Canım kardeşim, size sarılabilir miyim, kardeşim demek içimden geldi, umarım kızmazsınız.
Konuyu okuyunca elimde olmadan duygulandım, size yorum yazmadan önce kısaca kendimden küçük bir örnek vermek istiyorum. Sakın yanlış anlamayın, akıl vermek değil niyetim, ne haddime.
Ben 26 yaşındayım, benim babam kız çocuklarını küçük görür, küçüklüğümden beri bana “Bir gün evlenip gideceksin,” sözlerini söylemiştir.
Açık açık şu yaşımda bile “Evlenince bizi artık aramazsın sen, kocana ve onun ailesine bakarsın” diye söylenir.
Ha, kısmetin var mı diye sorabilirsiniz, yok, çölde su gibi yalnızım ama küçüklüğümden beri babam yüzünden bu sözleri duyarım.
Erkek kardeşim bir gün babama benim ilerde bir gün ev sahibi olma hayalimi söyledi, babam kızarak “Ne evi? Evlenip gidecek?” diye köpürdü.
Sanki kötü bir şey, bir kadının ev sahibi olması, o nasıl kızmak, tövbe tövbe.
Ben kendimi o kadar kötü hissettim ki.
Sağlıklı bir insan olsaydı,kız çocuğu erkek çocuğu ayrımı yapmazdı.
Çok uzatmayayım, yıllardır babamdan çok çektiğim için onu Allah’ın izniyle utandırmak istemişimdir.
Evlensem de, çocuklarım olsa da, kendi ailemi ihmal etmek istemem.
Tabii büyük konuşmak istemem, belki başarırım, belki başaramam.
Belki benim eşim ve ailesi de sorun çıkarabilir ya da küsebiliriz ya da başka bir şey olabilir, hayat bu...
Sadece babamı utandırma hayalim var işte.
Demem o dur ki, bence anneniz ve babanızla görüşmelisiniz, eşiniz kendisi konuşmasa bile siz ilişkinizi kesmeyin, bana bunu yazdığım için kızmayın ama Allah size ve eşinize bunun günahını yazacak maalesef.
Bir de ailenizde siz onlarla konuşmadığınız için çok üzülecektir, büyük ihtimal benim babamın kız çocuklarıyla ilgili düşünceleri gibi aileniz sizin için düşüneceklerdir, bana kızmayın.
Bir de gerçekten ilahi adalet var, insanlar ne ekerse onu biçer, bu durumu ben de yaşadım, ailemde ve başkalarında da gördüm. Eşiniz sizin ailenizle konuşmanızı engellerse Allah korusun, yarın öbür gün sizin evlatlarınızda aynı şeyi yaşarlar, kim bilir, evlatlarınız eşleri yüzünden sizinle konuşmazlar. Allah korusun.
Lütfen eşinizi tatlılıkla ikna edin, işin günah boyutunu ve kendi çocuklarınızında size bunu bir gün yapabileceğini anlatabilirsiniz. Evde bayılma numarası, hasta numarası gibi acıtasyonlarda yapabilirsiniz, yeter ki sizi iyi kötü, bakıp büyüten ailenizle konuşun. Eşiniz konuşmasa bile. Telefondan da olur, görüntülü arama, mesaj falan. Bir şekilde ipi koparmayın.
Allah’a emanet olun, inşallah eşinizi ikna edersiniz.
İnsallah doğru yoldayimdir ki ben olduğuma inanıyorum herşey zamanla güzelleşir insallah
anlamak imkansız gerçi benim eşim hayatta evlenmem tekrar basımı derde sıkamam diyor ama hiç inandırıcı gelmiyor bana
