Evet benim eşim en azından annesinin fikirlerinden etkilense, dolduruşa gelse de bana zorla bişey yaptırmaya çalışmıyor çünkü ne ben ne de o zorla bişey yapabilecek insanlar değiliz. Bunu iyi bilir. Sana tavsiyem aranızdaki saygıyı kaybetmemeye çalış. Ben 2 sefer annemin evine gittim. 1.de ona bu olaylardan ötürü annesi yüzünden hırçın davranmıştım. Eşim beni almaya gelmedi, tıpış tıpış geldim. Evet yüzsüzlük yaptım evliliğim için. Ama 2 sefer eve geldiğimde vicdanen kendimi rahatlatacak herşeyi yaptım, çok zordu ama sabrettim beni evden göndermek için sabrımı taşıracak şeyler de yaptı. Çünkü üstten sürekli ültümatomlar geliyordu. Bugün yine yanımıza çıkmadı, beni saymıyor yok bilmem ne saçma sapan birsürü şey. Sanki zorundayım ! Yine de sustum, eşimin bir ev hanımı olarak ne kahvaltısını ne ütüsünü, hiçbişeyinizi eksik etmedim(ki bunlar da görevimiz değil) Sonra birgün sabrım taştı, yine terkettim ! Ama bu kez aşırı haklıydım(diğer seferde de) Hemde bunu gözünün içine baka baka, seve seve yaptım. Hasretime dayanamadı, bütün arkadaşları da onun gibi bi kızı bir daha nerden bulucaksın, dört dörtlük bir insan gibi konuşmalar da geçince. Sabırla bekledim, Aradan 2 aya yakın bir zaman sonra it gibi pişman olmuş bir şekilde geldi. Çünkü bensiz mutlu olamamış. Ama bu gören kv oğlu için bile beni aramadı. Kızım naptın, ne oldu da gittin vs . İşte benim için orda bittiler. Ailesi aile değil. Çok şükür şimdi bir sorun yok, kv karşı olan soğukluğum ve nefretim malesef ki kronik ama artık onları takmadan yaşayabiliyorum.