Meraba. Öncelikle zahmet edip okuyan,yorum yapan herkeze teşekkür ederim. Klasik belki artık ama benim derdim de bu.
3 yıldır hayatımda bana değer veren,beni gerçekten seven,herşeyden,herkesden her daim koruyan sevdiğim adamla evi yokmuş,işi iyi değilmiş diye evlenemez mişim. Ailemin görüşü bu. Dürüstlüğün her zaman paradan puldan önemli olduğunu hep tekrar ederler oysa ki. Laftaymış! Evet hak veriyorum onlara. Kendi çektikleri zorlukları benim çekmemi istemiyorlar. Rahat yaşamamı,hiç birşeyden eksik kalmamı istiyorlar. Anlıyorum gerçekten. Ama her zaman isteyince,çabalayınca her dileğimizin gerçek olduğuna inananlardanım. Ki sevdiğim kişi -sevdiğim için gözüm kör olduğundan düşünmüyorum böyle- herşeyi başarabilecek,taşı sıksa ekmeğini çıkarır derler ya işte öyle biri. Ben onun hayatına girmeden öncede böyleydi,şimdi de böyle. 3 yıl dile kolay. Yok o duyacak,yok o görecek diye doya doya yaşayamadık sevgimizi. Şimdi tam büyüdük,işimizi gücümüzü yerine oturttuk,vaktin geldiğine inandığımız zaman da yolumuza engeller konuluyor. Takıldığım konu bu değil aslında. Yani sabrederek,dua ederek bunları aşacağımı-zı biliyorum. Ya evi yok diye insan sevdiğinden ayırılır mı? Buna bozuluyorum. Zengin adamla evlensem adam beni mutlu edemedikten sonra ben ne anlayacağım o evlilikten. Param olacak huzurum olmayacak. Parasız hayat olmuyor bunu biliyorum. Ama Allah'a şükür durumu öyle kötü değil ya. Sadece ailesine o bakmak zorunda evin tek oğlu. Şuan ev alacak gücü yok. Öyle ağır bir yükün altına giremez. Düğün yapacak o kadar para gidecek zaten. Ama ''düğünü yapalım,borçları kapatır,hemen ev bakarız'' diyor. İstedikten sonra neden olmasın ki! Şimdi evin yok diyerek neden gururunu kırayım. 4-4 lük ilişkim varken neden zora sokayım,huzur bozayım. Mantıksız mı düşünüyorum ya! Bu ara zaten allak bullak kafam. Ruh gibiyim. Aileme derdimi anlatamıyorum. Herşeyi yoluna koyacağımıza inanmıyorlar. Babaannem desem başka sevdalarda. Damat arıyor yanık yanık! Ben ona sevdiğim var dedikçe o daha iyi nasip çıkar diyor. Kafayı yememem mümkün mü şu durumda...
3 yıldır hayatımda bana değer veren,beni gerçekten seven,herşeyden,herkesden her daim koruyan sevdiğim adamla evi yokmuş,işi iyi değilmiş diye evlenemez mişim. Ailemin görüşü bu. Dürüstlüğün her zaman paradan puldan önemli olduğunu hep tekrar ederler oysa ki. Laftaymış! Evet hak veriyorum onlara. Kendi çektikleri zorlukları benim çekmemi istemiyorlar. Rahat yaşamamı,hiç birşeyden eksik kalmamı istiyorlar. Anlıyorum gerçekten. Ama her zaman isteyince,çabalayınca her dileğimizin gerçek olduğuna inananlardanım. Ki sevdiğim kişi -sevdiğim için gözüm kör olduğundan düşünmüyorum böyle- herşeyi başarabilecek,taşı sıksa ekmeğini çıkarır derler ya işte öyle biri. Ben onun hayatına girmeden öncede böyleydi,şimdi de böyle. 3 yıl dile kolay. Yok o duyacak,yok o görecek diye doya doya yaşayamadık sevgimizi. Şimdi tam büyüdük,işimizi gücümüzü yerine oturttuk,vaktin geldiğine inandığımız zaman da yolumuza engeller konuluyor. Takıldığım konu bu değil aslında. Yani sabrederek,dua ederek bunları aşacağımı-zı biliyorum. Ya evi yok diye insan sevdiğinden ayırılır mı? Buna bozuluyorum. Zengin adamla evlensem adam beni mutlu edemedikten sonra ben ne anlayacağım o evlilikten. Param olacak huzurum olmayacak. Parasız hayat olmuyor bunu biliyorum. Ama Allah'a şükür durumu öyle kötü değil ya. Sadece ailesine o bakmak zorunda evin tek oğlu. Şuan ev alacak gücü yok. Öyle ağır bir yükün altına giremez. Düğün yapacak o kadar para gidecek zaten. Ama ''düğünü yapalım,borçları kapatır,hemen ev bakarız'' diyor. İstedikten sonra neden olmasın ki! Şimdi evin yok diyerek neden gururunu kırayım. 4-4 lük ilişkim varken neden zora sokayım,huzur bozayım. Mantıksız mı düşünüyorum ya! Bu ara zaten allak bullak kafam. Ruh gibiyim. Aileme derdimi anlatamıyorum. Herşeyi yoluna koyacağımıza inanmıyorlar. Babaannem desem başka sevdalarda. Damat arıyor yanık yanık! Ben ona sevdiğim var dedikçe o daha iyi nasip çıkar diyor. Kafayı yememem mümkün mü şu durumda...