- 14 Nisan 2015
- 1.064
- 2.259
- 133
Düzenleme: İki yıl için 80-90 bin bandında bir araç almak üzere kredi çekmeye karar verdik. Umarım istediğimiz tarzda çok arıza çıkarmayacak bir araç bulabiliriz. Bu şekilde yapabilirsek evi satmayacağız. Gerçi genel olarak KK sakinleri ev konusunda o kadar hassas ki, baya kulağım çekildi, kolay kolay satmayız artık
Okuduğunu anlayabilmiş ve saygı çerçevesinde görüşlerini sunmuş olan herkese teşekkür ederim. :) Hem bana kaygılarımda yalnız olmadığımı hatırlatarak moral verdiniz, hem de farklı bakış açıları kattınız. :)
***
Merhabalar, son günlerde içinden çıkamadığım bir ikilemin içindeyim.
Geçen sene Temmuz ayında eşimle yatırım amacıyla küçük bir şehirde cüzi bir peşinatla, düşük faizli krediyle 2+1 bir ev aldık. O dönem İstanbul'da yaşadığımız için ulaşım sıkıntısı çekmiyorduk. Eşim de ihtiyaç halinde şirketin araçlarını kullanıyordu. Bir yıl içinde ev %40 değer kazandı. Değer kazanmaya da devam edecek gibi görünüyor. Düzenli bir kiracımız var ve kiraya her sene %10 zam yapsak bile, 8 yıl içinde kira tutarı kredi taksidini tamamen öder hale gelecek.
Gel gelelim, şimdi küçük bir şehre taşındık. Burada ulaşım saatte bir gibi seyrek işliyor, benim de nöbetler nedeniyle geceleri belki birkaç kez işe gelmem gerekecek. Ayrıca tatillerde araç kiralamaktan fenalık geldi. Dolayısıyla bana kalırsa mümkünse hemen bugün araba almamız lazım.
Peşinat olarak elimizde hepi topu 5-10 bin lira var. İkinci el araba piyasası da malumunuz; 120 binden aşağı eli yüzü düzgün bir araç almak mümkün görünmüyor. 120 bin verip ikinci el almaktansa da 200-230 bandında bir sıfır araba almayı tercih ederiz.
Eşime kalırsa eylüle kadar beklemeli ve eylül ayında boğazımıza kadar borca batarak ikinci el bir araç almalıyız. Şu anki gelirlerimizle ancak karşılayabileceğimiz bir taksit tutarından söz ediyorum. Eşim işini yeni kurduğu için önümüzdeki aylarda geliri dramatik olarak artabilir ama bu ekonomik atmosferde ne olacağı da belli olmaz.
Bu arada 1,5-2 yıl sonra yurtdışına taşınma ihtimalimiz var. Gidecek olursak bunun için döviz biriktirmeli ya da en azından giderken bir şey satıp dövize çevirmeliyiz. Ayrıca önümüzdeki 1-2 yıl içinde çocuk sahibi olmayı da umuyoruz ki sanırım bu da masraf demek. Ayrıca çocuk demek arabaya ihtiyaç duymak da demek.
Ailelerimizden yardım istesek verirler ama hiç o toplara girmek istemiyoruz.
Benim çözüm onerim, içim yansa da evi satarak kredi borcunu kapatmak. Bu şekilde elimize 140-150 bin kadar bir peşinat kalacaktır. Üzerine taşıt kredisi çekerek sıfır araç alarak da günün gereksinimlerine yönelik bir tür yatırım yapmış olacağımızı düşünüyorum. Tabii kiradan olacağımız gibi arabanın da masrafı çıkacak.
Uzun yazdım, üzgünüm. Bir akıl verin çok mu saçma düşünüyorum?
Okuduğunu anlayabilmiş ve saygı çerçevesinde görüşlerini sunmuş olan herkese teşekkür ederim. :) Hem bana kaygılarımda yalnız olmadığımı hatırlatarak moral verdiniz, hem de farklı bakış açıları kattınız. :)
***
Merhabalar, son günlerde içinden çıkamadığım bir ikilemin içindeyim.
Geçen sene Temmuz ayında eşimle yatırım amacıyla küçük bir şehirde cüzi bir peşinatla, düşük faizli krediyle 2+1 bir ev aldık. O dönem İstanbul'da yaşadığımız için ulaşım sıkıntısı çekmiyorduk. Eşim de ihtiyaç halinde şirketin araçlarını kullanıyordu. Bir yıl içinde ev %40 değer kazandı. Değer kazanmaya da devam edecek gibi görünüyor. Düzenli bir kiracımız var ve kiraya her sene %10 zam yapsak bile, 8 yıl içinde kira tutarı kredi taksidini tamamen öder hale gelecek.
Gel gelelim, şimdi küçük bir şehre taşındık. Burada ulaşım saatte bir gibi seyrek işliyor, benim de nöbetler nedeniyle geceleri belki birkaç kez işe gelmem gerekecek. Ayrıca tatillerde araç kiralamaktan fenalık geldi. Dolayısıyla bana kalırsa mümkünse hemen bugün araba almamız lazım.
Peşinat olarak elimizde hepi topu 5-10 bin lira var. İkinci el araba piyasası da malumunuz; 120 binden aşağı eli yüzü düzgün bir araç almak mümkün görünmüyor. 120 bin verip ikinci el almaktansa da 200-230 bandında bir sıfır araba almayı tercih ederiz.
Eşime kalırsa eylüle kadar beklemeli ve eylül ayında boğazımıza kadar borca batarak ikinci el bir araç almalıyız. Şu anki gelirlerimizle ancak karşılayabileceğimiz bir taksit tutarından söz ediyorum. Eşim işini yeni kurduğu için önümüzdeki aylarda geliri dramatik olarak artabilir ama bu ekonomik atmosferde ne olacağı da belli olmaz.
Bu arada 1,5-2 yıl sonra yurtdışına taşınma ihtimalimiz var. Gidecek olursak bunun için döviz biriktirmeli ya da en azından giderken bir şey satıp dövize çevirmeliyiz. Ayrıca önümüzdeki 1-2 yıl içinde çocuk sahibi olmayı da umuyoruz ki sanırım bu da masraf demek. Ayrıca çocuk demek arabaya ihtiyaç duymak da demek.
Ailelerimizden yardım istesek verirler ama hiç o toplara girmek istemiyoruz.
Benim çözüm onerim, içim yansa da evi satarak kredi borcunu kapatmak. Bu şekilde elimize 140-150 bin kadar bir peşinat kalacaktır. Üzerine taşıt kredisi çekerek sıfır araç alarak da günün gereksinimlerine yönelik bir tür yatırım yapmış olacağımızı düşünüyorum. Tabii kiradan olacağımız gibi arabanın da masrafı çıkacak.
Uzun yazdım, üzgünüm. Bir akıl verin çok mu saçma düşünüyorum?
Son düzenleme: