Ev tuttuk. Şimdi yardımınıza ihtiyacım var.

Esim yabanci demistin. Yabancilarda gördügüm kimse kimseyle anlasmak yada görüsmek mecburiyetinde degil fikridir genelde. O yüzden takma.
 
Esim yabanci demistin. Yabancilarda gördügüm kimse kimseyle anlasmak yada görüsmek mecburiyetinde degil fikridir genelde. O yüzden takma.

Görüşmek mecburiyetinde zaten değilim. Ama anne her ülkede, her kültürde önemli. Eşimle arama bu yüzden soğukluk girsin istemiyorum.
 
Herşey hazır olunca tekran bu tarz laf etmesini sağlar , sizinle yasamiyorum artık der eşimle giderdim. Ben maalesef kibar ayrilmayı beceremem
 
Bayram ve Kandil’de ara .. o çağırmadan gitme gittiğindede misafir gbi işe elini sürme.. ayda bi yemeğe çağır. Böylesi ideal bnce..
Ama şunu söyleyim erkekler balık hafızalıdır. Eşin olanları bi kenara bırakacak ve ailesiyle sık görüşmek isteyecek. Belki gitmiyorsun die sorun çıkaracak bunlara hazrlıklı ol. Çünkü erkekler ailesinin yaptığı kötülükleri bi süre sonra unutuyor malesef....
Madem ev tutuyorsunz uzak alsaydınz keşke...
 
Bende senede bir yada iki defa görüyorum ne kadar az görüştün o kadar iyi aradaki çizgiyi korumak gerek her zaman ama senin eşinde olan korku ile bunu nasıl yapacaksın ben onu bilemedim
 
Merhaba hanımlar,

Son konumu okuyanlar bilir, eşimin ailesiyle sorunlar yaşamıştım. Okumayanlar için özet: Başka bir ülkede, ben iş bulana kadar eşimin annesi ve erkek kardeşiyle yaşıyoruz. Eşimin erkek kardeşi saçma sapan bir sebepten internetimi kesmişti. Eşim de aynı gün beni alıp ev bakmaya götürmüştü. Konuda bahsettiğim elektrik sobalı evi tuttuk. 3 Ocak'ta taşınıyoruz Allah nasip ederse.

Şimdi bundan sonrası için yardımınıza ihtiyacım var. Eşimin annesi ve kardeşiyle son konuşmamızda ikisinin de gerçek yüzlerini görmüş bulundum. Kardeşi özür dilemesine diledi ama hala düşmanca tavırlar içerisinde.

Annesiyse en büyük hayal kırıklığım oldu. Objektif, ara bulucu bir tavır takınmaktan ziyade eşimin kardeşiyle bir oldu ve o konuşma sırasında çok kırıcı şeyler söyledi. "Başkasının evinde yaşıyorsan bizim çamaşırımızı bulaşığımızı da yıkayacaksın, bütün gün evdesin." gibi. O noktaya kadar ilişkilerimiz iyiydi; çünkü ben önce eşimin annesi oluşuna sonra da yaşına hürmeten saygıda asla kusur etmeyip ev temizliği konusunda her şeyi yapıyordum. Ama iş, evi temizlemekle kalmayıp köle gibi onların temizliğini de görmeye gelince, çıldırdım. Öncelikle başkasının evinde değil eşimin kirasını ödediği evde yaşadığımı, ayrıca hizmetçi olarak buraya gelmediğimi ve bütün gün zaten iş arıyor olduğumu belirttim. Ama ipler bende bir kere koptu. Dediğim gibi, gerçek yüzlerini gördüm.

Şimdi sorum, biz bu eve geçtikten sonra -ki ev bu eve çok yakın- nasıl bir ilişki kurmalıyım onlarla? Düşünün, eşim korkudan ev tuttuğumuzu bile söyleyemedi son zamanlarımızı zehir etmesinler diye; çünkü o potansiyelde insanlar.

