Çocuğum var, evime de sık sık çocuklu misafir gelir. Bulundukları her yer de batar. Umrumda da değil. Çocuk onlar. Ayrıca annelerine de tek laf etmem hatta bırak rahat olsunlar derim. Ev dediğin şey müzeye koymak için değil, içinde yaşamak içindir. Kirlenir, batar... bazen eşyalar kırılır. Önemli olan içindekiler mutlu vakit geçiriyor mu. Arkadaşlarım da bana karşı öyleler. Zaten yapacagimiz tek is etrafi dagitmasinlar diye cocuklarimizin pesinden kosmak olacaksa neden toplaniyoruz. Herkes evinde otursun. Yalnızlıktan asosyal olup depresyona girelim. Her allahın günü bdv de bir çocuklu misafir evimi mahvetti konusu var. Almayın madem evinize. Siz gitmeyin gelmek isteyene de bahane uydurun. Üç beş geri çevirmeden sonra eşek değillerse anlarlar niyetinizi. Sizlerde pırıl pırıl pırıl evlerinizde bir basiniza oturursunuz.