı:çok üzgünüm
tabii o zamanlar şikayet ettiğim,evde kalmak istediğim zamanlarda oluyordu..oda biraz evcimen oluşumdan evi özlememden kaynaklanıyordu sanıyorum).....
ama son 2 senedir eskisi kadar enerjik değilim...yaş 41 oldu...gençlik yıllarında hiç can kıymeti bilmemenin tüm kötü sonuçlarını yaşıyorum...:çok üzgünüm:çok çabuk yoruluyorum...en ufak iş gözümde dağlar gibi büyüyor...omuzlarım,boynum ve dizlerimde kireçlenme var...biraz yorucu iş yapsam kollarımı ağrıdan kaldıramıyorum..parmaklarım dolma gibi şişiyor...dizlerim ağrıyor...:çok üzgünüm:ve vücudumun bu yeni hali ile uyum sağlayamıyorum...eski enerjik halimi özlüyorum...:çok üzgünüm:şimdi yaz temizliği yapmaya başlayacağım hiç halim yok...tüm bunlar beni depresif yapıyor...evdekilere sarıyorum...çünkü gönlüm istiyor,vücut gitmiyor...o zamanda canım bedenime sığmıyor:çok üzgünüm:hayatta en sevdiğim şey uzun yürüyüşler...ama dizlerimin yüzünden onu bile artık yapamıyorum....daha bugün kızkardeşimle anneme giderken konuşuyoruz onada dedim...şu aralar tek istediğim hatta takıldığım tek şey ve istediğim...yatıp,uyuyup,kalkıp...sadece istediğim ve zevk aldığım şeyleri yapmak...ev işi yaparak yorulup harcayacağım zamanı ve enerjiyi bedenimi esnetip açacak hafif spora ayırmak ve harcamak istiyorum...kendime biraz bakıp,son yıllarda aldığım birkaç kiloyu vermek istiyorum...bol bol kitap okumak ilgimi çeken konularda araştırma yapmak....sonra dışarı çıkıp yürüyüş yapmak,sonra eve gelip duş almak...yine kitap okumak,yine yatmak uyumak istiyorum....kısacası biraz kendime yönelip kendim için yaşamak istiyorum...çok sıkıldım her şeyden...ama yok yok yok:sm_confused:sorumluluklarım varbenneyaptımkiben bıraksam,onlar beni bırakmıyor....okula giden bir çocuk,çalışan bir eş,askerde bir oğlum ve günlük hayatın tüm gereksinimleri...yani bozdum oynamıyorum demek gibi bir şansım yok....
güzel kardeşim,seni anlıyorum...ama şu anda senin yerinde olmak çok isterdim...tek sorumluluğun kendin...işine git:zevk almaya bak...işten çık yürüyüş yap...yukarda bir arkadaşın dediği gibi gir bir parkta otur,çayını söyle sigara kullanıyorsan yak bir sigara..insanlara bak kendince içinden tahminler yürüt..hikayeler yazsengözlerimebaksanab...güvenilir tipte gördüğün yaşıtın hanımlarla veya yaşlı teyzelerle veya çocuklu hanımlarla muhabbet et...yada kalk bir sinemaya git...gir bir kitap evine kendini kasmadan,acele etmeden istediğin kadar kitapları incele (hayatta en zevk aldığım şeylerden biri,en mutlu olduğum zaman dilimi...resmen dünyayı unuturum o rafların arasında gezerken...helede beni heyecanlandıracak kitaplar buldu isem ve cebimde onları alacak yeterli miktar varsa...kendime bir ayakkabı için ayırdığım parayı bile,hiç düşünmeden oraya yatırırım:asigim:)...gir bir cd ciye...filmleri incele güzel bir iki film al...gel evine duşunu al...yarınki gün için hazırlıklarını yap (giyeceğin kıyafet,takacağın takı vs vs)hafif bir akşam yemeği...tak cd ni,al kuru yemişini meyveni..filmi seyret..gir yatağına al kitabını oku ve rahat bir uykuya geç...kaydirigubbakcemile5sen sağ ben selamet...ah ahhh ne güzel olur:dance:...tabii bunlar bir örnek sen bunları kendi zevklerine göre çok şekillendirebilirsin....demek istediğim bunlar evlenip,istesende istemesende gireceğin sorumluluklar altında ezilmeden,kendin için yaşayabileceğin sana hediye zamanlar...bunlar çok kıymetli zamanlar....çünkü birçok kişinin "öffff bunlarda neki" diyebileceği bu eylemler,gün gelince öylesine bir lüks oluyorki...insan bu fırsatların elinde olduğu zamanları değerlendiremediği için kafasını duvarlara vurası geliyor...
hiç sıkılma,bunalma elindeki şu güzel günlerin doya doya tadını çıkar...dizlerin taşırken yürü,gez...zamanın varken oku,izle...yiyebilecekken ye,iç...kısaca hayatı ıskalama,tam içinde,deyim yerinde ise göbeğinde ol,yaşa...yaşa :dance::dance:kaydirigubbakcemile2alkisalkisalkis alkisalkisalkis alkisalkisalkis