Arada düşmanlık, kötü niyet vs. olsun istemiyorum. Eşinin ailesiyle belirli sınırlar içerisinde görüşen hanımlar, sizce bu sınırı nasıl çizebilirim? Ne sıklıkta görüşmeliyim? Düşman olmadan nasıl arayı açarım?
siz baştan yüz vermişiniz onlard astar istemiş,
yapmanız gereken özel gün harici arayıp sormamak, haftada bir usuleten zıyeret etmek bu kadarı yeterlı bence..
 
Genel kanı, ayda 1
Bayram ve Kandil’de ara .. o çağırmadan gitme gittiğindede misafir gbi işe elini sürme.. ayda bi yemeğe çağır. Böylesi ideal bnce..
Ama şunu söyleyim erkekler balık hafızalıdır. Eşin olanları bi kenara bırakacak ve ailesiyle sık görüşmek isteyecek. Belki gitmiyorsun die sorun çıkaracak bunlara hazrlıklı ol. Çünkü erkekler ailesinin yaptığı kötülükleri bi süre sonra unutuyor malesef....
Madem ev tutuyorsunz uzak alsaydınz keşke...

Kesinlikle haklısınız yakınlık konusunda ama maalesef en uygun ev buydu dediğim gibi. Elektrik sobasına bile ikna oldum yani yeter ki evleri ayıralım diye...
 
Merhaba hanımlar,

Son konumu okuyanlar bilir, eşimin ailesiyle sorunlar yaşamıştım. Okumayanlar için özet: Başka bir ülkede, ben iş bulana kadar eşimin annesi ve erkek kardeşiyle yaşıyoruz. Eşimin erkek kardeşi saçma sapan bir sebepten internetimi kesmişti. Eşim de aynı gün beni alıp ev bakmaya götürmüştü. Konuda bahsettiğim elektrik sobalı evi tuttuk. 3 Ocak'ta taşınıyoruz Allah nasip ederse.

Şimdi bundan sonrası için yardımınıza ihtiyacım var. Eşimin annesi ve kardeşiyle son konuşmamızda ikisinin de gerçek yüzlerini görmüş bulundum. Kardeşi özür dilemesine diledi ama hala düşmanca tavırlar içerisinde.

Annesiyse en büyük hayal kırıklığım oldu. Objektif, ara bulucu bir tavır takınmaktan ziyade eşimin kardeşiyle bir oldu ve o konuşma sırasında çok kırıcı şeyler söyledi. "Başkasının evinde yaşıyorsan bizim çamaşırımızı bulaşığımızı da yıkayacaksın, bütün gün evdesin." gibi. O noktaya kadar ilişkilerimiz iyiydi; çünkü ben önce eşimin annesi oluşuna sonra da yaşına hürmeten saygıda asla kusur etmeyip ev temizliği konusunda her şeyi yapıyordum. Ama iş, evi temizlemekle kalmayıp köle gibi onların temizliğini de görmeye gelince, çıldırdım. Öncelikle başkasının evinde değil eşimin kirasını ödediği evde yaşadığımı, ayrıca hizmetçi olarak buraya gelmediğimi ve bütün gün zaten iş arıyor olduğumu belirttim. Ama ipler bende bir kere koptu. Dediğim gibi, gerçek yüzlerini gördüm.

Şimdi sorum, biz bu eve geçtikten sonra -ki ev bu eve çok yakın- nasıl bir ilişki kurmalıyım onlarla? Düşünün, eşim korkudan ev tuttuğumuzu bile söyleyemedi son zamanlarımızı zehir etmesinler diye; çünkü o potansiyelde insanlar.

Arada düşmanlık, kötü niyet vs. olsun istemiyorum. Eşinin ailesiyle belirli sınırlar içerisinde görüşen hanımlar, sizce bu sınırı nasıl çizebilirim? Ne sıklıkta görüşmeliyim? Düşman olmadan nasıl arayı açarım?
4 yılda bir görsen yeter
 
Back
X