Evimi özledim...

canim ben taa amerikadayim ,ustelik 6 haftalik hamileyim ,bende saun cok bunalmis durumdayim ailemin yaninda olmak istiyorum.. ama elimizden birsey gelmiyor iste (
 
allah yardımcın olsun canım. ben bu kadar zorlanıyorsam senin halini düşünemiyorum bile... çok zor gerçekten ama biter inşallah...:teselli:
 
sız onlardan keyfı ayrılmadınız kı sıze ıhtıyacı olan onlara gelecekde saglıklı bırey yapmak ıcın emek harcadınız cocukların yanındasınız gurur duyun bununla aılenızde sızınle takdır edıyodur emınım..
yapdınız guzellıgı goz onune getırın ve sukredın halınıze elbette kavusucaksınız gorusceksınız gene ..
 
offf offf gercekten cok zor bu gurbetlik ya ( insan evini memleketini cok ozluyor, burada esimden baska konustugum kimsem yok ( hamileligime bile sevinemiyorum acaba yapmasiydim diyorum ...
 
hayır öyle düşünme inşallah sağlıklı bir şekilde dünyaya geldiğinde o senin en büyük mutluluk kaynağın olacak. benim eşim bile yok yanımda. kelimenin tam anlmıyla yapayalnızım. her akşam aynı şeyler, aynı duvarlar aynı saatler... her şey aynı...
 

şükürler olsun ki bir işim var ve çalışıyorum benim sahip olduklarıma sahip olabilmek için didinen binlerce insan var bunu biliyorum ve aklımdan hiç çıkarmıyorum. ama dedim ya bazen insanın dayanamadığı anlar oluyor sınırlarının zorlandığı anlar... işte ben oralardayım. dayanma eşiğimi zorluyorum tek tesellim az bir süre kalmış olması...
 
Canım aile özlemi nedir çok iyi bilirim. bende 10 ay önce evlendim ve ailemden 12 saat uzaklıkda bir yere gelin geldim. çok zorlandım başlarda ama şimdi alıştım.

Sende bence kendine şöyle teselli vermelisin. Çok ulvii bir görev yapıyorsun kimse oradaki çocuklara gidip eğitim vermek istemezken sen oradasın. Senin sayende cehaletten kurtuluyorlar. 1 kelime fazla öğrenseler senin sayende... Bence bu çok kutsal canım....
 
cevap verdiğiniz ve destek olmaya çalıştığınız için hepinize çok teşekkür ederim. mardinden hepinize selamlar...
 
geçen sene açmıştım bu konuyu.... dönüp şöyle bir okuduğumda hala aynı yerde olduğumu gördüm. bugün çok daha kötü bir günümdeyim. herşey daha da kötüleşiyor. o kadar çok yoruldum ki... annemi eşimi üzmek istemediğim için dişlerimi sıkıyorum her telefon konuşmasında. sonra durduk yerde yine dişlerimi sıkarken buluyorum kendimi. ruh halim o kadar değişken ki... hiç bir şey yokken ağlayabiliyorum 5 dakika sonra ise deli gibi güle isteği duyuyorum. ben iyi değilim galiba... az kaldılar geçecekler bitecekler işe yaramıyor artık. ben bugünümü yaşayamıyorum yarınmı nasıl bekleyeceğim?
 
bende aynı durumdayım, hatta daha kötü senin gidebileceğin kesin ama benim belli bile değil. çok zor, memleketime gitmek istiyorum, evimin ordaki hayalini kuruyorum, evime ayna saat falan aldım, takmıyorum memleketimdeki evimde açacağım diye. kafayı yiyorum galiba
 
çok şükür bir evim var eşim şuan kendi evimizde kalıyor ama ben? tek başıma geçen her dakikayı sayıyorum. nasıl dayanmalıyım bilmiyorum. hiç birşey çare olmuyor sıkıntıma. seni de anlıyorum eminim ki aynı şeyleri hissediyoruz ve galiba bunları yaşamayan neler çektiğimizi anlayamaz. bu yüzden sabret diyenlere daha bir sinir oluyorum.
 

Evimi özledim. Annemi özledim. Babamı, ablalarımı,hepsi kollarımada büyüyen 6 tane yeğenlerimi,hele en son kız olanı Fatimem hastanede ilk doğduğunda bana vermişlerdi.Telefondada olsa Sarı Gelin-i ben söylemeden uyumayan tatlı cadım benim,en son gördüğümde 2 yaşındaydı artık 4 yaşında.Hepsi büyüdüler,hepsi okula gidiyorlar Annem Canım annem ANNE dediğimde göz yaşlarımı tutamıyorum boğazım düğümleniyor,Babam,çok sert adamdır otoriterdir hiç bir zaman onu özliyeceğim aklıma bile gelmezdi ama resimlerine bakıyorum internetden konuşuyoruz çok yaşlanmışlar çokkkk :gitme: Hadi gideyim desem bi dünya para masraf, evliliyim mutlu huzurlu ama AİLEM yok,Memleketim yok,Suyum Toprağım yok,Denizim yok,akşam karanlıklarında parıl parıl yanan ışıklı şehrim yok Bakü-mü ÖZLEDİM...Arkadaşlarımı beraber gülmeleri kahkaha atmaları ÖZLEDİM...ÖZLEDİM de ÖZLEDİM..klava:
 
Son düzenleme:

Canım bu ülkede atanıp öğretmen olabilmek de,
atandıktan sonra mesleği yerine getirebilmek de ciddi anlamda zorlaştı.

Önce atanabilmek için kpss ile boğuşuyoruz,
sonra ömrümüzde adım atamayacağımız,
can güvencemizin sağlam olmadığı yerlere kadın başımıza,
evlerimizi bırakarak gidiyoruz.
Eş durumu tayini olabilmesi zaten çok çok sıkıntılı.
Eşin asker veya hakim-savcı değilse,
yıllar geçiyor yanına gidebilmek için.

Canım sen yine iyi dayanmışın, ben senin yaptığını bile göze alamıyorum.
Az da kalmış zaten hemen geçer inşallah zaman.
Ben cesaret edip de başka ili tercih bile edemiyorum,
illa en az 90 almak için çabalıyorum.
 
hayat insana her an istediğini vermiyor ama insan temel ihtiyaçlarını karşılamadan nasıl mutlu olabilir ki? çok yoruldum artık...
Allahıma çok şükür bir çok insanın olmak istediği yerdeyim ama...
bitmiyo işte amalar...
her yerde çıkıyor bir ama...
neyse işte öyle...
 
papatya_2004 .!.:

Az da kalmış zaten hemen geçer inşallah zaman.
Ben cesaret edip de başka ili tercih bile edemiyorum,
illa en az 90 almak için çabalıyorum.
Genişletmek için tıkla...


90 almak demişsin ya...
branşın ne bilmiyorum...
ben bilişmciyim. ve buraya 87 ile geldim :sinifsinif:
sınav açıklandığında havalara uçmuştum. kontenjanlar açıklandığında da aynı hızla yere çakıldım. :1shok:
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Babamdan nefret ediyorum
Yorumlar
13
Görüntüleme
788
gunes123sdf
G
Babam...
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
1K
-EarthLing-
R
sağlıklı düşünemiyorum akıl verin lütfen
Yorumlar
14
Görüntüleme
1K
lou salome
B
  • Kilitli
LÜTFEN BAKIN Eş seçimi ve kendimle savaşım
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
5K
Mune
Kavga :(
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
Karamazov
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…