Ben de 33 yasinda ve bekarim. Simdiye kadar birçok kisiyle tanistim, iliskilerim oldu ama o evlilik yoluna giremedim, giremedik. Ne diyeyim evlenseydim bile bu zorunlu bir evlilik olacakti ve ben su an mutsuz olacaktim. Dogrusu kendimi zorlamadim da degil ama kendimi birine kosulsuzca baglayacak kadar sevgi hissedemedigim icin o adimi atmadim. Cevreden baski olmadi degil ama en sonunda bu benim hayatim, o kisiyle evlenince belki baskalari memnun olacak ama ben mahvolacagim diyerek vazgectim.
Baskalari icin degil kendimiz icin yasamaliyiz. Ben de istiyorum tabiki kosulsuzca sevmek sevilmek. Kim istemez? Evlilikten çok birini istiyorum hayatimda bana iyi ve kotu gunde destek olabilecek. Varligi ile kalbimi isitabilecek birisi. Ondan sonra evlilikte olur belki ama ondan once o kisiyle gercek anlamda mutlu olacagimdan emin olmak isterim. Cok diyorlar hala yasin gecti artik evlenemezsin. Gecen yengem dalgasini gecti senden gecmis diye. Çok zoruma gitti o laf. Insanlara laf anlatmaktan da yoruluyorsun. Zaten 2 ayda bir goruyorum mesafe koyuyorum böyle dusunenlere. Kardesimi feci bir sekilde kaybettim 3 yil once. Bu psikoloji nedir bilmiyor insanlar. Bu halde bile devam edebildim okuluma. Hala cokuntuler yasiyorum, psikolojim bozulabiliyor, bana evlilik degil bana iyi gelecek birisi olsun istiyorum.
Universite diplomami aldim, insallah hayirli bir is nasip eder Allah. Su anda da calisiyorum sukur. Istedigim zaman tatilime gidiyorum. Mart ayında yine kisa bir tatil planim var. Olmuyor olmadi diye ancak kendimize kotuluk yapiyoruz. Nasip kısmet. Bir yandan yasim geciyor diye dusundugunu tahmin edebiliyorum. Ama saglikli bir evlilik yapamazsak nasil surdurebiliriz ki o evliligi?
Rabbim hayirli birisini nasip et diye dua ediyorum. Allah sana da nasip eder insallah.